Auteursrecht  

Hof Den Haag 14 juli 2020, IEF 19323; ECLI:NL:GHDHA:2020:1218 (Vitra tegen Kwantum c.s.) Auteursrecht. Geniet de Eames DSW-stoel in Nederland en België auteursrechtelijke bescherming als werk van toegepaste kunst? Vitra sprak Kwantum c.s. aan voor inbreuk op het auteursrecht op het ontwerp van de DSW en slaafse nabootsing met de Paris-stoel. De rechtbank oordeelde dat de DSW op grond van de materiële-reciprociteitstoets van artikel 2 lid 7 van de Berner Conventie geen aanspraak kan maken op auteursrechtelijke bescherming in Nederland en België. Hiertegen gaat Vitra in hoger beroep, waarbij zij onder meer aanvoert dat artikel 2 lid 7 van de Berner Conventie niet van toepassing is. De vangnetbepaling van dit artikel is inderdaad niet van toepassing, daarom wordt er getoetst aan de materiële-reciprociteitstoets van artikel 2 lid 7 Berner Conventie. Hieraan wordt voldaan, want de vormgeving van de DSW wordt in haar eigen land gekwalificeerd als werk van toegepaste kunst dat in aanmerking komt voor auteursrechtelijke bescherming. Daarnaast kan Vitra als auteursrechthebbende worden aangemerkt. Auteursrechtinbreuk wordt toegewezen onder zowel Nederlands als Belgisch recht voor de periode vanaf 22 maart 2017, omdat de Paris-stoel een vrijwel identieke nabootsing is van de DSW. Voor de periode voor 22 maart 2017 kan Vitra opkomen tegen Kwantum c.s. met vorderingen uit onrechtmatige daad, omdat er sprake is van slaafse nabootsing onder zowel Nederlands als Belgisch recht.

Hof Amsterdam 14 juli 2020, IEF 19321; ECLI:NL:GHAMS:2020:1957 (Efteling) Collectief beheer door Buma van auteursrechten ten aanzien van muziekgebruik in de Efteling. Appellant is niet tevreden over het door Buma uitgevoerde beheer van zijn rechten met betrekking tot het gebruik van de muziek die hij in opdracht van de themaparken de Efteling en Toverland in Nederland en het Europark in Duitsland heeft gecomponeerd, aangezien dit – anders dan hij had verwacht – niet heeft geleid tot structurele inkomsten aan zijn zijde. Dit komt volgens appellant doordat Buma in zijn geval zowel bij de incasso van de door muziekgebruikers te betalen licentievergoedingen als bij de repartitie van de ontvangen gelden onjuist te werk gaat. Het eerdere vonnis [IEF 17520] wordt vernietigd. Gelet op alle omstandigheden van het geval had Buma ontvangen gelden moeten verdelen op basis van het daadwerkelijk muziekgebruik ex artikel 9 Repartitiereglement. Buma is toerekenbaar tekort gekomen in de nakoming van de tussen partijen gesloten exploitatieovereenkomst. Buma wordt veroordeeld tot vergoeding van de schade aan de zijde van appellant voor zover het betreft het gebruik van de door appellant gecomponeerde muziek in de themaparken de Efteling en Toverland, vanaf 2011 respectievelijk 2013

Vzr. Rechtbank Midden-Nederland 1 juli 2020, IEF 19320, IT 3189; ECLI:NL:RBMNE:2020:2451 (Siamese tweeling) Kort geding. Eisers zijn de mentor en bewindvoerder van een Siamese tweeling, geboren in 2001. Gedaagde is de zus van de tweeling die een Facebook en YouTube kanaal bestiert waarin zij uit naam van de tweeling bericht met foto's en video's. Eisers stellen dat gedaagde onrechtmatig, dan wel in strijd met de AVG, de Auteurswet, het EVRM en het EU Handvest handelt, door sociale media accounts aan te maken en te beheren en foto’s en video’s van de tweeling zonder hun toestemming, althans inmiddels door hun mentor en bewindvoerder ingetrokken toestemming, op sociale media en op de website van haar eenmanszaak te plaatsen. Vanwege de privacy van de tweeling en om hen te beschermen willen eisers de accounts zelf in beheer nemen. Gedaagde voert geen verweer tegen de vorderingen. Gedaagde wordt veroordeeld tot onder meer het overdragen van het beheer en de inlog- en toegangscodes van alle sociale media-accounts die op naam van de tweeling zijn aangemaakt, en de verspreiding en/of openbaarmaking van foto’s en video’s waarin de tweeling herkenbaar is afgebeeld en de verwerkingen van persoonsgegevens van de tweeling te staken en gestaakt te houden.

Vzr. Rechtbank Midden-Nederland 1 juli 2020, IEF 19319; ECLI:NL:RBMNE:2020:2780 (Brein tegen IPTV-aanbieder) Kort geding. Brein is een stichting met als doel auteursrechtinbreuken te bestrijden. In het verleden heeft gedaagde via zijn vennootschap IPTV-pakketten verkocht. Deze IPTV-pakketten bieden via een hyperlink toegang tot ongeautoriseerd (illegaal) aanbod van beschermde films, tv-series en (live) streams van televisiekanalen. Op 27 oktober 2019 is bij vonnis onder meer bepaald dat gedaagde met de verkoop inbreuk maakt op de auteurs- en naburige rechten van de bij Brein aangesloten rechthebbenden. Vervolgens is een vaststellingsovereenkomst gesloten,waarin gedaagde - ook in persoon - heeft toegezegd te staken met de verhandeling en promotie van IPTV-pakketten en streamen uit illegale bron. Volgens Brein heeft gedaagde in 2019 al geprobeerd deze overeenkomst te omzeilen en probeert zij het nu weer. Brein vordert daarom wederom een bevel dat gedaagde moet stoppen met het aanbieden van hyperlinks of andere technische verwijzingen waarmee gebruikers toegang krijgen tot illegale content en dat zij dit ook gestaakt moet houden. Daarnaast vordert Brein opgave van a) alle bekende identificerende gegevens van de bij de verhandeling van de IPTV-pakketten betrokken partij(en) van de websites, b) de inkoopprijs van de verhandelde IPTV-pakketten en c) de winst die met de verkoop van de IPTV-pakketten is behaald.

HvJ EU 9 juli 2020, IEF 19318, IEFbe 3102, IT 3187; ECLI:EU:C:2020:542 (Constantin Film Verleih) Verzoek om een prejudiciële beslissing in het kader van een geding tussen Constantin Film Verleih GmbH, een in Duitsland gevestigde distributeur van films, enerzijds, en YouTube LLC en Google Inc., die zijn gevestigd in de Verenigde Staten, anderzijds, over de door Constantin Film Verleih van deze twee vennootschappen geëiste gegevens met betrekking tot de e-mailadressen, de IP-adressen en de mobiele telefoonnummers van gebruikers die inbreuk hebben gemaakt op haar intellectuele-eigendomsrechten. Het verzoek om een prejudiciële beslissing betreft de uitlegging van artikel 8, lid 2, onder a), van richtlijn 2004/48/EG van het Europees Parlement en de Raad van 29 april 2004 betreffende de handhaving van intellectuele-eigendomsrechten (PB 2004, L 157, blz. 45, met rectificatie in PB 2004, L 195, blz. 16), zie ook [IEF 18550] en [IEF 19173]
Er wordt geoordeeld dat wanneer een film illegaal is geüpload op een onlineplatform zoals YouTube, de rechthebbende krachtens de richtlijn betreffende de handhaving van intellectuele eigendomsrechten bij de exploitant uitsluitend het postadres van de betrokken gebruiker kan opvragen, maar niet zijn e-mailadres, IP-adres of telefoonnummer.
Zie ook het perscommuniqué van het HvJ EU.

Vzr. Rechtbank Oost-Brabant 29 juni 2020, IEF 19307; ECLI:NL:RBOBR:2020:3280 (Basarsoft tegen Here International) Auteursrecht. Kort geding. Basarsoft houdt zich bezig met het vastleggen van geografische gegevens in kaarten. Here International houdt zich bezig met het produceren, het licentie nemen en geven en verder verspreiden van geografische locatiegegevens. Basarsoft stelt dat Here International inbreuk maakt op haar auteursrechten, omdat Here International de fictieve straatnamen die Basarsoft als 'traps' in haar kaarten inbouwt, gebruikt op haar navigatiekaarten. Omdat op dit geschil Turks recht van toepassing is, mag van Basarsoft worden verwacht - des te meer omdat het gaat om een kort geding waar eigenlijk geen ruimte is voor diepgravend onderzoek - dat zij voldoende stelt om aan te kunnen nemen dat er sprake is van een inbreuk naar Turks recht. Hierin is Basarsoft tekortgeschoten. Uit de omstandigheid dat traps van Basarsoft opduiken in kaartmateriaal van Here International, kan niet worden afgeleid dat het gebruikte kaartmateriaal auteursrechtelijk beschermd is noch dat Basarsoft daarvan rechthebbende is. De fictieve namen die als traps worden gebruikt, kunnen dan ook niet zelfstandig bijdragen aan het halen van de originaliteitsdrempel, maar zijn niet meer dan een hulpmiddel ter bescherming van auteursrechtelijk beschermd werk waar zij deel van uitmaken. Derhalve kan de inbreukvraag niet in kort geding worden beantwoord en worden de vorderingen van Basarsoft afgewezen.

Een handelaar die op een handelsbeurs in China onechte Bordeaux-wijnen verkocht, is schuldig bevonden en heeft volgens de CIVB, de wijnraad van Bordeaux, een gerechtelijke gevangenisstraf van achttien maanden opgelegd gekregen door de rechtbank van Pudong in Shanghai. De rechtbank noemde de veroordeling een belangrijke mijlpaal in een strijd van tien jaar tegen vervalsingen.

Lees hier verder.

Parket bij de HR 29 mei 2020, IEF 19295; ECLI:NL:PHR:2020:542 (Montis tegen Klaver) Auteursrecht. Zie ook [IEF 19168]. Opnieuw mag de Hoge Raad zich buigen over de vraag of de Charly fauteuil van Montis in Nederland auteursrechtelijke bescherming geniet. Waar Montis zich eerst op het Nederlandse en Duitse Auteursrecht heeft beroepen, doet Montis in deze zaak een beroep op het Franse auteursrecht. De vraag die nu centraal staat, is of het auteursrecht op stoel Charly van Montis wel herleeft op grond van art. 51 lid 1 Auteurswet wegens auteursrechtelijke bescherming in Frankrijk. De opinies hierover van de Franse advocaten van beide partijen staan tegenover elkaar. De A-G is van mening dat de vraag of een concreet werk beschermd is of was, geen zuivere rechtsvraag is.

Rechtbank Rotterdam 24 juni 2020, IEF 19294; ECLI:NL:RBROT:2020:5567 (Bedding House tegen Ambianzz c.s.) Bedding House stelt dat de Waves-dekbedovertrekken van Ambianzz c.s. inbreuk maken op haar auteursrecht op de Anderson-dekbedovertrekken. De Anderson-dessins kunnen worden aangemerkt als auteursrechtelijk beschermd werk, omdat Bedding House door de keuze, schikking en combinatie van kenmerkende elementen steeds op voldoende eigen wijze invulling gegeven aan de chevron- of zigzagstijl. De maker heeft persoonlijke keuzes gemaakt, waar ook vele andere keuzes mogelijk waren. Bij de beoordeling of de dekbedden verschillende totaalindrukken hebben, moet onderscheid worden gemaakt tussen de dekbedovertrekken zelf en de gebruikte afbeeldingen. De overtrekken zelf vertonen zodanig verschillende totaalbeelden, dat geen sprake is van auteursrechtinbreuk. De afbeeldingen van de Waves-dekbedovertrekken zijn daarentegen een (bijna) één-op-één-kopie van het Anderson-ontwerp. De gelijkenis tussen de afbeeldingen betreft namelijk de kenmerkende elementen van het Anderson-ontwerp. Het vermoeden van bewuste ontlening is niet ontzenuwd en derhalve maken de Waves-dekbedovertrekken van Ambianzz c.s. inbreuk op het auteursrecht van Bedding House.

Hof Arnhem-Leeuwarden 23 juni 2020, IEF 19292; 200.271.186 (The Sting tegen Krakatau c.s.) Auteursrecht. Krakatau c.s. stellen in kort geding dat The Sting met haar parka District Foxy inbreuk maakt op hun auteursrecht op de Liner Parka model Qw183. Het door Krakatau c.s. gevorderde verbod op het maken van inbreuk op hun auteursrecht op de Liner Parka werd toegewezen, maar The Sting ging hiertegen in hoger beroep. De Qw183 wordt gekwalificeerd als auteursrechtelijk beschermd werk. De door The Sting aangewezen jassen die het oorspronkelijk karakter van de Qw183 zouden wegnemen, zaaien onvoldoende twijfel met betrekking tot de aanname dat de Qw183 een werk is met een oorspronkelijk karakter en het persoonlijk stempel van Krakatau. Gezien de grote gelijkenis in de totaalindrukken van beide jassen, is er sprake van auteursrechtinbreuk op het auteursrecht van Krakatau. Het verweer van The Sting dat de District Foxy een doorontwikkeling vormt van eerdere ontwerpen, gaat niet op.