Auteursrecht  

Hof Den Haag 24 juli 2018 IEF 17907; ECLI:NL:GHDHA:2018:1907 (Esveco Specialties tegen geïntimeerde) Omvang opgave auteursrechtinbreuk. Geïntimeerde heeft eind jaren tachtig het Korpaspel bedacht. Dit spel heeft raakvlakken met het bekende cijferbingo-spel, met dien verstande dat op een Korpa-kaart, in plaats van getallen, speelkaarten zijn afgebeeld. Esveco houdt zich bezig met produceren van onder meer spellen. Geïntimeerde heeft een exclusieve licentieovereenkomst gesloten met betrekking tot de productie van het Korpa-spel. Na een conflict is de samenwerking verbroken. Esveco heeft daarna onder eigen naam een kaartbingo spel op de markt gebracht. In eerste aanleg vordert geïntimeerde het produceren van het Korpa-spel te staken. De rechtbank [IEF 16047] heeft geoordeeld dat de geïntimeerde maker is van het spel. Dat er met het spel bijna geen winst is geboekt doet niet af aan het feit dat er sprake is van een inbreuk, Esveco moet een gecertificeerde opgave te doen van de administratie. Het hof beveelt Esveco haar opgave te voorzien van een door een accountant opgesteld rapport van feitelijke bevindingen naar aanleiding van een vergelijking van de opgave van Esveco met de administratie van Esveco, zonder assurance over de volledigheid en betrouwbaarheid.

HvJ EU 7 augustus 2018, IEF 17800; IEFbe 2687; IT 2616; ECLI:EU:C:2018:634; C-161/17 (Land Nordrhein-Westfalen tegen Renckhoff; Cordoba) Uit het persbericht: Voor het plaatsen op een website van een foto die met toestemming van de auteur vrij toegankelijk was op een andere website is een nieuwe toestemming van de auteur vereist. Dit geldt zelfs voor foto’s met bronvermelding in een schoolpresentatie die door de school online wordt gezet. Dat heeft het EU-Hof geantwoord op vragen van een Duitse rechter. HvJ EU:

Het begrip „mededeling aan het publiek” in de zin van artikel 3, lid 1, van richtlijn 2001/29/EG (...) moet aldus worden uitgelegd dat dit het plaatsen op een website omvat van een foto die eerder zonder beperkingen om het downloaden ervan te beletten en met de toestemming van de houder van het auteursrecht op een andere website is gepubliceerd.

Conclusie AG HR 13 juli 2018, IEF 17899; IEFbe 2686; IT 2615; ECLI:NL:PHR:2018:789 (Stichting Brein tegen News-Service Europe) Auteursrecht. Tussenpersoon (Usenet-provider). Hof in haar tussenarrest in 2014: Geen filter voor usenet mits efficiënte NTD-procedure Hof Amsterdam 19 augustus 2014 [IEF 14126]. Verhouding tussen de Auteursrechtrichtlijn en de Richtlijn elektronische handel. Reikwijdte aansprakelijkheidsvrijstelling art. 6:196c BW. Mededeling aan het publiek. Conclusie tot stellen van prejudiciële vragen aan het HvJ EU:

Is sprake van een mededeling aan het publiek in de zin van art. 3 lid 1 van richtlijn 2001/29 door de exploitant van een platform voor Usenetdiensten, indien op de server van deze exploitant beschermde werken ter beschikking worden gesteld voor gebruikers van het Usenet (te weten abonnees van resellers van de exploitant en de gebruikers die bij andere Usenetproviders zijn aangesloten) die daar door gebruikers van het Usenet op zijn geplaatst?

Deze zaak gaat over de verhouding tussen de Auteursrechtrichtlijn en de Richtlijn elektronische handel (ook wel e-Commercerichtlijn genoemd), in het bijzonder over de in de Auteursrechtrichtlijn geregelde “mededeling aan het publiek” en de mogelijkheid van het geven van een bevel aan een tussenpersoon aan de ene kant en de aansprakelijkheidsvrijstelling van tussenpersonen uit de e-Commercerichtlijn anderzijds. Kan NSE profiteren van deze vrijstelling van aansprakelijkheid uit art. 6:196c BW, de Nederlandse implementatie van de art. 12-15 van de Richtlijn elektronische handel, en pleegt zij zelf auteursrechtinbreuk door het aanbieden van Usenet-diensten die onder meer worden gebruikt om beschermde werken te delen? Dat levert de nodige puzzels op.

Ktr. Rechtbank Rotterdam 20 juli 2018, IEF 17898; ECLI:NL:RBROT:2018:5365 (eiser tegen VOF) Contractenrecht. Kantonrechter bespreekt een minnelijke regeling; afgesproken wordt dat VOF in de avond de video online zal plaatsen en eiser daarop mag reageren met aanpassingen of wijzigingen. Eiser voert aan dat de toegestuurde links melding 'deze video is door de gebruiker verwijderd' opleveren. Omdat YouTube het volgens VOF niet toelaat om twee dezelfde video’s online te hebben, is er geen sprake van oplevering volgens eiser. Eiser heeft op printscreens gewezen, maar in de internetbalk staan andere links dan VOF heeft gestuurd. De kantonrechter heeft vastgesteld dat beide video’s door gebruikmaking van de betreffende links online te bekijken zijn.  Eiser wordt niet nog eens toegelaten voorstellen van aanpassing te doen. De vordering in reconventie ziet op de restantbetaling van het overeengekomen basisbedrag en een bedrag ter zake van meerwerk voor 45 seconden extra.

Geschillencommissie Auteurscontractenrecht 27 juli 2018, IEF 17883; dossiernrs 113417; 113462 (Scenarioschrijfster en regisseur Soof2) Auteursrecht. De scenarioschrijfster en regisseur doen een beroep op de bestsellerbepaling. De commissie kan geen uitspraak doen over verhouding tussen de overeengekomen vergoeding van de regisseur ten opzichte van de opbrengsten in de gehele filmketen. Ten opzichte van de exploitatie-opbrengst van de producenten is de overeengekomen royaltyvergoeding van de scenarioschrijfster en regisseur ernstig onevenredig. Ondanks dat er sprake is van een vervolgfilm op een succesvolle eerste film, had de maker zich hiervan bewust moeten zijn en zou een beroep op bestsellerbepaling van artikel 25d Aw niet opgaan, aldus de producenten. De commissie acht aannemelijk dat de positie van de maker niet gelijkwaardig is aan die van de producenten. Dat er een royaltypercentage is afgesproken en dat de maker kennis had van het succes van de voorafgaande film, staat een beroep op dat artikel niet in de weg. Er is sprake van een "ernstige onevenredigheid" en producenten zijn gehouden de royaltyvergoeding te verhogen tot een percentage van 10% (eerder 5%) respectievelijk 12% (eerder 7%).

Conclusie AG HvJ EU 25 juli 2018, IEF 17873; IEFbe 2678; ECLI:EU:C:2018:618; C-310/17 (Levola Hengelo tegen Smilde) Auteursrecht op smaak. Levola stelt dat het product 'Witte Wievenkaas' en auteursrechtelijke verveelvoudiging vormt van de smaak van haar 'Heks'nkaas'. De InfoSoc-richtlijn verzet zich tegen de auteursrechtelijke bescherming van de smaak van een voedingsmiddel. Conclusie AG:

Richtlijn 2001/29/EG van het Europees Parlement en de Raad van 22 mei 2001 betreffende de harmonisatie van bepaalde aspecten van het auteursrecht en de naburige rechten in de informatiemaatschappij verzet zich tegen auteursrechtelijke bescherming van de smaak van een voedingsmiddel.

Benelux Gerechtshof 18 juli 2018, IEF 17862; IEFbe 2671; A 2013/2 (Montis tegen Goossens Meubelen) Auteursrecht. Toegepaste kunst. Instandhoudingsverklaring. Zie eerder Rechtbank [IEF 7961], Hof [IEF 9551], HR [IEF 14714], BenGH [IEF 14819], HvJ EU [IEF 16327]. Het vervallen van artikel 21, lid 3, (oud) Eenvormige Beneluxwet inzake tekeningen of modellen, per 1 december 2003, ingevolge het Protocol van 20 juni 2002 houdende wijziging van die wet, heeft niet tot gevolg dat het auteursrecht ten aanzien van een werk van toegepaste kunst dat voor 1 december 2003 is vervallen wegens het niet tijdig afleggen van een instandhoudingsverklaring, herleeft.

Français: L'abrogation au 1er décembre 2003 de l'article 21, alinéa 3, ancien, de la Loi uniforme Benelux en matière de dessins ou modèles, par le Protocole du 20 juin 2002 portant modification de cette loi, n'a pas pour effet de faire renaître le droit d'auteur sur une œuvre des arts appliqués qui s'est éteint avant le 1er décembre 2003 en raison de l'absence de dépôt à temps d'une déclaration de maintien.

Rechtbank Den Haag 18 juli 2018, IEF 17854; ECLI:NL:RBDHA:2018:8682 (Happy Cocooning tegen Arpe) Modelrecht. Auteursrecht. Slaafse nabootsing. Zie eerder IEF 17515. HCC is een onderneming die zich onder meer toelegt op de verkoop van tafelgashaarden. Zij voert sinds 2009 de zogeheten ‘Cocoon Tables’ in haar assortiment, daarvoor zijn gemeenschapsmodellen ingeschreven. Arpe drijft een groothandel in tuinartikelen en zij verkoopt een tafelgashaard met de naam ‘Thyone’. HCC heeft in september 2015, tijdens de vakbeurs Spoga in Keulen voor het eerst geconstateerd dat Arpe de Thyone aanbood. Model 2 van HCC is geldig, want het is nieuw en heeft een eigen karakter. Er is sprake van een andere totaalindruk van de twee tafelgashaarden. De Thyone maakt geen inbreuk maakt op Model 2. Voor de auteursrechtelijk beschermde elementen van Model 2, zijn de verschillen dusdanig groot dat de totaalindrukken niet overeenstemmen. Hiervoor zijn de matte look in een donkere kleurstelling ten opzichte van een ‘houtlook’ in aanzienlijke mate bepalend. Er is geen sprake van auteursrechtinbreuk, noch slaafse nabootsing. Het ontwerp van de Thyone neemt voldoende afstand van de Model 2, waardoor geen sprake kan zijn van verwarring bij het in aanmerking te nemen publiek.

Vzr. Rechtbank Midden-Nederland 13 juli 2018, IEF 17850; ECLI:NL:RBMNE:2018:3349 (Ligoon en CCC tegen gedaagde) Auteursrecht. Concurrentiebeding. Communicatiebeding. Ligoon houdt zich bezig met het ontwikkelen, produceren en verkopen van chocoladetruffels. Ze zijn een samenwerking aangegeaan met Creative Cloud Company (CCC), zijnde medeaandeelhouder van Ligoon. In de vaststellingsovereenkomst is onder meer een concurrentie- en communicatiebeding opgenomen. Gedaagde was tot 2017 bestuurder van Ligoon. CCC stelt dat de gedaagde het concurrentiebeding heeft geschonden door het ontwikkelen en op de markt zetten van chocoladeproducten die vrijwel identiek zijn. Gedaagde zou tijdens een festival bonbons hebben geserveerd en daarmee actief zijn in de chocoladebranche. Dit is onvoldoende om aan te nemen dat hij activiteiten uit het het concurrentiebeding schendt. Het communicatiebeding is geschonden doordat gedaagde zich op LinkedIn en op zijn website als oprichter van Ligoon presenteert, LinkedIn en zijn website kunnen ook door derden worden gezien.

.

Rechtbank Den Haag 11 juli 2018, IEF 17852; ECLI:NL:RBDHA:2018:8344 (Making a Difference tegen Hagaziekenhuis) Auteursrecht. Making a Difference houdt zich bezig met het ontwikkelen en uitgeven van patiëntenvoorlichtingsmaterialen in gedrukte en elektronische vorm. Ze gebruiken o.a. de domeinnaam gyn-care.nl. De vakgroep Gynaeocologie & Verloskunde van Haga heeft op hun website afbeeldingen gebruikt afkomstig van gyn-care.nl. Making a Difference vordert Haga te veroordelen tot betaling van schadevergoeding wegens inbreuk op de auteursrechten en persoonlijkheidsrechten. Haga kan niet verantwoordelijk gehouden worden voor het gebruik van afbeeldingen op de website omdat de vakgroep een afzonderlijke entiteit is. De vordering wordt afgewezen.