Alle rechtspraak  

Gerecht van de Europese Unie 6 november 2024, IEF 22471, IEFbe 3849; ECLI:EU:T:2024:778 (House of Prince A/S tegen EUIPO). In augustus 2020 heeft de heer Bialy bij het EUIPO een aanvraag tot inschrijving van een beeldmerk ingediend. Dit is het Aroma King merk dat hierboven is afgebeeld. Dit merk betrof vooral producten in klasse 34, zoals tabak en gerelateerde producten, en diensten in klasse 35 die met deze producten te maken hebben. Op 21 december 2020 werd bezwaar gemaakt door House of Prince tegen de registratie. De bezwaren waren gebaseerd op oudere Deense merken met de naam "KING'S" of variaties daarvan, die ook geregistreerd zijn voor tabaksproducten in klasse 34. De reden voor het bezwaar was dat het nieuwe merk teveel zou lijken op deze oudere merken en verwarring bij het publiek zou kunnen veroorzaken. De Oppositieafdeling gaf het bezwaar gelijk, waartegen de heer Bialy in beroep is gegaan. De Kamer van Beroep heeft de eerdere beslissing vernietigd en besloten dat er geen verwarringsgevaar was tussen de merken. House of Prince verzoekt in deze procedure vernietiging van het besluit van de Kamer van Beroep. House of Prince klaagt dat de Kamer van Beroep fouten had gemaakt bij de beoordeling van de overeenkomsten tussen het merk "AROMA KING" en het oudere merk "KING'S".

BenGH 5 februari 2024, IEF 22561, IEFbe 3875; C2022/8 (Swinkels tegen het Bureau). Swinkels Family Brewers N.V. (hierna: SFB) heeft beroep ingesteld tegen de beslissing van het Benelux-Bureau voor de Intellectuele Eigendom (hierna: het Bureau) om de merkaanvraag voor het woordmerk “INTENSE PAR NATURE” (klasse 32, bieren) te weigeren. SFB betoogt dat het merk niet beschrijvend is en geen kenmerk van bier aanduidt. Volgens SFB verwijst “INTENSE PAR NATURE” naar een gevoel of ervaring en niet naar de eigenschappen van bier. Bovendien heeft het het Bureau eerder soortgelijke merken geaccepteerd. Het Bureau stelt dat de term beschrijvend is, omdat bier vaak wordt gepresenteerd als natuurlijk en intens van smaak. De combinatie van woorden verandert hier niets aan en mist daardoor onderscheidend vermogen. Het Benelux Gerechtshof oordeelt dat het merk beschrijvend is volgens artikel 2.2bis lid 1 sub c BVIE, omdat het een eigenschap van bier aanduidt (intensiteit en natuurlijke ingrediënten). Aangezien het merk beschrijvend is, mist het automatisch ook onderscheidend vermogen volgens artikel 2.2bis lid 1 sub b BVIE. Het argument dat het een reclameslogan is, helpt niet: het zet geen denkproces in gang en duidt niet op commerciële herkomst. Het beroep wordt afgewezen, het merk blijft geweigerd.

Vzr. Rb. Midden-Nederland 13 augustus 2024, IT 4722, IEF 22459; ECLI:NL:RBMNE:2024:4823 (Eiser tegen Bol.com). Eiser heeft twee zakelijke verkoopaccounts gehad op Bol.com, die op 24 april 2024 door Bol zijn gesloten. Bol heeft deze accounts gesloten omdat eiser meerdere keren het beleid van Bol zou hebben overtreden. De overtredingen omvatten onder andere het schenden van intellectuele eigendomsrechten door merknamen in producttitels te gebruiken bij producten die niet van dat merk waren, het plaatsen van valse bestellingen en het schrijven van positieve reviews bij eigen producten. Eiser vordert in dit kort geding dat Bol word geboden om de twee verkoopaccounts binnen zeven dagen te heropenen, 100 beleidspunten toe te kennen en een verbod op te leggen aan Bol om de accounts opnieuw te sluiten of beleidspunten af te trekken om dezelfde redenen als die ten grondslag lagen aan de sluiting van 24 april 2024, op straffe van een dwangsom. Eiser stelt dat de algemene voorwaarden van Bol in strijd zijn met de Verordening EU/2019/1150 (P2B Verordening) en daarom nietig zijn. Subsidiair stelt eiser dat de algemene voorwaarden onredelijk bezwarend zijn in de zin van artikel 6:233 BW of naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar.

Gerecht van de Europese Unie 11 December 2024, IEF 22457, IEFbe 3845; (Meica Ammerländische Fleischwarenfabrik Fritz Meinen GmbH & Co. KG tegen András Lénárd). Het Gerecht van de Europese Unie heeft geoordeeld dat er geen verwarringsgevaar bestaat tussen het aangevraagde EU-woordmerk Chipsy Kings en het oudere merk Curry King. Meica, de eigenaar van Curry King, had bezwaar gemaakt tegen de registratie van Chipsy Kings, dat is aangevraagd voor snacks en aanverwante detailhandelsdiensten. Zowel de Oppositieafdeling als de Kamer van Beroep van het EUIPO wees dit bezwaar echter af. In deze zaak heeft het Gerecht deze beslissingen bevestigd. Het Gerecht oordeelt dat hoewel beide merken het element “King” delen, ze visueel, auditief en conceptueel voldoende verschillen. Curry King verwijst duidelijk naar curryproducten, terwijl Chipsy Kings door het element “Chipsy” eerder geassocieerd wordt met chips en snacks. “King” heeft volgens het Gerecht slechts een zwak onderscheidend vermogen en speelt daardoor geen dominante rol in de vergelijking. Conceptueel worden de merken als verschillend beoordeeld: Curry King roept de associatie op met een “koning van curry”, terwijl Chipsy Kings een speelse verwijzing is naar chips en een koninklijke status. Voor Engelstaligen kan Chipsy Kings zelfs als een woordspeling worden ervaren, wat ontbreekt bij Curry King. Het Gerecht benadrukte dat generieke termen zoals “King” slechts een beperkte rol spelen in de beoordeling van verwarringsgevaar. Ondanks enkele overeenkomsten, zijn de verschillen tussen de merken groot genoeg om te voorkomen dat verwarringsgevaar ontstaat tussen de merken. De vordering van Meica wordt afgewezen.

EUIPO Kamer van Beroep 6 december 2024, IEF 22455, IEFbe 3844; R 12/2024-4 (Tetra Laval tegen Lami Packaging). Tetra Laval Holdings & Finances (hierna: Tetra Laval) heeft in 2000 een aanvraag gedaan voor het vormmerk dat hierboven op de afbeelding te zien is. Zij wil deze inschrijven voor klasse 16, oftewel voor verpakkingsmateriaal gemaakt van papier. In 2004 is het merk geregistreerd. In 2022 heeft Lami Packaging een verzoek tot nietigverklaring van het merk ingediend. Ter grondslag legt zij hieraan dat het merk onvoldoende onderscheidend is. De nietigheidsafdeling heeft mede door het aangeleverde bewijs het vormmerk volledig nietig verklaard. Hiertoe stelde zij dat alle essentiële kenmerken noodzakelijk zijn voor het verkrijgen van het technische resultaat van de verpakking. Tegen dit besluit gaat Tetra Laval in beroep. Zij stelt, kort gezegd, dat de nietigheidsafdeling een fout maakt door te veronderstellen dat het Hof van Justitie zijn standpunt had gewijzigd over het toepassen van artikel 7(1)(e)(ii) EUTMR op verpakkingsvormen. Volgens eerdere beslissingen van de kamer van beroep is een verpakking met een technische functie, zoals het hermetisch afsluiten en het vervoeren van een product, niet afhankelijk van de specifieke vorm. Deze elementen zijn dan ook niet technisch van aard.

Parket bij de Hoge Raad 8 november 2024, IEF 22418; ECLI:NL:PHR:2024:1192 (P.K. tegen Vemedia). Deze zaak gaat over merkenrechtelijke rechtsverwerking, waarbij sprake moet zijn van bewust gedogen door de houder van een ouder merk ten aanzien van het gebruik van een ingeschreven jonger merk. P.K., merkhouder van ‘Lucovitaal’, verweet Vemedia inbreuk op haar merkenrecht vanwege het gebruik van het merk ‘LEEF VITAAL’, dat op naam stond van moederbedrijf Versailles. ‘LEEF VITAAL’ werd in 2007 ingeschreven. In 2009 sommeerde P.K. Vemedia om het gebruik van het merk te staken. Dit leidde echter niet tot een rechtszaak, maar P.K. liet de kwestie voor langere tijd rusten. Toen Vemedia in 2019 een nieuw product op de markt bracht, stelde P.K. dat dit wel inbreuk maakte op haar merkenrechten. In de daaropvolgende procedure voerde Vemedia aan dat sprake was van rechtsverwerking door P.K.'s stilzitten gedurende vijf jaar [zie IEF 20548]. Dit rechtsverwerkingsverweer slaagde, omdat P.K. vanaf 2009 bewust heeft gedoogd dat Vemedia het LEEF VITAAL-merk meer dan vijf jaar als merk op verpakkingen heeft gebruikt, terwijl het merkgebruik op de verpakkingen vanaf september 2019 niet wezenlijk is veranderd. Het hof bevestigde dit oordeel in hoger beroep [zie IEF 21675]. Procureur-Generaal Van Peursem onderbouwt in deze conclusie zijn oordeel dat het cassatieberoep van P.K. niet slaagt. Hij gaat hierbij in op twee specifieke onderdelen van het geschil.

Vzr. Rb. Amsterdam 22 oktober 2024, IEF 22399, IT 4687; ECLI:NL:RBAMS:2204:6398 (eiser tegen Automattic) Eiser biedt via zijn website open source WordPress-thema's en plug-ins aan. De website heeft een zoekfunctie en wanneer daar op “Woo”, “WooCommerce” of “WordPress” wordt gezocht, worden als resultaten plug-ins getoond die geschikt zijn voor gebruik met de WooCommerce- respectievelijk WordPress-software. Automattic Inc. en WooCommerce Inc. stellen dat eiser hiermee hun merkrechten schendt en de voorwaarden van de GNU General Public License (GPLv2) overtreedt. Op 4 september 2024 heeft Automattic bij de voorzieningenrechter van de rechtbank in Rotterdam een verzoekschrift op de voet van artikel 1019e Rv ingediend, waarin zij het standpunt inneemt dat eiser inbreuk maakt op hun merkrechten en auteursrechten en dat zij daarnaast ook contractuele bepalingen schendt. Op 5 september heeft Automattic verlof gekregen om conservatoir beslag ten laste van eiser te leggen. In dit kort geding vordert eiser opheffing van de conservatoire beslagen.

Vzr. Rb. Den Haag 19 november 2024, IEF 22385; ECLI:NL:RBDHA:2024:18975 (Lego c.s. tegen Wibra). Lego c.s. brengt onder de naam ‘Botanical Collection’ een aantal bloemfiguren als modulair bouwsysteem op de markt. Lego Juris bezit verschillende merkregistraties (hierna: de Lego-merken) en modelregistraties (hierna: de Lego-modellen). Het geschil dat in deze zaak centraal staat, is ontstaan doordat Wibra ook een collectie bloemmodellen en een collectie dierenfiguren te koop heeft aangeboden, die beide zijn opgebouwd uit plastic bouwsteentjes. De figuren en de bouwsteentjes lijken erg op die van Lego. Daarnaast heeft Wibra de bloemmodellen op social media ‘Lego-bloemen’ genoemd. Lego stelt dat Wibra inbreuk maakt op de geregistreerde modelrechten van Lego c.s., op de merk- en auteursrechten van Lego c.s. en dat sprake is van slaafse nabootsing van de hierboven weergegeven producten van Lego. Bij de voorzieningenrechter vordert Lego c.s. een verbod op de handel in de inbreukmakende producten. Wibra voert verweer en betwist de geldigheid en beschermingsomvang van de ingeroepen modellen.

Hof Den Haag 24 september 2024, IEF 222301; ECLI:NL:GHDHA:2024:2168 (Autocavy c.s. tegen Volkswagen). Autocavy, een Nederlands onderneming die nieuwe auto’s import- en exporteert, heeft Volkswagens bestemd voor de Chinese markt te koop aangeboden en verkocht in de EU. Autocavy heeft hierin samengewerkt met Techlantic c.s. [zie ook: IEF 22298]. Volkswagen (hierna VW) stelt dat Autocavy hierdoor inbreuk heeft gemaakt op haar merkrechten. Zij vorderde in kort geding een verbod op inbreuk op haar merkenrechten, inzage in het in beslaggenomen bewijs, een bevel van opgave van diverse gegevens en een bevel om de auto’s die Autocavy in haar controle heeft af te geven voor bewaring. Dit is grotendeels toegewezen door de voorzieningenrechter. Hierbij is de Eiser, bestuurder en enig aandeelhouder van Autocavy, persoonlijk een ernstig verwijt gemaakt en zijn alle maatregelen ook jegens hem toewijsbaar geacht. De Eiser en Autocavy (hierna Autocavy c.s.) zijn hiertegen in hoger beroep gegaan.

Hof Den Haag 24 september 2024, IEF 22298 (Techtlantic c.s. tegen Volkswagen) Volkswagen (hierna: VW) heeft beslag gelegd op voor de Chinese markt bestemde Volkswagens in Rotterdam. Dit model en type auto wordt door VW niet in Europa op de markt gebracht. Door ze aan te bieden en te verkopen in de EU zou Techlantic c.s. inbreuk hebben gemaakt op de merkrechten van VW. In kort geding heeft Techlantic c.s. opheffing gevorderd. Zij stelde dat met het aanbieden en verkopen van de auto’s geen inbreuk is gemaakt op het merkrecht van VW [zie ook: IEF 21785]. De voorzieningenrechter heeft het gevorderde afgewezen. Techlantic c.s. heeft hiertegen zeven grieven aangevoerd in hoger beroep.