Rb. Midden-Nederland 11 december 2024, IEF 22439; ECLI:NL:RBMNE:2024:6930 (Eisers tegen Mediahuis). Eisers 1 en 2 zijn oprichters en bestuurders van een adviesbureau op het gebied van ruimtelijke, maatschappelijke en duurzame ontwikkeling (bedrijf 1). Voor de exploitatie van bedrijf 1 hebben de eisers een samenwerkingsovereenkomst afgesloten met de gemeente Groningen over de invulling en het beheer van het Suikerterrein. Voor het beheer van het Suikerterrein is een ander bedrijf opgericht: bedrijf 2. Vervolgens is de gemeente met bedrijf 2 een huurovereenkomst aangegaan voor het Suikerterrein. In 2018 werd via eiser 3, bestuurder van bedrijf 3, een subsidie aangevraagd voor zonnepanelen. Deze panelen zijn echter nooit geplaatst, waardoor de subsidie niet is uitbetaald. In het Dagblad van het Noorden (hierna: DvhN) zijn verschillende artikelen geplaatst over eisers, waarin zij beschuldigd worden van valsheid in geschrifte en het plan om subsidiegeld aan publieke middelen te onttrekken. Hierbij werd de indruk gewekt dat de ondernemingen van eisers niet deugen en strafbare feiten plegen, die door vriendjespolitiek in de gemeente Groningen onbestraft blijven. Volgens eisers zijn deze beschuldigingen onjuist. Mediahuis stelt echter dat de artikelen deel uitmaken van een breder verhaal over vriendjespolitiek tussen de gemeente en de exploitatie van het Suikerterrein, en daarom informerend en waarschuwend bedoeld zijn.

EUIPO kamer van beroep 28 oktober 2024, IEF 22437, IEFbe 3842 (KCT tegen EUIPO). KCT heeft een merkaanvraag ingediend voor een bewegingsmerk betreffende de beweging van een draaiend raam. KCT stelt dat de beweging die het raam van de merkaanvraag maakt, volledig anders is dan die van een normaal klapraam. Bij een klapraam draait het kozijn naar buiten met een draai-as die vastzit aan het bovenste of onderste deel van het kozijn. Het raam in kwestie draait volledig los van het kozijn met behulp van twee zwartgekleurde scharnieren.

Rb. Overijssel 12 december 2024, IEF 22436; ECLI:NL:RBOVE:2024:6612 (Umami tegen Sushi Brothers). Umami en Sushi Brothers exploiteren beide sushirestaurants. In 2024 heeft Sushi Brothers haar naam veranderd in Umami (Borne), waarna Umami Sushi Brothers heeft gesommeerd haar handelsnaam te wijzigen, omdat volgens haar sprake is van inbreuk op haar handelsnaam. Volgens Umami leidt dit tot verwarringsgevaar, omdat er twee verschillende sushirestaurants zijn die allebei Umami heten en beide in het oosten van het land worden geëxploiteerd. Vervolgens heeft Sushi Brothers aangegeven haar handelsnaam te veranderen in Umami Taste Raalte en Umami Taste Borne. Even later heeft zij nog een locatie geopend, genaamd Umami Taste Nijverdal. Umami heeft bezwaar gemaakt tegen het gebruik van de naam Umami in de verschillende handelsnamen van Sushi Brothers. Onbetwist is dat Umami haar handelsnaam al jaren voert en daarmee de oudste rechten op deze naam heeft. Sushi Brothers betoogt echter dat Umami een beschrijvende handelsnaam is, waardoor zij volgens haar geen inbreuk maakt op het handelsnaamrecht van Umami.

UPC CoA 10 december 2024, IEF 22434, IEFbe 3840; UPC_CoA_470/2023 (NanoString tegen 10x Genomics). 10x Genomics heeft een voorlopige voorziening verzocht tegen NanoString wegens directe en indirecte inbreuk op haar octrooi. Dit werd door het Gerecht van Eerste Aanleg toegewezen: NanoString moest zich onthouden van inbreuk en er werd een dwangsom opgelegd. Op verzoek van 10x Genomics heeft het Gerecht van Eerste Aanleg in een tweede beschikking dwangsommen opgelegd wegens het niet-naleven van de voorlopige voorziening. Het Hof van Beroep heeft vervolgens de eerste beschikking van het Gerecht van Eerste Aanleg vernietigd. NanoString gaat nu ook in hoger beroep tegen de beschikking waarin het Gerecht van Eerste Aanleg dwangsommen oplegt. Deze zouden een juridische grondslag missen, aangezien de eerste beschikking is vernietigd. Volgens 10x Genomics heeft de vernietiging van de eerste beschikking geen invloed op de juridische grondslag van de bestreden beschikking, want NanoString heeft de beschikking geschonden toen deze nog van kracht was.

Hof Amsterdam 19 november 2024, IEF 22435, IT 4702; ECLI:NL:GHAMS:2024:3207 (Payingit c.s. tegen Workrate). Workrate biedt een softwarepakket aan onder de naam Workstate. Rond 2008 heeft het bedrijf nieuwe software ontwikkeld onder de naam Workmate. Vervolgens is Workrate de software commercieel gaan exploiteren. Hiervoor is Usemate B.V. opgericht, waarna de software van naam is veranderd. Deze heet nu Usemate. Enige tijd later is dit bedrijf van naam veranderd en heet het nu PayingIT. Daarna is er een nieuw bedrijf opgericht, PayingIP. De aandelen van zowel PayingIT als PayingIP worden gehouden door verschillende natuurlijke personen en worden indirect bestuurd door de bedrijven van deze aandeelhouders. Gezamenlijk worden PayingIT, PayingIP, de aandeelhouders en hun bedrijven PayingIT c.s. genoemd. Na de oprichting van PayingIP is er een koop- en licentieovereenkomst overeengekomen tussen alle partijen. Hierbij is onduidelijkheid ontstaan over de uitleg van deze overeenkomst wat betreft de omvang van het overgedragen auteursrecht. De broncode van de Workstate-software overlapt gedeeltelijk met die van de Usemate-software. Alle applicaties draaien op dezelfde broncode, die is uitgeschreven in een document (hierna: het document).

Rb. Noord-Holland 11 december 2024, IEF 22433; ECLI:NL:RBNHO:2024:12600 (Videma tegen gedaagde). Videma verleent auteursrechtelijke licenties voor het vertonen van televisieprogramma’s. Deze licenties verleent zij onder meer aan horecagelegenheden, in opdracht van de rechthebbenden op deze filmwerken. Een medewerker van Videma heeft geconstateerd dat gedaagde in 2022 in haar café een WK-voetbalwedstrijd heeft vertoond voor gasten, zonder daarvoor over een licentie te beschikken. Videma heeft gedaagde vervolgens de gelegenheid geboden om alsnog een licentie aan te schaffen voor het jaar 2022. Gedaagde heeft uiteindelijk in 2023 gereageerd en een licentieovereenkomst met Videma gesloten voor het jaar 2022. De factuur voor deze overeenkomst heeft gedaagde echter niet betaald. Videma vordert dit bedrag nu bij de kantonrechter, samen met buitengerechtelijke incassokosten en rente.

Rb. Overijssel 13 december 2024, IEF 22432; ECLI:NL:RBOVE:2024:6663 (Eiser tegen gedaagde) Eiser is professioneel fotograaf en heeft in opdracht van een bedrijf een aantal foto’s gemaakt, waaronder de foto die in deze zaak centraal staat. Gedaagde heeft de foto van eiser gebruikt bij een artikel op zijn website. Bij de foto staat de naam van eiser niet vermeld, maar deze is wel opgenomen in de metadata. Eiser heeft geen toestemming gegeven voor het gebruik van de foto. Hij heeft gedaagde hiervan op de hoogte gesteld en aangegeven dat hij het gebruik van de foto financieel met hem wenst te regelen, waarop gedaagde de foto van zijn website heeft verwijderd. Gedaagde weigert echter schadevergoeding te betalen, waarop eiser deze in deze zaak vordert.

Hof Amsterdam 4 december 2024, IEF 22430, LSR 2266; ECLI:NL:GHAMS:2024:3211 (Sandoz tegen Biogen) en Hof Amsterdam 5 december 2024, IEF 22430, LSR 2266; ECLI:NL:GHAMS:2024:3210 (Teva tegen Biogen). Biogen is houdster van de handelsvergunning voor het geneesmiddel DMF. De Europese Commissie heeft met een uitvoeringsbesluit de marktbescherming van dit middel met een jaar verlengd. Sandoz heeft aangekondigd in Nederland op de markt te komen met het middel DMF Sandoz en Teva heeft voorbereidingen getroffen om met het middel DMF Teva op de markt te komen. Beide zijn generieke versies van DMF. Sandoz en Teva menen dat zij niet gebonden zijn aan de verlengde periode van marktbescherming van DMF omdat het uitvoeringsbesluit evident ongeldig is. Biogen heeft een kort geding aangespannen en gevorderd dat het Sandoz en Teva verboden wordt om met het middel DMF Sandoz op de markt te komen. Dit verbod is toegewezen, waarna beide partijen in hoger beroep zijn gegaan.

HR 5 februari 2016, IEF 22429; ECLI:NL:HR:2016:196 (Bayer/Sandoz) 

Onderwerp:
Equivalente elementen, angorakat-leer

Feiten:
Bayer is houder van een werkwijze octrooi voor de bereiding van het middel DRSP. Sandoz maakt dit middel ook, tevens in twee stappen, maar met een andere oxidator. Bayer stelt dat dit equivalent is en daarmee inbreuk maakt. Daarnaast klaagde Bayer over de toepassing van uitlegregel “Disclosed bus not claimed is disclaimed.”

Rechtsregel:
Van equivalente elementen is hier geen sprake. Van equivalentie is pas sprake wanneer er maatregelen zijn waarmee dezelfde functie op dezelfde wijze wordt vervuld, waarbij hetzelfde resultaat wordt bereikt. De toepassing van de uitlegregel houdt in dat wanneer een middel wel wordt openbaart, maar niet wordt geclaimd, er geacht wordt dat men er afstand van doet. Er kan achteraf dan niet meer geclaimd worden.

December is de maand van de Chiever Letterquiz. Vorige jaar kregen we kritiek op de prijs: een diner-voor-twee ter waarde van € 100? Daar koop ik nog geen kroketje voor, schreef een lezer. Dat was wat overdreven, maar hij had wel een punt. Daarom is de prijs verdubbeld: een dinerbon van € 200. Dan kun je er ook een glaasje wijn bij drinken. Doe je weer mee? Mail uw oplossingen vóór 1 februari 2025 naar nieuwsbrief@chiever.com en maak kans op het diner-voor-twee!