Modellenrecht

Rechtbank Den Haag 11 augustus 2021, IEF 20335; ECLI:NLRBDHA:2021:8800 (Sanyang tegen gedaagden) Zie ook [IEF 20220]. Sanyang produceert en verkoopt scooteronderdelen. Gedaagde sub 2 is statutair directeur en enig aandeelhouder van een BV, een holdingsmaatschappij van intellectuele eigendomsrechten. De rechtszaak draait om de vraag wie de ontwerper van scootertype 1 (model-01 en model-03) en type 2 ( model-02 en model-04) is. De BV heeft de modelrechten van beide scootertypen. Sanyang stelt dat zij de ontwerper is van de vormgeving van de scooters en vordert een bevel om de modelrechten aan haar over te dragen. De rechtbank oordeelt dat het bij de vormgeving van scooter type 1 niet duidelijk is of Sanyang de ontwerper is. De BV hoeft deze modelrechten daarom niet over te dragen. Betreffende scooter type 2 oordeelt de rechtbank, vanwege een ouder Chinees modelrecht op naam van Sanyang, dat de modelrechten van dit type aan Sanyang moeten worden overgedragen.

HvJ EU 28 oktober 2021, IEF 20278, IEFbe 3307; ECLI:EU:C:2021:889 (Ferrari tegen Mansory Design) Het Duitse Bundesgerichtshof waarbij Ferrari beroep in Revision heeft ingesteld, heeft het Hof verzocht te verduidelijken of de beschikbaarstelling voor het publiek van afbeeldingen van een voortbrengsel, zoals de publicatie van foto’s van een voertuig, de beschikbaarstelling voor het publiek van een model van een deel of onderdeel van dat voortbrengsel met zich mee kan brengen, en, zo ja, in hoeverre de verschijningsvorm van dat deel of onderdeel zelfstandig moet zijn ten opzichte van het voortbrengsel in zijn geheel, teneinde te kunnen onderzoeken of deze verschijningsvorm een eigen karakter heeft [IEF 19172].
In zijn prejudiciële beslissing oordeelt het Hof met name dat het Unierecht aldus moet worden uitgelegd dat de beschikbaarstelling voor het publiek van afbeeldingen van een voortbrengsel, zoals de publicatie van foto’s van een voertuig, met zich meebrengt dat een model van een deel van dat voortbrengsel of van een onderdeel van dat voortbrengsel als samengesteld voortbrengsel voor het publiek beschikbaar wordt gesteld, op voorwaarde dat bij die beschikbaarstelling de verschijningsvorm van dat deel of onderdeel duidelijk herkenbaar is. Zie ook de officiële samenvatting van deze uitspraak en de conclusie van de A-G [IEF 20129].

Gerecht EU 20 oktober 2021, IEF 20273, IEFbe 3303; ECLI:EU:T:2021:718 (JMS Sports tegen Inter-Vion) Verzoekster JMS Sports is houdster van een gemeenschapsmodel in de klasse 'haarspelden'. Het litigieuze model betreft een spiraalvormig haarelastiek. Inter-Vion heeft een vordering tot nietigverklaring van dit model ingediend, op grond van het ontbreken van nieuwheid en een eigen karakter. Hiervoor voert zij aan dat in 2009 al op een blog verschillende foto's zijn gepubliceerd van soortgelijke elastieken van het merk SwirliDo. Het ingeschreven model van JMS Sports wordt nietig verklaard. In deze procedure bestrijdt JMS deze beslissing. Ze betwist dat het model van SwirliDo gelijk is aan haar model. Meer specifiek betwist zij de bewijskracht van het bewijs dat interveniënte heeft overgelegd om aan te tonen dat deze openbaarmaking eerder had plaatsgevonden. Volgens vaste rechtspraak wordt een model geacht voor het publiek beschikbaar te zijn gesteld wanneer de partij die de openbaarmaking aanvoert, het bewijs heeft geleverd van de feiten die deze openbaarmaking opleveren. JMS slaagt er niet in om de geloofwaardigheid en betrouwbaarheid van de screenshots van de blogs succesvol te betwisten. Het beroep wordt verworpen.

Vzr. Rechtbank Zeeland-West-Brabant 6 oktober 2021, IEF 20228; C/021389842 / KG ZA 2 1-444 (Multimox tegen Sanyang) Kort geding. Zie ook [IEF 20220] en [IEF 18161]. Er wordt vanuit gegaan dat de geboden om scootermodellen over te dragen aan Sanyang en om mee te werken aan de  tenaamstelling van die modellen op naam van Sanyang gegrond en gerechtvaardigd zijn. Multimox beroept zich in dit executiegeschil ook niet op een kennelijke feitelijke of juridische misslag ten aanzien van die geboden, maar stelt dat nog een belangenafweging moet plaatsvinden die specifiek ziet op de uitvoerbaarheid bij voorraad van het toegewezene. De door Multimox gestelde belangen bij behoud van de bestaande toestand wegen niet zwaar genoeg om af te wijken van de hoofdregel dat Sanyang een uitvoerbaar bij voorraad verklaard vonnis direct ten uitvoer mag leggen. De vorderingen van Multimox worden afgewezen.

Rechtbank Den Haag 29 september 2021 en 11 augustus 2021, IEF 20220; C/09/539760 (Sanyang tegen Multimox) Samenvoeging van herstelvonnis met dwangsommen en eerder vonnis. Zie ook [IEF 18161]. Aan eiseres Sanyang is het inbreukverbod op grond van auteursrecht toegekend voor de EUIPO modellen 02 en 04 (feitelijk één scootermodel, zonder reservewiel) nu deze te kwader trouw waren ingediend door Multimox c.s. onder andere omdat er een oudere identieke Chinese modelrechtregistratie bestond van Sanyang en zij als auteursrechtelijk ontwerper geldt. De EU modellen 02 en 04 dienen te worden overgedragen aan eiseres binnen 14 dagen na betekening of anders plaatsvervangend op basis van het vonnis (3:300 BW). Gedaagde is aansprakelijk voor de hiermee samenhangende schade. De vordering op grond van auteursrecht van Sanyang ten aanzien van de nagenoeg identieke modellen 03 en 04 (met reservewiel) is afgewezen omdat er geen ontwerpschetsen van de scooters werden getoond door (werknemers van) Sanyang of haar zakenpartner Znen die de scooters exporteerde wat bewezen werd door technische goedkeuringsrapporten van de RDW (en het VK-equivalent VCA) op naam van Znen.

GEU 22 september 2021, IEF 20216; T-685/20 (Asiangear tegen Multimox) Asiangear importeert een scooter, waarvan het uiterlijk ontworpen werd door Sanyang. Sanyang eist het EU-model op, op grond van het auteursrecht, Asiangear probeert dit te vernietigen, zie [IEF 20192]. Beide acties hebben als doel het ontnemen van de titel van Multimox zodat zij geen modelrechtelijke verbodssancties kan opleggen tegen Asiangear. Aanvankelijk kreeg Asiangear bij EUIPO gelijk, maar dit oordeel werd door de beroepskamer vernietigd. Het GEU bevestigt dit oordeel. Daarnaast stelt het Gerecht dat het te kwader trouw indienen van modellen van derden mag. Het inbrengen van het vonnis van de rechtbank van 11 augustus 2021, zie [IEF 20143], maakte het oordeel van het GEU niet anders. Er wordt legistisch geoordeeld dat kwade trouw bij deponering geen argument is, ondanks het oordeel van de Nederlandse rechtbank dat er inderdaad kwade trouw was van de modeldeposant.

EUIPO 3 september 2021, IEF 20192, IEFbe 3280; R 1042/2018-3; (Multimox tegen Asian Gear) In 2018 diende Asian Gear een verzoek in tot nietigverklaring van de inschrijving van een scootermodel [zie IEF 18161]. Deze aanvraag werd destijds ingewilligd. EUIPO's Derde Kamer van Beroep heeft deze uitspraak op 3 september 2020 vernietigd. Tegen deze vernietiging is inmiddels beroep ingesteld bij het Gerecht van de Europese Unie. Echter loopt parallel aan deze zaak een procedure waarbij de rechtbank Den Haag opeising van hetzelfde model heeft toegewezen aan Sanyang [zie IEF 20143]. Hierdoor is aan het Gerecht uitstel van uitspraak gevraagd in de vernietigingsprocedure. 

EUIPO Board of Appeal 1 juli 2021, 5 juli 2021, IEF 20136, IEFbe 3263; (Tinnus Enterprises tegen Mystic Products en Koopman International) Het volgende hoofdstuk in de waterballonsaga. Op 2 juni 2019 sprak The Boards of Appeal de ongeldigheid uit van de modelregistratie van Tinnus voor één van de modellen voor een waterballonvuller (fluid distribution equipment), omdat alle kenmerken van het model uitsluitend door de technische functie zijn bepaald. Die uitspraak werd bevestigd door het Gerecht van de Europese Unie [IEF 19589]. In het daarop volgende appel bij het Hof van Justitie van de Europese Unie van 5 mei 2021 [IEF 19961] werd Tinnus Enterprises niet-ontvankelijk verklaard. The Boards of Appeal bevestigt nu om diezelfde reden de ongeldigheid van 5 overeenkomstige registraties voor het ontwerp van een waterballonvuller, geregistreerd door Tinnus. De DOCERAM-uitspraak van het HvJ EU wordt wederom toegepast [IEF 17542 en zie ook IEF 17701 en IEF 18001] waarin de ‘multiplicity of forms’ theorie is afgewezen en bevestigt dat het bestaan van technische alternatieven niet betekent dat het model niet technisch is bepaald. Zie ook [IEF 18538, IEFbe 2904].