Onrechtmatige publicaties  

Hof Arnhem-Leeuwarden 4 augustus 2020, IEF 19357, IT 3204; ECLI:NL:GHARL:2020:6085 (Jehova’s Getuigen tegen Universiteit Utrecht en de Nederlandse Staat) Publicatieverbod. Rectificatie. De Universiteit heeft op verzoek van de Minister en het WODC een onderzoeksrapport opgesteld met als titel “Seksueel misbruik en aangiftebereidheid binnen de gemeenschap van de Jehova’s Getuigen”. De Jehovah’s Getuigen hebben een publicatieverbod gevorderd van de Universiteit en de Staat. De vorderingen werden afgewezen door de kortgedingrechter. De Minister heeft het onderzoeksrapport daarna aan de Tweede Kamer gestuurd en het rapport is gepubliceerd op www.rijksoverheid.nl en op www.wodc.nl. In hoger beroep vorderen de Jehovah’s Getuigen, na vernietiging van de uitspraak van de kortgedingrechter, van de Staat en de Universiteit verwijdering van het rapport van deze websites en van de Staat het plaatsen van een rectificatie op deze sites. Daarnaast wordt gevorderd de Minister te gelasten een brief te sturen aan de Tweede Kamer met rectificerende mededelingen over het onderzoeksrapport. De vorderingen worden door het hof afgewezen.

Hof Amsterdam 10 december 2019, IEF 18977; ECLI:NL:GHAMS:2019:4418 (Gemeente Tilburg tegen KAV) Sinds 2017 werkt de gemeente Tilburg met een vergunningensyteem voor bepaalde bedrijfsmatige activiteiten, waaronder autoverhuur. Nadat autoverhuurder KAV geen vergunning heeft aangevraagd, is de gemeente overgegaan tot het opleggen van een dwangsom. Daartegen is KAV in bezwaar gegaan. De burgemeester heeft bij beslissing op bezwaar het besluit gehandhaafd. Eind 2018 heeft de burgemeester in een interview met het Financieel Dagblad het volgende gezegd: “Van de 31 bedrijven namen er 23 niet eens de moeite om een vergunning aan te vragen. Dan kunt u zich voorstellen dat de politie zegt: bingo, ze hadden dus iets te verbergen.”. KEV heeft bij kort geding schorsing van de tenuitvoerlegging van het dwangbevel gevorderd. Daarnaast vorderden zij ook een veroordeling van de gemeente om zich te onthouden van uitlatingen die de suggestie wekken dat personen die geen vergunning hebben aangevraagd crimineel bezig zijn. 

Vzr. Rechtbank Gelderland 24 juni 2019, IEF 18607; ECLI:NL:RBGEL:2019:3354 (Eisers tegen Just Publishers) Onrechtmatige publicatie. Persvrijheid. Eiser 1 had aan het einde van het huwelijk een affectieve relatie met Willem Holleeder. Eiser 2 is schrijver van het boek ‘De Holleeders’ wat is uitgegeven door Just Publishers. Het boek bevat gegevens en passages die volgens eisers kwetsend en onwaar zijn. Eisers vorderen Just Publishers het drukken en verspreiden van het boek, zowel schriftelijk als online, te staken. De kortgedingrechter wijst de vordering af. Er is geen sprake van onrechtmatig handelen door Just Publishers.

Rechtbank Amsterdam 12 juli 2019, IEF 18596; ECLI:NL:RBAMS:2019:5017 (de Staat tegen Podium) Publicatie. Vrijheid van meningsuiting. In september zou het boek “Het is oorlog maar niemand die het ziet” worden gepubliceerd door uitgeverij Podium. Het wordt de journalist verboden een aantal gegevens op te nemen in dat boek. De Staat heeft voldoende aannemelijk gemaakt dat door publicatie daarvan een bron van de AIVD in levensgevaar kan komen. Onder die omstandigheden is de beperking op de vrijheid van meningsuiting gerechtvaardigd. De Staat vordert verbod op openbaarmaking door middel van publicatie van het boek op welke manier dan ook. De vordering wordt toegewezen.

Conclusie AG HR 7 september 2018, IEF 17993; ECLI:NL:PHR:2018:941 (eiser tegen Staat der Nederlanden) Onrechtmatige publicatie. Een oud-rechercheur, heeft een boek geschreven over zijn ervaringen bij de politie. Hierin wordt een aantal onderzoeken beschreven waarbij de rechercheur betrokken was en waarin eiser figureert. Eiser stelt dat sprake is van een onrechtmatige publicatie en doet daartoe een beroep op schending van ambtsgeheim en schending van het recht op eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer, schending artikel 16 Wbp, verbod om strafrechtelijke gegevens te verwerken. Het hof [IEF 16906, 15800] heeft overwogen dat niet kan worden aangenomen dat oud-rechercheur gebruik heeft gemaakt van geheime informatie, dat de vrijheid van meningsuiting hier zwaarder weegt dan het recht op privacy en dat het verbod om strafrechtelijke gegevens te verwerken geen toepassing vindt omdat deze verwerking noodzakelijk is voor uitsluitend journalistieke doeleinden (art. 3 lid 2 Wbp). In cassatie wordt geklaagd dat niet op een juiste en begrijpelijke wijze toepassing is gegeven aan de regels over schending van ambtsgeheim en de journalistieke exceptie van art. 3 lid 2 Wbp. De conclusie AG strekt tot verwerping van het cassatieberoep.

Vzr. Rechtbank Rotterdam 17 juli 2018, IEF 17986; ECLI:NL:RBROT:2018:7968 (Aannemer tegen opdrachtgever) Vrijheid van meningsuiting. Aantasting goede naam. Onrechtmatige mededeling. Eiser is werkzaam als binnenhuisarchitecte. Eisers hebben gedaagde in 2015 opdracht verstrekt een veranda te bouwen. Gedaagde heeft de veranda grotendeels zelf bebouwd maar omdat het voor de zomer af moest zijn, waren eisers genoodzaakt een andere partij in te huren. Tussen partijen is een geschil ontstaan over de vraag of gedaagde nog recht heeft op een laatste deelbetaling van € 3.107,63. Gedaagde heeft een bord langs de weg gezet met daarop namen van eisers en dat zij nog moeten betalen. Later heeft de gedaagde de eisers ook oplichters genoemd. Op elektronische wijze heeft gedaagde gedreigd om de veranda af te breken. Het plaatsen van de tekstborden is niet onrechtmatig want de mededeling dat de eisers nog niet hebben betaald is feitelijk juist. De uitingen dat er sprake is van oplichting zijn wel onrechtmatig want er is geen enkel bewijs voorhanden.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 14 september 2018, IEF 17979 (Eiser tegen Noordkaap TV Producties) Onrechtmatige uitzending. Eiser biedt diensten aan via sexjobs.nl, onder de schuilnaam Taliesha. De J heeft op verzoek van Taliesha twee telefoonabonnementen afgesloten en diverse keren geld uitgeleend. In totaal gaat het om ongeveer 13.000 euro. De J heeft Alberto Stegeman van Undercover in Nederland benaderd. Op verzoek van Stegeman heeft de J een afspraak gemaakt met Taliesha. Tijdens deze ontmoeting heeft Stegeman Taliesha opgewacht met een cameraploeg en aangesproken. Eiser vordert de uitzending te verbieden. De uitlatingen vinden voldoende steun in het feitenmateriaal. Stegeman mag zelf de vorm van een uiting bepalen. Hij beschuldigt de eiser van oplichting, maar voor die beschuldiging had hij goede gronden. Eiser zal niet herkend worden in de uitzending en wordt niet bij echte naam genoemd. Alleen de familie en kennissenkring van de eiser zal haar toch herkennen, maar dat is een voorzienbaar gevolg van haar eigen handelen. De vordering wordt afgewezen.

Rechtbank Amsterdam 8 augustus 2018, IEF 17923 (rapper tegen AVROTROS EenVandaag) Mediarecht. Bodemprocedure na kort geding (IEF16840). Op een drietal momenten in het uitgezonden item van EenVandaag zijn beelden getoond uit een videoclip van een rapgroep. In het item wordt besproken dat twee leden van de rapgroep verdachten zijn in een strafproces tegen tien Syriëgangers. Deze verdachten worden onherkenbaar in beeld gebracht. De andere leden van de groep zijn echter wel herkenbaar in beeld, waaronder eiser. Volgens eiser zou hierdoor de indruk zijn gewekt dat hij ook een Syriëganger zou zijn. In de bodemprocedure worden de vorderingen van eiser wederom afgewezen. De omstandigheden die zich hebben voorgedaan na de uitzending in onderling verband en samenhang beschouwd maken dat van een onrechtmatige daad van AVROTROS jegens eiser geen sprake is. Hierbij is meegewogen dat AVROTROS in een latere uitzending heeft verduidelijkt dat alleen de verdachten zijn geblurd en dat een andere indruk onjuist is, eiser zelf meerdere malen de publiciteit heeft gezocht, de videoclip al die tijd vrijelijk op Youtube beschikbaar was (waarbij iedereen herkenbaar in beeld was) alsmede dat diverse media voor de uitzending van EenVandaag, ook onder verwijzing naar de videoclip, al over de vertrokken Syriëgangers hebben bericht.

Vzr. Rechtbank Gelderland 20 augustus 2018, IEF 17922; ECLI:NL:RBGEL:2018:3598 (Hondenfokker tegen gedaagde) Onrechtmatige uitlatingen. Contactverbod. Publicatieverbod. Gedaagde heeft op Marktplaats berichten geplaats over de hondenfokkerij van de eiser. Gedaagde schrijft onder meer om geen pups te kopen omdat het een broodfokkerij is en je misleidende informatie krijgt. Gedaagde heeft ook een Facebookpagina 'Koop Hier Nooit Een Pup' en een link naar de Marktplaatsadvertentie van de eiser. Eiser vordert een contact- en publicatieverbod. Gedaagde is nooit op het terrein geweest en heeft de schuren waarin de puppy's gefokt worden zelf nooit gezien. Gedaagde heeft ook nooit zelf een puppy gekocht bij de fokkerij. Gedaagde doet oncontroleerbare uitlatingen op internet van niet traceerbare hondeneigenaren. De vorderingen worden toegewezen.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 15 augustus 2018, IEF 17917; ECLI:NL:RBAMS:2018:5852 (Denk tegen BNN-VARA) Onrechtmatige daad. Mediarecht. Uitingsvrijheid. Persoonlijke levenssfeer. Eiser was in de aanloop van de Tweede Kamerverkiezingen campagneleider van Denk en benaderd door twee redacteuren van BNN. Zij hebben een gesprek gehad in de fractiekamer van Denk in het gebouw van de Tweede Kamer en deze heimelijk opgenomen. Onderwerp van gesprek was een 'nepbanner' met een foto van Geert Wilders en het logo van de PVV. BNNVARA heeft de geluidsfragmenten op hun website geplaatst. Denk vordert BNNVARA te gebieden om alle geluidsfragmenten die heimelijk zijn opgenomen in de fractiekamer van Denk te verwijderen en verwijderd te houden van haar websites en van haar sociale media accounts en te verbieden om die opnamen op welke wijze dan ook te openbaren of te verstrekken aan derden. Het zit het eisers vooral hoog dat de journalisten van BNNVARA heimelijk en tegen de uitdrukkelijke wens van eiser geluidsopnamen hebben gemaakt in de fractiekamer, een plaats waar leden van de Tweede Kamer zich veilig moeten voelen en vrijuit moeten kunnen spreken, zonder ervoor beducht te hoeven zijn dat gesprekken worden opgenomen.

Het onderzoek van BNNVARA was er met name op gericht in hoeverre de campagneleider betrokken is geweest bij het ontwerp van de banner. De heimelijk gemaakte opnamen wijzen uit dat de campagneleider betrokken is geweest bij het bedenken van de nepbanner. De uitzending van BNNVARA vindt voldoende steun in de feiten. Onder deze omstandigheden is het gebruik van de aanvankelijk niet voor uitzending bestemde, heimelijk gemaakte opnamen gerechtvaardigd en proportioneel. De vordering wordt afgewezen.