Auteursrecht  

Rechtbank Rotterdam 5 juni 2020, IEF 19266; ECLI:NL:RBROT:2020:5245 (Buma tegen gedaagde) Buma vordert betaling van een bedrag van 25.000 euro van gedaagde, omdat gedaagde op een evenement auteursrechtelijk beschermde muziekwerken ten gehore heeft gebracht. Gedaagde betwist de vordering door te stellen dat hij niet de enige organisator was van het evenement, Buma de factuur te laat heeft verzonden en dat de artiesten al zijn betaald voor hun optreden. Het verweer dat gedaagde niet de enige organisator was van het evenement wordt verworpen, omdat uit de stukken niet volgt dat de door gedaagde genoemde rapformatie en boekingskantoor eveneens organisator zijn. Ook het verweer dat Buma de factuur te laat heeft verzonden wordt verworpen. Dat Buma pas anderhalf jaar na het evenement de vergoeding heeft kunnen vaststellen, is volledig te wijten aan het feit dat gedaagde te laat de verlangde gegevens aan Buma heeft verstrekt. Het laatste verweer dat de optredende artiesten reeds betaald zijn voor hun optreden, wordt eveneens verworpen. De gage - toekomend aan de optredende artiesten - en de vergoeding voor het openbaar maken van auteursrechtelijk beschermde muziekwerken - toekomend aan Buma - dienen uitdrukkelijk onderscheiden te worden. Derhalve is er geen sprake van dubbele inkomsten aan de zijde van de artiesten. De vordering van Buma wordt toegewezen.

Ktr. Rechtbank Rotterdam 29 mei 2020, IEF 19262; ECLI:NL:RBROT:2020:5108 (Stichting Brein tegen gedaagde) Aanbieden van illegale dvd's. Gedaagde heeft via Marktplaats, gedurende geruime tijd op grote schaal, tegen betaling illegale dvd’s van verschillende tv-series aangeboden. Zij heeft dit gedaan onder verschillende aliassen. Stichting Brein heeft gedaagde op 19 juli 2018 aangeschreven naar aanleiding van de verkoop van dvd’s en op 5 augustus 2018 is door gedaagde een onthoudingsverklaring ondertekend. In deze zaak dient de vraag te worden beantwoord of gedaagde na het tekenen van de onthoudingsverklaring op 5 augustus 2018 opnieuw dvd’s op Marktplaats heeft aangeboden. Het verweer van gedaagde wordt verworpen. Er zijn geen aanwijzigingen dat iemand anders het heeft gedaan omdat zij het geld op haar rekening heeft gestort.

HvJ EU 11 juni 2020, IEF 19259, IEFbe 3082, ECLI:EU:C:2020:461 (Brompton Bicycle) Brompton Bicycle beschuldigt CHEDECH ervan inbreuk te maken op Bromptons auteursrecht betreffende haar vouwfietsen. Net als de vouwfietsen van CHEDECH, hebben die van Brompton drie standen (gevouwen, open en stand-by). Brompton meent dat inbreuk wordt gemaakt op haar auteursrecht door de identieke verschijningsvormen van de vouwfietsen. Richtlijn 2001/29/EG bepaalt dat voor gebruiksvoorwerpen auteursrechtelijke bescherming uitgesloten is indien het gaat om verschijningsvormen die noodzakelijk zijn voor het bereiken van het technische resultaat. CHEDECH stelt dat dit laatste in deze zaak ook het geval is. In de Belgische rechtspraak wordt om de noodzakelijkheid te bepalen het onlosmakelijke verbandcriterium toegepast. Het Hof past een ander criterium toe, namelijk het oorzakelijkheidscriterium. De Belgische rechter vroeg het Hof om verduidelijking. Is auteursrechtelijke bescherming van de vouwfiets uitgesloten als de verschijningsvorm noodzakelijk is voor het technische resultaat [IEF 18332]?
Zie ook de bijdrage van Dirk Visser over deze uitspraak [IEF 19258].

Beantwoording van de prejudiciële vragen:

Internet Archive is een non-profitorganisatie die online e-boeken, films en muziek uitleent. Vanwege de coronacrisis versoepelde de organisatie de beperkingen op gescande boeken. Waar normaal gesproken slechts één lezer tegelijk het e-boek kon bekijken, kon dat na de versoepeling door een oneindig aantal personen tegelijk. Internet Archive verwijderde de wachtlijsten en creëerde de ‘National Emergency Library’, met het doel om studenten en leerlingen te laten leren in quarantaine. De Amerikaanse uitgevers Hachette, HarperCollins, John Wiley & Sons en Penguin Random House stelden daarom een gezamenlijke klacht in waarin zij Internet Archive beschuldigen van piraterij. Het beschikbaar stellen van 1,3 miljoen boeken is een opzettelijke auteursrechtinbreuk en derhalve niet anders dan andere piratenwebsites.

Article 17 of the new Copyright Directive is designed to promote licensing agreements between rightholders and content platforms. To do this, the national laws must provide that online content sharing services providers (OCCSPs) perform a communication to the public and have to obtain authorization for the content uploaded to their services. Article 17(4) states the conditions under which OCSSPs are not liable in the event they do not reach an agreement with the rightholder. The European Commission is in the process of drafting guidelines for the application of Article 17 and in particular on the cooperation between rightholders and OCCSPs under Article 17(4).

The Dutch copyright society Vereniging voor Auteursrecht organizes a webinar meeting on June 12 (13:30-15:40) in which representatives of the various sectors involved will give their view on best practices (registration required). Marco Giorello, Head of Copyright Unit of the European Commission, will also join the webinair meeting.

Lees meer over de webinar op 12 juni.

HR 20 november 1987, IEF 19231; ECLI:NL:HR:1987:AD0056 (Staat tegen Den Ouden)  Het Staatsdrukkerij- en -uitgeverijbedrijf vervaardigt het Staatsblad. Daartoe verricht het telkens het nodige zetwerk doordat het van de te publiceren tekst loodzetsels (litho's) maakt, met behulp waarvan het vervolgens op zijn drukpersen tot het drukken van de tekst overgaat. Volgens deze werkwijze wordt in het Staatsblad 1983, nr. 682 afgedrukt het Binnenvaartpolitiereglement, behorend bij het Koninklijk Besluit van 26 oktober 1983, gepubliceerd in hetzelfde nummer. De kosten van het samenstellen van de litho's bedragen ongeveer f. 60.000,-. Met behulp van diezelfde litho's brengt genoemd bedrijf voorts afzonderlijk gebundelde edities van dat reglement tot stand voor commerciële doeleinden. Deze worden in februari 1984 uitgegeven en op de markt gebracht onder de titel Binnenvaartpolitiereglement 1983. De door het publiek voor het boekwerk te betalen prijs is f. 19,50. Den Ouden heeft een bedrijf dat zich toelegt op scheepvaart- en watersportartikelen. Met behulp van fotografische reproductietechnieken kopieert Den Ouden de pagina's waarop dat reglement aldus is afgedrukt, waartoe zij gedeeltelijk gebruik maakt van pagina's uit een exemplaar van het desbetreffende Staatsbladnummer, gedeeltelijk van pagina's uit een exemplaar van de in boekvorm verschenen uitgave.

Hof Amsterdam 2 juni 2020, IEF 19248, IT 3159; ECLI:NL:GHAMS:2020:1421 (Ziggo en XS4all tegen Brein) Auteursrecht. Vervolg op HR 29 juni 2018 [IT 2592]. Bevel tegen internetproviders tot blokkering van IP-adressen en domeinnamen die toegang bieden tot websites van The Pirate Bay waarmee inbreuk op auteursrecht wordt gemaakt (art. 26d Aw en art. 15e Wnr). De regels uit HvJ EU UPC/Telekabel Wien [IT 1470] worden toegepast. Zijn de door Brein gevorderde bevelen verenigbaar met het rechtvaardige evenwicht tussen de drie grondrechten: de (intellectuele) eigendom, de informatievrijheid en de vrijheid van ondernemerschap? Er wordt geoordeeld dat dit het geval is. Aan de dubbele voorwaarde wordt voldaan. Er is sprake van niet nodeloos ontzeggen van toegang tot rechtmatige informatie, en van verhinderen of serieus ontmoedigen van toegang tot beschermde werken.

HR 2 juni 2020, IEF 19240, ECLI:NL:HR:2020:981 (Dagboek Marianne Vaatstra) Via Rechtspraak.nl. Verdachte is veroordeeld wegens smaadschrift naar aanleiding van een boek dat hij samen met zijn medeverdachte heeft geschreven en in 2014 heeft gepubliceerd. Met dat boek, getiteld ‘Het verboden dagboek van Maaike Vaatstra’ heeft de verdachte naar eigen zeggen de misstanden en de werkelijke toedracht rondom de moord van het meisje aan het licht willen brengen. Volgens het boek is Marianne Vaatstra niet verkracht en vermoord door Jasper S., die daarvoor onherroepelijk is veroordeeld, maar door asielzoekers in een caravan in Kollum.

HR 24 februari 1989, IEF 19229; ECLI:NL:HR:1989:AD0647 (Elvis Presley) Boogaard c.s. verveelvoudigt, vervaardigt en verspreidt diverse muziekcassettes, langspeelplaten en compact discs met producties van uitvoeringen door Elvis Presley onder de labels Platinum, Astan en Flash-Back. BMG c.s. hebben in kort geding gesteld dat Boogaard c.s een onrechtmatige daad pleegt, omdat zij van Elvis Presley de uitsluitende rechten hebben verkregen om de van zijn optredens gemaakte (geluids) opnamen openbaar te maken, te verveelvoudigen en te verhandelen. De vraag die centraal staat bij deze zaak is: Is het kopiëren en verhandelen van geluidsopnames van prestaties van een uitvoerend kunstenaar onrechtmatig?

Hof Den Bosch 19 mei 2020, IEF 19232; RB 3421; ECLI:NL:GHSHE:2020:1588 (Eiser tegen Local Online Marketing) Local Online Marketing (LOM) is gespecialiseerd in zoekmachinemarketing. LOM heeft met de besloten vennootschap Keukenmanagement een overeenkomst voor zoekmachinemarketing gesloten. Eiser is enig bestuurder en aandeelhouder van Keukenmanagement. Omdat Keukenmanagement haar betalingsverplichtingen niet is nagekomen, is LOM een dagvaardingsprocedure gestart. LOM heeft voorts tegen eiser een vordering ingesteld wegens inbreuk op het auteursrecht van door haar aangeleverde teksten.

In het tussenvonnis van 29 maart 2017 heeft de kantonrechter in de eerste plaats vastgesteld dat de teksten op de website van Keukenmanagement afkomstig zijn van LOM. Vervolgens is geoordeeld dat de teksten auteursrechtelijk beschermd zijn waarbij in het bijzonder is overwogen dat de teksten “origineel” zijn. LOM heeft in haar algemene voorwaarden melding gemaakt van het feit dat het auteursrecht aan haar toekomt. Volgens de kantonrechter heeft LOM echter onvoldoende feiten en omstandigheden gesteld waaruit volgt dat eiser persoonlijk aansprakelijk gehouden kan worden voor een door Keukenmanagement bv gepleegde inbreuk.

Het hof deelt het oordeel van de kantonrechter dat LOM onvoldoende heeft gesteld om aansprakelijkheid van eiser aan te nemen. Voor zover LOM al tegen dit oordeel heeft willen opkomen, heeft zij niet voldoende specifiek en concreet aangevoerd waarom deze uitspraak onjuist zou zijn. Het hoger beroep wordt verworpen.