Slaafse nabootsing

Vzr. Rechtbank Amsterdam 5 december 2018, IEF 18141; ECLI:NL:RBAMS:2018:8676 (Eiseres tegen Aquaris) Auteursrecht. Merkenrecht. Slaafse nabootsing. Eiseres heeft een kledinglijn op de markt gebracht onder de naam IN GOLD WE TRUST en is voor het eerst getoond op de Amsterdam Fashion Week 2014. Ze is houdster van Benelux-woordmerk en - beeldmerk IN GOLD WE TRUST. Aquaris exploiteert onder de naam "Amsterdam is my style" een souvenirwinkel in Amsterdam. Zij verkoopt een hoodie met de tekst "IN AMSTERDAM WE TRUST". Deze heeft volgens eiseres te veel overeenkomsten met de door haar verkochte hoodie. Haar hoodie wordt erdoor gekenmerkt dat de tekst IN GOLD WE TRUST op verschillende manieren, in verschillende kleuren en op verschillende plaatsen van de hoodie is aangebracht. Hierdoor is er sprake van een eigen intellectuele schepping, waarbij de tekst gezien kan worden als een knipoog naar het beroemde Amerikaanse motto IN GOD WE TRUST. Nu de hoodies eenzelfde totaalindruk geven, heeft Aquaris auteursrechtinbreuk gepleegd. Eiseres heeft hierdoor geen belang meer bij een oordeel over de vraag of er sprake is van slaafse nabootsing. Eiseres wordt niet gevolgd in haar standpunt dat er sprake is van een merkinbreuk: het dominante bestanddeel van haar merken is GOLD en in dat van Aquaris AMSTERDAM. Deze zijn dermate verschillend dat er onvoldoende visuele of auditieve overeenstemming is. Vorderingen gedeeltelijk toegewezen.

Rechtbank Amsterdam 26 oktober 2018, IEF 18062; (Task Retail c.s. tegen M.G. van Meel) Auteursrecht. Slaafse nabootsing. Partijen hebben beide babykleding op de markt gebracht in de kleuren wit, mintgroen en roze. Het gaat om een aan twee kanten te dragen vestje, een broekje en een T-shirt. Nine & Co stelt dat er auteursrecht rust op haar kledingstukken en dat deze op grond van art. 6:162 BW bescherming genieten tegen slaafse nabootsing. Door overeenstemmende kleuren lijken de kledingstukken van partijen op het eerste gezicht veel op elkaar. Er zijn echter ook opvallende verschillen zoals een andere print op het jasje, afwijkende plaatsing van de naden, andere afwerking van de mouwen en het andere merk(logo) op de kleding. Van "een (nagenoeg) exactie kopie" is geen sprake. Vorderingen worden afgewezen. 

Rechtbank Den Haag 10 oktober 2018, IEF 18026; ECLI:NL:RBDHA:2018:12254 (Philips tegen Lidl) Auteursrecht. Slaafse nabootsing. Philips is houdster van de Philips-merken waaronder de scheerapparaten ST3D en Artitec worden verkocht. Tussen Philips International en de ontwerper van de scheerapparaten enerzijds en Koninklijke Philips anderzijds is een akte gemaakt ter overdracht van auteursrechten. Deze is alleen ondertekend door ontwerper en Koninklijke Philips. Op grond van artikel 2 lid 3 Aw geschiedt overdracht van auteursrecht door levering middels een daartoe bestemde akte. Nu voor een geldige (onderhandse) akte in elk geval vereist is dat deze is ondertekend door de vervreemder, in dit geval Philips International, is de “Deed of Assignment” niet als een geldige levering van de auteursrechten op de Arcitec aan te merken. Eventuele auteursrechten op de ST3D komen toe aan Koninklijke Philips en dat eventuele auteursrechten op de Arcitec toekomen aan Philips International, welke laatste echter geen partij is bij deze procedure. Lidl heeft onder de merknaam Silvercrest scheerapparaten op de markt gebracht. Philips beroept zich op ten onrechte op haar auteursrecht: veel van de overeenkomende elementen in de Silvercrest en de ST3D zijn ook te vinden in de Artitec, zodat wat die elementen betreft geen sprake is van auteursrechtelijke beschermde eigen creatieve keuzes in de ST3D. Het beroep op slaafse nabootsing slaagt niet, omdat Philips geen eigen gezicht op de markt had ten tijde van het op die markt verschijnen van Silvercrest. Vorderingen afgewezen.

Rechtbank Oost-Brabant 10 oktober 2018, IEF 18020; ECLI:NL:RBMNE:2018:5020 (Unga tegen Boost) Auteursrecht. Slaafse nabootsing. Partijen zijn wereldwijd actief als aanbieders van loyaliteitsprogramma's aan winkeliers. Unga heeft het programma "Little Shop" voor Albert Heijn ontwikkeld, waarbij miniaturen uit het assortiment cadeau worden gedaan aan de consument. Zij heeft Migros benaderd om hetzelfde concept aan te bieden, maar vernam dat Boost al zo'n programma aan Migros had gepresenteerd: "Mini Market". Unga stelt dat zij auteursrecht heeft op het Little Shop-format en op (de vormgeving van) de Little Shop-producten, omdat zij voortdurend creatieve keuzes heeft gemaakt. Omdat zij de producten met zorg heeft uitgezocht, ontworpen en verzameld, stelt zij dat ze verzamelauteursrecht heeft. Naar oordeel van de rechtbank is de omschrijving van het format te abstract: het is een opsomming van een aantal algemene (bekende) elementen, zoals het ontvangen van een miniatuurproduct, in een blinde verpakking, bij een bepaalde aankoopbedrag, bestemd voor kinderen, gedurende een bepaalde periode. De ideeën hierachter komen niet voor auteursrechtelijke bescherming in aanmerking. Deze zijn ook onvoldoende concreet uitgewerkt. Unga heeft daarnaast onvoldoende onderbouwd waarom de miniatuurproducten zichzelve een werk zouden zijn of waarom de verzameling in aanmerking komt voor auteursrechtelijke bescherming. Geen slaafse nabootsing. Het is ook niet de bedoeling dat een idee via de achterdeur van slaafse nabootsing toch bescherming geniet. Vorderingen worden afgewezen. 

Rechtbank Den Haag 22 augustus 2018, IEF 17931; ECLI:NL:RBDHA:2018:10237 (Arco meubelfabriek tegen MDF Italia) Auteursrecht. Slaafse nabootsing. MDF is een Italiaanse fabrikant van meubels en woonaccessoires. Arco is een Nederlandse meubelfabriek en heeft de Slim-tafel ontwikkeld. Tussen 2006 en 2009 is die tafel op de markt gebracht. In 2016 en 2017 zijn de Tense Material Wood tafel en Tense Material Carbone op de markt gebracht. Arco vordert dat MDF het fabriceren en het verkopen van de Tense Material Wood en Carbone tafel (Tense Material in houten uitvoering) te staken en gestaakt te houden. De kenmerkende detaillering die de Slim heeft, is niet in de Tense Material in houten uitvoering aanwezig. De diagonale lijn loopt door tot net onder de bovenzijde van het tafelblad, namelijk daar waar het fineer begint. Tussen de fineerlaag en het einde van de diagonale lijn is geen ruimte vrijgelaten en er is dan ook geen sprake van een smalle gleuf. Door de Slim gebruikte houtfineer, geeft het de tafel een lichte en nieuwe indruk. MDF heeft gekozen voor een fineer waardoor haar tafels massiever en zwaarder ogen. De vordering wordt afgewezen.

Rechtbank Den Haag 18 juli 2018, IEF 17854; ECLI:NL:RBDHA:2018:8682 (Happy Cocooning tegen Arpe) Modelrecht. Auteursrecht. Slaafse nabootsing. Zie eerder IEF 17515. HCC is een onderneming die zich onder meer toelegt op de verkoop van tafelgashaarden. Zij voert sinds 2009 de zogeheten ‘Cocoon Tables’ in haar assortiment, daarvoor zijn gemeenschapsmodellen ingeschreven. Arpe drijft een groothandel in tuinartikelen en zij verkoopt een tafelgashaard met de naam ‘Thyone’. HCC heeft in september 2015, tijdens de vakbeurs Spoga in Keulen voor het eerst geconstateerd dat Arpe de Thyone aanbood. Model 2 van HCC is geldig, want het is nieuw en heeft een eigen karakter. Er is sprake van een andere totaalindruk van de twee tafelgashaarden. De Thyone maakt geen inbreuk maakt op Model 2. Voor de auteursrechtelijk beschermde elementen van Model 2, zijn de verschillen dusdanig groot dat de totaalindrukken niet overeenstemmen. Hiervoor zijn de matte look in een donkere kleurstelling ten opzichte van een ‘houtlook’ in aanzienlijke mate bepalend. Er is geen sprake van auteursrechtinbreuk, noch slaafse nabootsing. Het ontwerp van de Thyone neemt voldoende afstand van de Model 2, waardoor geen sprake kan zijn van verwarring bij het in aanmerking te nemen publiek.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 16 juli 2018, IEF 17848; ECLI:NL:RBAMS:2018:5167 (Piet Hein Eek tegen Schijf Restoric) Auteursrecht. Slaafse nabootsing. Piet Hein Eek ontwerpt, vervaardigt en verhandelt onder meer meubels, waaronder meubels van sloophout zoals Kantinetafels (ontwerp 1 en 2). Schijf Restoric hebben een eettafel vervaardigd (Tafel A) die inbreuk maakt op het ontwerp 1 van Eek (de Kantinetafel uit 1998), alsmede een tafel die vanaf 2018 onder de benaming 'Piet Hein Eek (look) eettafel' (Tafel B) te koop werd aangeboden en inbreuk maakt op ontwerp 2 van Eek (de Kantinetafel in sloophout 2001). Eek vordert met succes de verdere inbreuk op zijn auteursrecht en slaafse nabootsing te staken en gestaakt te houden. Er wordt geoordeeld dat in de tafels van Schijf dermate veel beschermde trekken zijn overgenomen dat er sprake is van een overeenstemmende totaalindruk. Het enige waarneembare verschil is een verschil in dikte van de poten, waarbij de voeten van de poten van de tafels van hek minder schuin oplopen dan bij die van de tafels van Schijf Restoric. Dat verschil is van zodanig ondergeschikte betekenis dat het niet afdoet aan de overeenstemmende totaalindrukken van de tafels. De andere door Schijf Restoric opgevoerde verschillen (gebruik andere houtdelen, het al dan niet toepassen van de parkettechniek en het al dan niet afwerken met lak) maken, als ze al bestaan —wat hier niet kan worden vastgesteld- de totaalindrukken van de tafels evenmin anders.

Rechtbank Den Haag 21 maart 2018, IEF 17835; ECLI:NL:RBDHA:2018:8299 (Ross-Tech tegen A) Verzet. Auteursrecht. Slaafse nabootsing. Ross-Tech heeft het product VCDS ontwikkeld, dat bestaat uit software met een bijbehorende koppeling om verbinding te kunnen leggen tussen een computer en autobesturingssysteem. Vanaf 2012 zijn via Marktplaats nagemaakte VCDS-producten aangeboden. A is bij verstek veroordeeld voor inbreuk op de auteursrechten van Ross-Tech en slaafse nabootsing van het VCDS-product. Bij de verzetdagvaarding vordert A dat het verstekvonnis wordt vernietigd, omdat de dagvaarding onjuist is betekend. Voorts betwist A dat hij de persoon is die de nagemaakte VCDS-producten heeft aangeboden. De dagvaarding wordt niet nietig verklaard, want A is niet onredelijk in zijn belangen geschaad. De door Ross-Tech aangedragen stellingen zijn echter onvoldoende om haar vorderingen te dragen. De aangedragen gegevens wijzen onvoldoende duidelijk op A als aanbieder. Het verstekvonnis wordt vernietigd. De vorderingen worden alsnog afgewezen.