Auteursrecht

Rechtbank Midden-Nederland 3 april 2019, IEF 18409; ECLI:NL:RBMNE:2019:1500 (ANP tegen X) ANP beheert en exploiteert auteursrechten van fotografen. De door ANP geëxploiteerde beeldbank bevat een foto met daarop afgebeeld een kunstwerk. Dit kunstwerk is door medewerkers van gedaagde uitgevoerd. De op de foto afgebeelde persoon is een medewerker van gedaagde. Gedaagde heeft zonder licentie een uitsnede van de foto zonder de vermelding “© ANP” op haar website geplaatst. Alleen de medewerker, en niet de gedaagde, kan een beroep doen op schending van het portretrecht en privacy. Gedaagde stelt bovendien dat die medewerker er geen bezwaar tegen had dat de foto op de website werd geplaatst. Dat gedaagde niet wist dat zij zodoende auteursrechten schond, komt voor haar rekening en risico. Zij had onderzoek behoren te doen naar de herkomst van de foto en vervolgens toestemming moeten verkrijgen van de rechthebbende voor het gebruik van de foto. Dit heeft zij nagelaten.

Vzr. Rechtbank Den Haag 16 april 2019, IEF 18408 (New-Bring) Secrid tegen twee gedaagden die kaarthouders van het merk New-Bring op de markt brengen. Gedaagde 1 stelt dat niet hij maar CGIW (gedaagde 2) achter het aanbieden van de producten zit. De voorzieningenrechter verwerpt dit verweer en is van voorlopig oordeel dat minst genomen dreigende inbreuk op de intellectuele eigendomsrechten van Secrid c.s. en onrechtmatig handelen jegens Secrid c.s. door X aannemelijk is. Alle vorderingen (octrooien, model, auteursrechten en slaafse nabootsing, zowel met betrekking tot de miniwallet als de cardprotector) worden toegewezen.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 21 maart 2019, IEF 18384; ECLI:NL:RBAMS:2019:2198 (AMC tegen X) Auteursrecht. Co-auteur. Gedaagde heeft voor het AMC gewerkt en deed in deze hoedanigheid onderzoek naar het eiwit-enzym Creatine Kinase. Naar aanleiding van verschillende onderzoeken zijn verschillende publicaties verschenen, waarvan gedaagde claimt co-auteur te zijn. Het AMC is van mening dat gedaagde geen recht heeft op vermelding als co-auteur. Het AMC heeft het promotieonderzoek gefaciliteerd en gefinancierd, al daarom heeft het een voldoende belang bij zijn vorderingen. In de kern gaat het om de vraag of gedaagde als co-auteur van verschillende publicaties moet worden erkend. Wetenschappelijk onderzoek moet hier namelijk vaak in teamverband worden verricht vanwege de hoge mate van complexiteit, waarbij vanuit verschillende invalshoeken en vakgebieden een bijdrage wordt geleverd, en vanwege de vaak omvangrijke onderzoeksopzet die nodig is voor de representativiteit van de verzamelde gegevens. De Auteurswet regelt deze kwestie niet uitdrukkelijk. Daarom heeft de medische professie hier zelf regulerend opgetreden, door zelf een norm te ontwikkelen die inhoudt dat het auteursrecht toekomt aan diegenen die een wezenlijke intellectuele bijdrage hebben geleverd aan de opzet van het onderzoek of aan de vergaring, analyse en interpretatie van de data die bij het onderzoek worden gebruikt. Bovendien moeten degenen die auteursrecht claimen, hebben bijgedragen aan het schrijven of redigeren van de publicatie, de definitieve tekst hebben goedgekeurd en zich ervan hebben verzekerd dat alle vragen met betrekking tot de juistheid en integriteit van het werk, voldoende zijn onderzocht en opgelost. De norm vertoont enige gelijkenis met het juridische maatschapsbegrip, maar stelt meer specifieke eisen aan de kwaliteit van de inbreng. Deze norm is, als soft law, ook in rechte van belang.  Het moet gaan om een bijdrage van wezenlijk belang voor de kwaliteit van de publicatie.

Rechtbank Amsterdam 20 februari 2019, IEF 18391; ECLI:NL:RBAMS:2019:1175 (TTC tegen X) Schending geheimhoudings-, relatie- en concurrentiebeding? TTC is een groothandel in hout en plaatmateriaal.Gedaagde voert een groothandel in hout en plaatmateriaal. Partijen hebben een management-overeenkomst gesloten. TTC is geen (auteurs)rechthebbende op de wijze van schuin lamineren van hout. Er is geen sprake van eigen intellectuele schepping. Er is geen overtreding van het concurrentiebeding omdat er geen bepaling is opgenomen die het gebruik van bepaalde houtsoorten (Meranti en Sapeli) beperkt. Tussen TTC  en gedaagde is een nadere mondelinge overeenkomst tot stand gekomen. Hierbij geeft TTC voorwaardelijk toestemming aan gedaagde voor het gebruik van de aan haar toebehorende knowhow op het gebied van schuin lamineren. De voorwaarde hield in dat gedaagde genoemde houtsoorten niet zou gebruiken. Vaststaat dat die door gedaagde niet zijn gebruikt.

Ktr Rechtbank Amsterdam 15 maart 2019, IEF 18388; ECLI:NL:RBAMS:2019:1930 (X tegen Rodi Media) Auteursrecht. Inbreuk. Eiseres heeft tijdens een musicalvoorstelling een foto gemaakt. Deze foto is later overgenomen door Rodi Media, een bedrijf dat onder anderen het blad ‘Almere Deze Week’ uitgeeft, zonder de naam van eiseres daarbij te vermelden. De foto kwalificeert als werk, het feit dat deze met een mobiele telefoon is gemaakt doet er verder voor de beoordeling niet toe. Dat er een inbreuk is staat dus vast. Nu eiseres niet als professionele fotograaf kan worden aangemerkt is er onvoldoende aanleiding om bij de tarieven van Foto Anoniem aan te sluiten. Daarom wordt een redelijke schadevergoeding van 426 euro toegewezen.

Gerecht in eerste aanleg van Curaçao 18 maart 2019, IEF 18386; ECLI:NL:OGEAC:2019:53 (X tegen BDC en BDT) Auteursrecht. Deze zaak gaat over het gebruik door BDT (en/of BDC) van foto’s die door eiseres zijn gemaakt en waarvan het auteursrecht bij haar rust. Dat laatste staat tussen partijen niet ter discussie. Verweerder meent echter dat zij met eiseres een overeenkomst heeft gesloten op grond waarvan zij gerechtigd was om de foto’s te gebruiken en af te drukken op canvas dan wel te verwerken tot een olieverfschilderij. Het gerecht concludeert dat tussen partijen geen wilsovereenstemming is ontstaan. Gevorderd wordt de vernietiging van inbreukmakende zaken en schadevergoeding in de vorm van winstafdracht.

Ktr. Rechtbank Amsterdam, 26 maart 2019; ECLI:NL:RBAMS:2019:2398 (X tegen De Vinderij) Auteursrecht. Inbreuk. X is een gediplomeerd beroepsfotograaf. De Vinderij biedt een online platform waarop studenten een sociale bijbaan kunnen vinden. In dit kader exploiteert de Vinderij ook de website www.oppastips.nl. Op deze website heeft de Vinderij (zonder licentie) een foto van de hofvijver genomen door X getoond. Dit is een inbreuk op de auteursrechten van X, het feit dat deze inbreuk onopzettelijk is geweest doet daar niets aan af. De vordering tot het staken en gestaakt houden van de inbreuk wordt toegewezen, ondanks dat de website www.oppastips.nl al uit de lucht is, nu De Vinderij nog steeds verantwoordelijk is voor de website. De Vinderij hoeft niet de herkomst van de foto bekend te maken nu deze niet meer te achterhalen is. De te vergoeden schade wordt begroot op 750 euro, om deze vast te stellen is aangeknoopt bij de gederfde licentievergoeding.

Rechtbank Midden-Nederland 9 januari 2019, IEF 18380; ECLI:NL:RBMNE:2019:23 (Mangohouten tafelblad) Auteursrecht. Eiseres heeft twee types tafels ontworpen. Beide types tafels zijn verkrijgbaar in verschillende afmetingen. Gedaagde weerspreekt dat aan de tafels auteursrechtelijke bescherming toekomt: de vormgeving is dermate banaal dat er geen sprake kan zijn van een originele oorspronkelijke creatie met het persoonlijk stempel van de maker. De rechtbank is van oordeel dat bij het ontwerp van de tafels creatieve keuzes zijn gemaakt en dat die keuzes samen hebben geleid tot een persoonlijk stempel van de maker op het ontwerp. Doorslaggevend voor het oordeel over een van de tafels is dat het een blad heeft van mangohout, dat hobbelig is gelaten en bewerkt om de indruk van oud hout te geven. Daarnaast wijkt de vormgeving van de hairpin-poten voldoende af van wat al in de markt bestond.