Auteursrecht  

Rechtbank Den Haag 22 augustus 2018, IEF 17931; ECLI:NL:RBDHA:2018:10237 (Arco meubelfabriek tegen MDF Italia) Auteursrecht. Slaafse nabootsing. MDF is een Italiaanse fabrikant van meubels en woonaccessoires. Arco is een Nederlandse meubelfabriek en heeft de Slim-tafel ontwikkeld. Tussen 2006 en 2009 is die tafel op de markt gebracht. In 2016 en 2017 zijn de Tense Material Wood tafel en Tense Material Carbone op de markt gebracht. Arco vordert dat MDF het fabriceren en het verkopen van de Tense Material Wood en Carbone tafel (Tense Material in houten uitvoering) te staken en gestaakt te houden. De kenmerkende detaillering die de Slim heeft, is niet in de Tense Material in houten uitvoering aanwezig. De diagonale lijn loopt door tot net onder de bovenzijde van het tafelblad, namelijk daar waar het fineer begint. Tussen de fineerlaag en het einde van de diagonale lijn is geen ruimte vrijgelaten en er is dan ook geen sprake van een smalle gleuf. Door de Slim gebruikte houtfineer, geeft het de tafel een lichte en nieuwe indruk. MDF heeft gekozen voor een fineer waardoor haar tafels massiever en zwaarder ogen. De vordering wordt afgewezen.

Conclusie AG bij de HR 3 augustus 2018, IEF 17930; ECLI:NL:PHR:2018:855 (ITV tegen MC&F) Auteursrecht op onderdeel TV-quiz. Maatstaf toewijzing vordering in kort geding. Motivering belangenafweging. Devolutieve werking. Dit kort geding speelt tegen de achtergrond van de vraag wie (auteurs)rechthebbende, althans exploitatiegerechtigde is op het tv-format van een onderdeel van een quiz, het Eindspel genoemd. Dat ligt gecompliceerd (vgl. de synopsis hierna in 2.2). De voorzieningenrechter vond dat geen uitgemaakte zaak en wees op grond van een belangenafweging de vordering van ITV (een verbod aan MC&F om zich als rechthebbende op het format voor te doen) toe en de spiegelbeeldige vordering van MC&F af. In hoger beroep zijn beide vorderingen afgewezen [IEF 17112]. In cassatie klaagt ITV over de maatstaf voor toewijzing in kort geding, de motivering van de belangenafweging en het miskennen van de devolutieve werking van het appel. De AG ziet deze klachten niet slagen en concludeert tot verwerping en geeft Uw Raad in overweging dat met toepassing van art. 81 RO te doen.

Vzr. Rechtbank Den Haag 13 augustus 2018, IEF 17913; IEFbe 2703; ECLI:NL:RBDHA:2018:9747 (Online Publisher tegen Netmedia c.s.) Herstelvonnis IEF 17920, vanwege ontbreken maximering dwangsom. Vonnis herstel Partijen hebben samenwerkt voor het opstarten van het nieuwe merk Publ.sh en later het merk Wepublish. De overlegde bewijzen maken niet dat er een kans is dat de merkinschrijving door OP te kwader trouw (2.23 lid 2 BVIE) is gedaan en in een bodemprocedure zal worden vernietigd. Het gebruik van wepublish aan elkaar geschreven en met publish dikgedrukt, gelet op de voorgaande maar beëindigde samenwerking, kan de indruk doen ontstaan van (nog steeds) een commerciële band. Gebruik van dat teken is dan ook deloyaal te achten. Afwijzing auteursrechtclaim op eenvoudige menu-structuur. Wel auteursrechtinbreuk op instructievideo, omslagfoto twitter-account, tekst 'About us'. Rectificatie wordt bevolen op website en sociale media.

Rechtbank Midden-Nederland 8 augustus 2018, IEF 17908; ECLI:NL:RBMNE:2018:3715 (Wärtsilä tegen Aegir Marine) Auteursrecht. Bedrijfsgeheimen. Constructietekeningen zijn auteursrechtelijk beschermd werken, maar worden beperkt door functionele eisen, algemene normen en gebruik van hetzelfde computerprogramma. Op de constructietekeningen staat vermeld dat deze niet verder mogen worden verspreid en er zijn geheimhoudingsbedingen in arbeidsovereenkomsten, dit draagt wel bij, maar baat Wärtsilä onvoldoende voor een beroep op bescherming van bedrijfsgeheimen. Van de gelaagde structuur als barrière blijft niet veel over. Onvoldoende is gebleken dat voldaan is aan het - voor bescherming als bedrijfsgeheim gestelde- vereiste dat Wärtsilä c.s. alle redelijke maatregelen heeft getroffen om haar informatie (constructietekeningen en overhaalijsten) geheim te houden. In het incident verbiedt de rechtbank AMPS voor de duur van het geding elke inbreuk op de auteursrechten en afschrift te verstrekken van alle documenten. In reconventie vervalt het gelegde bewijsbeslag voor zover deze meer hebben getroffen dan de constructietekeningen en overhaallijsten; Wärtsilä erkent dat ze alleen de bescherming van de constructietekeningen inroept en niet van ontwerptekeningen.

Hof Den Haag 24 juli 2018 IEF 17907; ECLI:NL:GHDHA:2018:1907 (Esveco Specialties tegen geïntimeerde) Omvang opgave auteursrechtinbreuk. Geïntimeerde heeft eind jaren tachtig het Korpaspel bedacht. Dit spel heeft raakvlakken met het bekende cijferbingo-spel, met dien verstande dat op een Korpa-kaart, in plaats van getallen, speelkaarten zijn afgebeeld. Esveco houdt zich bezig met produceren van onder meer spellen. Geïntimeerde heeft een exclusieve licentieovereenkomst gesloten met betrekking tot de productie van het Korpa-spel. Na een conflict is de samenwerking verbroken. Esveco heeft daarna onder eigen naam een kaartbingo spel op de markt gebracht. In eerste aanleg vordert geïntimeerde het produceren van het Korpa-spel te staken. De rechtbank [IEF 16047] heeft geoordeeld dat de geïntimeerde maker is van het spel. Dat er met het spel bijna geen winst is geboekt doet niet af aan het feit dat er sprake is van een inbreuk, Esveco moet een gecertificeerde opgave te doen van de administratie. Het hof beveelt Esveco haar opgave te voorzien van een door een accountant opgesteld rapport van feitelijke bevindingen naar aanleiding van een vergelijking van de opgave van Esveco met de administratie van Esveco, zonder assurance over de volledigheid en betrouwbaarheid.

HvJ EU 7 augustus 2018, IEF 17800; IEFbe 2687; IT 2616; ECLI:EU:C:2018:634; C-161/17 (Land Nordrhein-Westfalen tegen Renckhoff; Cordoba) Uit het persbericht: Voor het plaatsen op een website van een foto die met toestemming van de auteur vrij toegankelijk was op een andere website is een nieuwe toestemming van de auteur vereist. Dit geldt zelfs voor foto’s met bronvermelding in een schoolpresentatie die door de school online wordt gezet. Dat heeft het EU-Hof geantwoord op vragen van een Duitse rechter. HvJ EU:

Het begrip „mededeling aan het publiek” in de zin van artikel 3, lid 1, van richtlijn 2001/29/EG (...) moet aldus worden uitgelegd dat dit het plaatsen op een website omvat van een foto die eerder zonder beperkingen om het downloaden ervan te beletten en met de toestemming van de houder van het auteursrecht op een andere website is gepubliceerd.

Conclusie AG HR 13 juli 2018, IEF 17899; IEFbe 2686; IT 2615; ECLI:NL:PHR:2018:789 (Stichting Brein tegen News-Service Europe) Auteursrecht. Tussenpersoon (Usenet-provider). Hof in haar tussenarrest in 2014: Geen filter voor usenet mits efficiënte NTD-procedure Hof Amsterdam 19 augustus 2014 [IEF 14126]. Verhouding tussen de Auteursrechtrichtlijn en de Richtlijn elektronische handel. Reikwijdte aansprakelijkheidsvrijstelling art. 6:196c BW. Mededeling aan het publiek. Conclusie tot stellen van prejudiciële vragen aan het HvJ EU:

Is sprake van een mededeling aan het publiek in de zin van art. 3 lid 1 van richtlijn 2001/29 door de exploitant van een platform voor Usenetdiensten, indien op de server van deze exploitant beschermde werken ter beschikking worden gesteld voor gebruikers van het Usenet (te weten abonnees van resellers van de exploitant en de gebruikers die bij andere Usenetproviders zijn aangesloten) die daar door gebruikers van het Usenet op zijn geplaatst?

Deze zaak gaat over de verhouding tussen de Auteursrechtrichtlijn en de Richtlijn elektronische handel (ook wel e-Commercerichtlijn genoemd), in het bijzonder over de in de Auteursrechtrichtlijn geregelde “mededeling aan het publiek” en de mogelijkheid van het geven van een bevel aan een tussenpersoon aan de ene kant en de aansprakelijkheidsvrijstelling van tussenpersonen uit de e-Commercerichtlijn anderzijds. Kan NSE profiteren van deze vrijstelling van aansprakelijkheid uit art. 6:196c BW, de Nederlandse implementatie van de art. 12-15 van de Richtlijn elektronische handel, en pleegt zij zelf auteursrechtinbreuk door het aanbieden van Usenet-diensten die onder meer worden gebruikt om beschermde werken te delen? Dat levert de nodige puzzels op.

Ktr. Rechtbank Rotterdam 20 juli 2018, IEF 17898; ECLI:NL:RBROT:2018:5365 (eiser tegen VOF) Contractenrecht. Kantonrechter bespreekt een minnelijke regeling; afgesproken wordt dat VOF in de avond de video online zal plaatsen en eiser daarop mag reageren met aanpassingen of wijzigingen. Eiser voert aan dat de toegestuurde links melding 'deze video is door de gebruiker verwijderd' opleveren. Omdat YouTube het volgens VOF niet toelaat om twee dezelfde video’s online te hebben, is er geen sprake van oplevering volgens eiser. Eiser heeft op printscreens gewezen, maar in de internetbalk staan andere links dan VOF heeft gestuurd. De kantonrechter heeft vastgesteld dat beide video’s door gebruikmaking van de betreffende links online te bekijken zijn.  Eiser wordt niet nog eens toegelaten voorstellen van aanpassing te doen. De vordering in reconventie ziet op de restantbetaling van het overeengekomen basisbedrag en een bedrag ter zake van meerwerk voor 45 seconden extra.

Geschillencommissie Auteurscontractenrecht 27 juli 2018, IEF 17883; dossiernrs 113417; 113462 (Scenarioschrijfster en regisseur Soof2) Auteursrecht. De scenarioschrijfster en regisseur doen een beroep op de bestsellerbepaling. De commissie kan geen uitspraak doen over verhouding tussen de overeengekomen vergoeding van de regisseur ten opzichte van de opbrengsten in de gehele filmketen. Ten opzichte van de exploitatie-opbrengst van de producenten is de overeengekomen royaltyvergoeding van de scenarioschrijfster en regisseur ernstig onevenredig. Ondanks dat er sprake is van een vervolgfilm op een succesvolle eerste film, had de maker zich hiervan bewust moeten zijn en zou een beroep op bestsellerbepaling van artikel 25d Aw niet opgaan, aldus de producenten. De commissie acht aannemelijk dat de positie van de maker niet gelijkwaardig is aan die van de producenten. Dat er een royaltypercentage is afgesproken en dat de maker kennis had van het succes van de voorafgaande film, staat een beroep op dat artikel niet in de weg. Er is sprake van een "ernstige onevenredigheid" en producenten zijn gehouden de royaltyvergoeding te verhogen tot een percentage van 10% (eerder 5%) respectievelijk 12% (eerder 7%).

Conclusie AG HvJ EU 25 juli 2018, IEF 17873; IEFbe 2678; ECLI:EU:C:2018:618; C-310/17 (Levola Hengelo tegen Smilde) Auteursrecht op smaak. Levola stelt dat het product 'Witte Wievenkaas' en auteursrechtelijke verveelvoudiging vormt van de smaak van haar 'Heks'nkaas'. De InfoSoc-richtlijn verzet zich tegen de auteursrechtelijke bescherming van de smaak van een voedingsmiddel. Conclusie AG:

Richtlijn 2001/29/EG van het Europees Parlement en de Raad van 22 mei 2001 betreffende de harmonisatie van bepaalde aspecten van het auteursrecht en de naburige rechten in de informatiemaatschappij verzet zich tegen auteursrechtelijke bescherming van de smaak van een voedingsmiddel.