Onrechtmatige publicaties

Rechtbank Noord-Nederland 5 januari 2021, IEF 19717, IT 3384; ECLI:NL:RBNNE:2021:24 (A tegen B) A is een zoon van een bekende advocaat in Amsterdam. B is columnist. Zijn colums zijn telkens gericht aan één persoon, meestal een bekende Nederlander. Op Twitter heeft B ruim 43.000 volgers. B heeft in meerdere van zijn tweets A beschuldigd van nachtelijke stalking, door B herhaaldelijk te bellen. B heeft zich hierover ook uitgesproken in een interview met het tijdschrift Panorama. A vordert een verklaring voor recht dat B onrechtmatig heeft gehandeld door A te beschuldigen van stalking en eist van A een immateriële schadevergoeding van € 3.500,00,-. Volgens A zijn de beschuldigingen onjuist. B voert het verweer dat hij geen inbreuk heeft gemaakt op de persoonlijke levenssfeer van A. Of de gedane uitlatingen onrechtmatig zijn geweest hangt af van de specifieke omstandigheden van het geval en daarbij dient een afweging te worden gemaakt tussen het recht op vrijheid van meningsuiting en het recht op eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer. Mede gelet op de onnodig grievende aard van de uitlatingen, wordt geoordeeld dat het belang van A prevaleert.

Hof Amsterdam 17 november 2020, IEF 19585, IT 3325; C/14/251636 HA ZA 16-763 (Gemeente Alkmaar c.s. tegen Zorgvervoercentrale Nederland c.s.) Privacyrecht. Onrechtmatige publicatie. In eerste aanleg [IEF 17096] is beslist dat de gemeenten aansprakelijk zijn voor de schade die door ZCN c.s. is geleden als gevolg van het onrechtmatig publiceren van een bestand van ZCN c.s. In dit bestand stonden persoonsgegevens van klanten van ZCN c.s. In hoger beroep wordt bevestigd dat ZCN c.s. niet rechtstreeks rechten kunnen ontlenen aan de Wbp met betrekking tot de persoonsgegevens van hun klanten. Wel kwalificeert schending van de Wbp als een schending van een ongeschreven zorgvuldigheidsnorm in de zin van art. 6:162 BW.

Rechtbank Noord-Holland 4 oktober 2017, IEF 19523, IT 3286; ECLI:NL:RBNHO:2017:11722 (Ambachtzorg tegen gedaagden) Onrechtmatige uitlatingen. Ambachtzorg, een kleine thuiszorginstelling, had bij de voorzieningenrechter een kort geding aanhangig gemaakt tegen gedaagden omdat gedaagden stelselmatig en publiekelijk onjuiste, negatieve, smadelijke en lasterlijke informatie zouden hebben gepubliceerd over Ambachtzorg. Omdat de uitlatingen dateerden vlak na het overlijden van de vader van gedaagden, werden de uitingen niet als onrechtmatig beschouwd. Na het vonnis van de voorzieningenrechter hebben gedaagden wederom meerdere uitlatingen gedaan over Ambachtzorg. Daarin suggereerden gedaagden onder meer dat Ambachtzorg een streng verpleegregime heeft tegen de wil van de vader en zich schuldig zou maken aan dwangverpleging en ouderenmishandeling. Geoordeeld wordt dat gedaagden zich meermalen op onrechtmatige wijze hebben uitgelaten over Ambachtzorg. Het is voldoende aannemelijk geworden dat gedaagden hiermee de eer en goede naam van Ambachtzorg hebben aangetast. Gedaagden moeten de onrechtmatige uitlatingen op internet over Ambachtzorg staken, op straffe van een dwangsom.

Rechtbank Midden-Nederland 3 juli 2020, IEF 19359; ECLI:NL:RBMNE:2020:2703 (eisers tegen gedaagden) Onrechtmatige uitingen. Eisers en gedaagden zijn actief in de energiemarkt en richten zich op zakelijke energieverbruikers. Gedaagde bemiddelt eveneens tussen verbruikers en leveranciers. Gedaagden hebben zich negatief uitgelaten over de handelswijze van eisers om zo klanten te winnen. Eiser vordert in conventie dat alle uitlatingen van haar website en LinkedIn-account te verwijderen, waarin wordt gesteld of de suggestie wordt gewekt dat hij zich schuldig maakt aan oneerlijke dan wel onrechtmatige handelsprakrijken. Gedaagde vordert in reconventie dat het eiser verboden wordt om bij hun telefonische verkoopactiviteiten voor energiebedrijven de indruk te wekken dat gebeld wordt door of namens gedaagde. De voorzieningenrechter wijst de vorderingen in conventie af en in reconventie toe. Er is voldoende feitelijke onderbouwing dat bemiddelaar zich in telefoongesprek met potentiële klant voordeed als de vaste energie-adviseur van de klant.

Hof Arnhem-Leeuwarden 4 augustus 2020, IEF 19357, IT 3204; ECLI:NL:GHARL:2020:6085 (Jehova’s Getuigen tegen Universiteit Utrecht en de Nederlandse Staat) Publicatieverbod. Rectificatie. De Universiteit heeft op verzoek van de Minister en het WODC een onderzoeksrapport opgesteld met als titel “Seksueel misbruik en aangiftebereidheid binnen de gemeenschap van de Jehova’s Getuigen”. De Jehovah’s Getuigen hebben een publicatieverbod gevorderd van de Universiteit en de Staat. De vorderingen werden afgewezen door de kortgedingrechter. De Minister heeft het onderzoeksrapport daarna aan de Tweede Kamer gestuurd en het rapport is gepubliceerd op www.rijksoverheid.nl en op www.wodc.nl. In hoger beroep vorderen de Jehovah’s Getuigen, na vernietiging van de uitspraak van de kortgedingrechter, van de Staat en de Universiteit verwijdering van het rapport van deze websites en van de Staat het plaatsen van een rectificatie op deze sites. Daarnaast wordt gevorderd de Minister te gelasten een brief te sturen aan de Tweede Kamer met rectificerende mededelingen over het onderzoeksrapport. De vorderingen worden door het hof afgewezen.

Hof Amsterdam 10 december 2019, IEF 18977; ECLI:NL:GHAMS:2019:4418 (Gemeente Tilburg tegen KAV) Sinds 2017 werkt de gemeente Tilburg met een vergunningensyteem voor bepaalde bedrijfsmatige activiteiten, waaronder autoverhuur. Nadat autoverhuurder KAV geen vergunning heeft aangevraagd, is de gemeente overgegaan tot het opleggen van een dwangsom. Daartegen is KAV in bezwaar gegaan. De burgemeester heeft bij beslissing op bezwaar het besluit gehandhaafd. Eind 2018 heeft de burgemeester in een interview met het Financieel Dagblad het volgende gezegd: “Van de 31 bedrijven namen er 23 niet eens de moeite om een vergunning aan te vragen. Dan kunt u zich voorstellen dat de politie zegt: bingo, ze hadden dus iets te verbergen.”. KEV heeft bij kort geding schorsing van de tenuitvoerlegging van het dwangbevel gevorderd. Daarnaast vorderden zij ook een veroordeling van de gemeente om zich te onthouden van uitlatingen die de suggestie wekken dat personen die geen vergunning hebben aangevraagd crimineel bezig zijn. 

Vzr. Rechtbank Gelderland 24 juni 2019, IEF 18607; ECLI:NL:RBGEL:2019:3354 (Eisers tegen Just Publishers) Onrechtmatige publicatie. Persvrijheid. Eiser 1 had aan het einde van het huwelijk een affectieve relatie met Willem Holleeder. Eiser 2 is schrijver van het boek ‘De Holleeders’ wat is uitgegeven door Just Publishers. Het boek bevat gegevens en passages die volgens eisers kwetsend en onwaar zijn. Eisers vorderen Just Publishers het drukken en verspreiden van het boek, zowel schriftelijk als online, te staken. De kortgedingrechter wijst de vordering af. Er is geen sprake van onrechtmatig handelen door Just Publishers.

Rechtbank Amsterdam 12 juli 2019, IEF 18596; ECLI:NL:RBAMS:2019:5017 (de Staat tegen Podium) Publicatie. Vrijheid van meningsuiting. In september zou het boek “Het is oorlog maar niemand die het ziet” worden gepubliceerd door uitgeverij Podium. Het wordt de journalist verboden een aantal gegevens op te nemen in dat boek. De Staat heeft voldoende aannemelijk gemaakt dat door publicatie daarvan een bron van de AIVD in levensgevaar kan komen. Onder die omstandigheden is de beperking op de vrijheid van meningsuiting gerechtvaardigd. De Staat vordert verbod op openbaarmaking door middel van publicatie van het boek op welke manier dan ook. De vordering wordt toegewezen.