Dossiers

Vzr. Rechtbank Den Bosch 18 november 2019, IEF 18832; ECLI:NL:RBOBR:2019:6686 (Satelliet tegen De Arend) Satelliet en De Arend zijn bedrijven die zich bezighouden met meubilair in de hospitalitysector. In opdracht van Satelliet is in 2013 een stoel ontworpen, de '25.25'. In 2019 heeft De Arend de stoel 'Iwan 2.19' in Nederland op de markt gebracht. Satelliet stelt dat De Arendt inbreuk maakt op de intellectuele eigendomsrechten van Satelliet. De vorderingen van Satelliet worden afgewezen. Er wordt waarde gehecht aan het feit dat beide stoelen tot dezelfde stijlfamilie behoren. De individuele elementen die onderdeel uit maken van de 25.25 zijn op zichzelf niet auteursrechtelijk beschermd. De verschillen springen dermate in het oog dat er geen sprake is van een overeenstemmende totaalindruk.

Parket bij HR 18 oktober 2019; IEF 18831, IT 2949; ECLI:NL:PHR:2019:1192 (High Point Sarl tegen KPN) Deze zaak is een vervolg op het eerdere, tussentijdse, cassatieberoep tegen het tussenarrest van het gerechtshof Den Haag van 3 november 2015, waarin in het principale cassatieberoep – samengevat – de vraag diende te worden beantwoord of de uitoefening van het recht van de octrooihouder om op de voet van art. 138 lid 3 Europees Octrooiverdrag zijn octrooi te beperken door wijziging van de conclusies, in de weg staat aan toepassing door de rechter van de (nationale) twee-conclusieregel. De Hoge Raad heeft in zijn arrest van 15 september 2017 [IEF 17105] het principale beroep verworpen, evenals het incidentele cassatieberoep dat – in de kern – over afstand van recht handelde. Nu draait het om de gevolgen van het (inmiddels) door het Europees Octrooibureau (EOB) toegestane verzoek om de omvang van het octrooi te beperken als bedoeld in de art. 105a-c EOV. Consequentie van een dergelijke beslissing is dat de centrale beperking van het octrooi terugwerkende kracht heeft (art. 68 EOV).

1. In korte tijd opnieuw een Nederlands vonnis waarin (de uitleg van) het begrip ‘mededeling aan het publiek’ in art. 3 lid 1 ARl centraal staat [IEF 18606]. Dat was ook het geval in Rb. Midden-Nederland 19 september 2018, IER 2019/3 (Woonvoorziening/Sena en Buma) [IEF 17981]. In mijn IER-noot onder dat vonnis [IEF 18366] heb ik een aantal kanttekeningen geplaatst bij de beslissing van de Rb. Midden-Nederland. De rechtbank heeft in die procedure in mijn ogen ten onrechte beslist dat geen sprake was van een mededeling aan het publiek. Het onderhavige Amsterdamse vonnis spreekt mij meer aan.

Hof Amsterdam 12 november 2019, IEF 18829; ECLI:NL:GHAMS:2019:4091 (X tegen AMC) Gedeeltelijke vernietiging van vonnis in eerste aanleg van 21 maart 2019 [IEF 18384]. De vraag was aan wie auteursrecht toekomt voor publicaties die berusten op onderzoek dat in teamverband is uitgevoerd. In eerste aanleg werd geoordeeld dat X onvoldoende gronden heeft om erkend te worden als co-auteur. Omtrent de veroordeling tot het staken van bepaalde mededelingen over onder meer auteursrechtelijke aanspraak en wetenschappelijke integriteit, wordt gesteld dat de onbepaalde tijdsduur van deze maatregel in strijd is met de vrijheid van meningsuiting. Er is een gerechtvaardigd belang dat zij buiten de context van deze procedure met derden over haar opvattingen ter zake kan spreken. De overige beslissingen worden bekrachtigd.

Vrz. Rechtbank Amsterdam 15 november 2019, IEF 18827; ECLI:NL:RBAMS:2019:8597 (Auteur tegen Johan Cruyff Foundation) In deze zaak gaat het om de beantwoording van de vraag of bepaalde uitlatingen in het boek “Johan Cruijff De Biografie” onrechtmatig zijn jegens de Johan Cruyff Foundation. In het boek wordt gesteld dat Cruijff jaarlijks een miljoen euro aan zijn persoon liet uitbetalen vanuit de Foundation. Er wordt gekeken naar drie aspecten die van belang zijn: de aannemelijkheid dat de uitlating juist is, de mogelijke gevolgen voor de Foundation en de ernst van de misstand die in de publicatie wordt gesignaleerd.

Rechtbank Midden-Nederland 13 november 2019, IEF 18826, IT 2947; ECLI:NL:RBMNE:2019:5278 (X tegen Y) Gedaagde heeft zonder toestemming humoristische cartoons geplaatst op een door hem beheerde Facebookpagina. Gesteld wordt dat hiermee inbreuk is gemaakt op de aan eiser toekomende auteursrechten. Gedaagde is woonachtig in België en zodoende wordt eerst gekeken naar de bevoegdheid in deze zaak. Nu de afbeelding is geopenbaard op een pagina in de Nederlandse taal en deze ook gericht was op het Nederlandse publiek, heeft het schadebrengende feit zich in Nederland voorgedaan. Gedaagde is niet komen opdagen en er is daarom verstek gewezen. Inhoudelijk betreffen de cartoons auteursrechtelijk beschermde werken. Nu deze zonder toestemming in gewijzigde vorm zijn gepubliceerd wordt er inbreuk gemaakt op die auteursrechten. Eventuele onwetendheid omtrent de auteursrechtelijke bescherming van deze werken, doet hier niet aan af. Ook onbewuste schending zou voor rekening komen van de inbreukmaker. Gedaagde wordt veroordeeld in de proceskosten en een schadevergoeding berekend aan de hand van de tarievenlijst van Stichting Foto Anoniem.

Ha mede Jong IE-ers,
Wat een enthousiasme! Alle 70 plekken voor de pubquiz zijn binnen twee weken vergeven! Jammer genoeg betekent dat dat niet alle Jong IE-ers mee kunnen doen op 12 december. Ben jij one of the unlucky few, dan kan je je alleen nog aanmelden voor een wachtlijst. Als er toch nog een plekje vrij komt in de pubquiz en je bovenaan de wachtlijst staat, krijg je van ons een mailtje. Om je aan te melden voor de wachtlijst stuur je een e-mail naar Rôna (rm@hoogenhaak.nl) met je naam, kantoor, of je mee wilt eten en het team waarbij jij je wilt aansluiten (tenzij je je als volledig team aanmeldt voor de wachtlijst).

Het artikel Tous les mêmes – Vredo, octrooien, equivalentie en verleningsdossier, geschreven door Alexander Tsoutsanis, [IEF 18805], is een reactie op onze noot onder Rb Den Haag 19 juni 2019, Lilly/Fresenius – Pemetrexed 2, [IEF 18534] die vandaag gepubliceerd is in de Berichten IE 2019/5 en waarin het geannoteerde vonnis direct boven de noot integraal is opgenomen. Online werd de noot voorgepubliceerd op: www.berichtenie.nl.
Zonder op alle slakken zout te zullen leggen, is een aantal correcties op zijn plaats. De auteur stelt dat wij aan de feiten van de zaak – zoals opgenomen in het vonnis - voorbij zouden gaan, omdat wij onvermeld laten dat octrooihouder Lilly in de procedure veel stellingen van gedaagde Fresenius niet of onvoldoende heeft betwist of onweersproken heeft gelaten.

Martin Senftleben is op 29 oktober jl. benoemd tot hoogleraar Informatierecht (intellectuele eigendomsaspecten van de informatiemaatschappij) aan de Universiteit van Amsterdam. Prof. Dr. Senftleben is momenteel hoogleraar Intellectuele eigendom aan de Vrije Universiteit Amsterdam, waar hij doceert en onderzoek doet op het gebied van het auteursrecht en het merkenrecht.
In 2004 promoveerde hij aan de Universiteit van Amsterdam op zijn baanbrekende proefschrift over de ‘driestappentoets’ in het auteursrecht. Martin Senftleben zal op 1 februari aan zijn professoraat bij het IViR beginnen.

Bron: Ivir.nl

Vzr. Rechtbank Gelderland 14 november 2019, IEF 18822; ECLI:NL:RBGEL:2019:5227 (Krakatau tegen The Sting) Krakatau is een onderneming uit Hong Kong, met een dochteronderneming in Nederland. De onderneming ontwikkelt modeartikelen die worden gekenmerkt door een architectonische benadering, zoals de Qw183, een vrouwenmodel van de parka, waarover een geschil is onstaan. De Qw 183 is voorzien van een binnenjas die op meerdere manieren kan worden gedragen: als voering geritst in de buitenjas dan wel op zichzelf als jas al dan niet onder de parka. Krakatau houdt een exclusieve licentie op de wereldwijde verhandeling van de Krakatau collectie, met uitzondering van Rusland en China. In 2017 is een bijeenkomst in de showroom van Krakatau in Amsterdam georganiseerd, waarbij de Qw 183 voor het eerst aan het publiek in Nederland is getoond. Vervolgens is de Qw 183 in het najaar van 2018 in de winkels en online beschikbaar gekomen. Een jaar later heeft The Sting, een Nederlandse modeketen, de zogenaamde Distrikt Foxy op de markt gebracht. De Distrikt Foxy is tevens voorzien van een binnenjas, die evenals de Qw 183 als voering in de buitenjas kan worden geritst en op zichzelf als jas kan worden gedragen. Krakatau beweert dat hier sprake is van een inbreuk op haar auteursrecht door The Sting. Geoordeeld wordt dat The Sting erop uit was een jas op de markt te brengen die in belangrijke mate overeenstemt met de jas van Krakatau en dat aldus sprake is van een inbreuk op het auteursrecht dat op de Qw 183 rust.