Auteursrecht  

Vzr. Rechtbank Limburg 25 februari 2020, IEF 19039; ECLI:NL:RBLIM:2020:1706 (BKNL tegen Pure Ingredients) Kort geding. BKNL bracht op september 2019 een snack op de markt genaamd de FreaKINGdel burger en wordt in restaurants van Burger King gegrild verkocht, geserveerd en op een hamburgerbroodje met ui, voorzien van deze sauzen: mayonaise en curry. Pure Ingredients bracht in januari 2020 een snack op de markt onder de naam Frikandel Burger, welke qua vorm gelijk is aan die van de FreaKINGdel burger. Deze wordt verkocht in grootverpakking als diepvriesproduct, voorlopig enkel aan groothandels. Pure Ingredients introduceerde haar Frikandel Burger op de beurs Horecava van januari 2020 als nieuwe “snacksensatie”. BKNL stelt dat Pure Ingredients met de Frikandel Burger inbreuk pleegt op het intellectueel eigendomsrecht van BKNL op de FreaKINGdel burger, omdat er sprake is van slaafse nabootsing. De vordering slaagt niet, omdat er wordt geoordeeld dat de FreaKINGdel burger geen uniek, eigen gezicht heeft waarmee deze zich onderscheidt van andere gelijksoortige producten op de relevante markt.

Gerecht in eerste aanleg van Curaçao 14 februari 2020, IEF 19019, IT 3036; ECLI:NL:OGEAC:2020:26 (Eiser tegen Amigoe) Kort geding. Eiser is journalist. Hij doet via zijn Facebook-account verslag van actuele ontwikkelingen in de Curaçaose samenleving. Amigoe geeft een dagblad uit. In december 2019 heeft Amigoe in haar krant een commentaar geplaatst, eiser heeft dit commentaar op zijn Facebookpagina geplaatst. Amigoe heeft eiser verzocht het bericht te verwijderen en bij Facebook een klacht ingediend over schending van haar auteursrecht, waarna Facebook het account van eiser heeft geblokkeerd. Eiser heeft met het zonder toestemming overnemen van het commentaar inbreuk gemaakt op het auteursrecht van Amigoe. Amigoe heeft daarom niet zonder goede grond bij Facebook geklaagd. Amigoe wordt veroordeeld om binnen twee weken een bericht naar Facebook te sturen met het verzoek tot deblokkering van het account. Eiser dient het commentaar van zijn Facebook-pagina te verwijderen onmiddellijk nadat hij weer toegang heeft tot zijn account.

Conclusie AG 6 februari 2020, IEF 19008, IEFbe 3037; ECLI:EU:C:2020:79 (SI en Brompton Bicycle Ltd tegen Chedech / Get2Get) Geschil tussen de bedenker van een vouwsysteem voor fietsen (en het bedrijf dat die fietsen produceert) en een Koreaanse onderneming die soortgelijke fietsen produceert die door eerstgenoemde wordt beschuldigd van schending van zijn auteursrecht. De rechtsvraag luidt of een fiets waarvan het vouwsysteem vroeger onder een – thans vervallen – octrooi viel, als auteursrechtelijk beschermbaar werk kan worden beschouwd. Met name belangrijk is of een dergelijke bescherming is uitgesloten wanneer de vorm van het voorwerp “noodzakelijk is om technisch resultaat te bereiken” en op basis van welke criteria hij die beoordeling moet maken.

HvJ EU 14 november 2019, IEF 19007, IEFbe 3036; ECLI:EU:C:2019:970 (Spedidam e.a. tegen INA) Spedidam, een vereniging voor de inning en distributie van de rechten van uitvoerend kunstenaars van muziek en dans, staat in deze zaak samen met PF en GF tegenover INA, het nationaal audiovisueel instituut. PF en GF zijn rechtsopvolgers van ZV, een overleden muzikant, en hebben geconstateerd dat INA zonder hun toestemming op zijn webwinkel video-opnamen en fonogrammen met een aantal uitgevoerde werken van ZV te koop aanbood en vorderde daarom in voorgaande procedures schadevergoeding van INA. Spedidam intervenieert vrijwillig aan de kant van PF en GF.

Het auteurs- en naburig recht is in beweging. Terecht is er daarbij de afgelopen jaren meer aandacht voor de inkomenspositie van auteurs en artiesten. In het beleidsstreven de inkomenspositie van kunstenaars te verbeteren is het auteursrecht (en zeker het auteurscontractenrecht) een belangrijk instrument. Toch werkt dat in de praktijk nog niet optimaal. Zoals ook het auteursrecht op internet een lastige kwestie blijft. Een uitdaging dus voor de komende jaren.

Berlijnse muren
Zoals toenmalig Euro-commissaris Neelie Kroes in 2010 constateerde: “Ons huidige gefragmenteerde auteursrechtensysteem is slecht aangepast op de essentie van kunst. Kunst kent geen grenzen. In plaats daarvan hebben intermediairs een belangrijkere rol dan artiesten. Het irriteert het publiek dat het vaak geen toegang heeft tot het werk dat artiesten aan willen bieden, een vacuüm dat gevuld wordt door illegale content. Artiesten lopen daardoor de vergoeding mis die ze verdienen.”

Lees hier de hele speech van Erwin Angad-Gaur van 3 februari jl. tijdens de jubileumbijeenkomst van de Federatie Auteursrechtbelangen in de Koninklijke Schouwburg in Den Haag.

Vzr. Rechtbank Gelderland 4 februari 2020, IEF 18995 (Droomparken c.s. tegen Lacet) Droomparken exploiteert vakantieparken in Nederland en verhuurt op haar vakantieparken diverse recreatiewoningen. Droomparken is tevens licentienemer van Somnium, die de recreatiewoning genaamd Cube Elite op de markt heeft gebracht en deze verhuurt op de vakantieparken van Droomparken. Lacet produceert en verkoopt vakantiewoningen en heeft op enig moment de recreatiewoning genaamd Lacet Bixx op de markt gebracht. Droomparken c.s. beweert dat Lacet met de Lacet Bixx inbreuk maakt op de auteursrechten op de Cube Elite en daarmee onrechtmatig handelt jegens Droomparken c.s.

Rechtbank Midden-Nederland 23 december 2019, IEF 18943; ECLI:NL:RBMNE:2019:6136 (MCM tegen HFM) Het gaat in de kern over de rechten op een wereldhit. Er wordt geoordeeld dat de zanger van de hit door het aangaan van een exclusieve artiestenovereenkomst met MCM onder Amerikaans recht de rechten op deze track in 1998 op exclusieve en wereldwijde basis aan MCM heeft overgedragen. HFM heeft derhalve in 2009 door het aangaan van een licentieovereenkomst met de zanger geen (naburige) rechten kunnen verkrijgen. Door exploitatie van reproducties van de wereldhit maakt HFM inbreuk op de rechten van MCM. Als Amerikaans rechthebbende kan MCM op grond van artikel 32 lid 2 sub a Wnr rechtsmaatregelen in Nederland treffen. Er wordt verklaart dat dat HFM inbreuk maakt jegens MCM op de rechten van de wereldhit. Tevens dient HFM aan MCM rekening en verantwoording af te leggen. De hoogte van de schade van MCM zal in een schadestaatprocedure worden vastgesteld.

Vzr. Rechtbank Rotterdam 5 december 2019, IEF 18938, IT 3000; ECLI:NL:RBROT:2019:10366 (Luxury Bedding tegen Sefa) Luxury Bedding en Sefa handelen allebei in bedden. Luxury Bedding heeft foto’s laten maken van bedden en matrassen van het merk Serta. De fotograaf heeft de op de foto’s rustende auteursrechten overgedragen aan Luxury Bedding. Sefa heeft foto’s daarvan gepubliceerd op haar openbare Facebook-pagina. Luxury Bedding stelt dat Sefa hiermee een inbreuk maakt op de op de foto’s rustende auteursrechten, omdat zij Sefa geen toestemming had verleend voor publicatie van die foto’s. Sefa stelt echter dat zij wel mondeling toestemming had verkregen van Luxury Bedding. Wegens de aard van de procedure is er geen plaats voor bewijslevering van Sefa. Er wordt geoordeeld dat Sefa met betrekking tot de feitelijke gang van zaken concreet en aannemelijk heeft aangevoerd dat zij wel mondeling toestemming heeft verkregen om de foto’s te gebruiken. Hiermee is de vordering van Luxury Bedding afgewezen.

Ktr. Rechtbank Rotterdam 10 januari 2020, IEF 18935, IT 2998; ECLI:NL:RBROT:2020:124 (ANP tegen gedaagde) Gedaagde heeft zonder toestemming een auteursrechtelijk beschermde foto uit het fotoarchief van ANP op haar website geplaatst. ANP is bij ontdekking hiervan een samenwerkingsverband aangegaan met het Belgische bedrijf Permission Machine. Permission Machine heeft aan gedaagde kenbaar gemaakt dat hij met het plaatsen van de foto een auteursrecht schendt. Gedaagde betwist deze bevoegdheid van Permission Machine. Er wordt geoordeeld dat op ANP een stelplicht en bewijslast rust en dat zij eerder en duidelijker op deze kwestie toegespitste concrete informatie aan de organisatie had kunnen verschaffen. Dit neemt niet weg dat gedaagde verder onvoldoende heeft betwist dat de foto gedurende een aanzienlijke tijd op haar website publiekelijk zichtbaar was zonder toestemming van de auteursrechthebbende. Dit is een onrechtmatige openbaarmaking van een auteursrechtelijk beschermd werk. Gedaagde wordt veroordeeld in het betalen van een fortfaitaire schadevergoeding, waarbij wordt gekeken naar wat ANP in redelijkheid had kunnen vragen indien gedaagde vooraf toestemming had gevraagd voor het gebruik zoals hier aan de orde.

Ktr. Rechtbank Amsterdam 7 januari 2020, IEF 18932; ECLI:NL:RBAMS:2020:35 (Pictoright tegen kunsthandel) Pictoright is een auteursrechtorganisatie bij wie vele Nederlandse kunstenaars en erfgenamen van kunstenaars zijn aangesloten en voor wie Pictoright als belangenbehartiger optreedt. Het volgrecht is het recht van een kunstenaar om te delen in de opbrengst bij professionele doorverkoop van originele (kunst)werken. Pictoright heeft een Amsterdamse kunsthandel aangeschreven met het verzoek de eigen administratie te controleren op mogelijke volgrechtverplichtingen voor bij Pictoright aangesloten rechthebbenden en hiervan opgave te doen maar ontvangt geen reactie. Er wordt een minnelijk regeling getroffen waar de kunsthandel zich niet aan houdt. Er wordt te weinig opgave gedaan van volrechtelijke verkopen. De inmiddels gesloten Amsterdamse kunsthandel moet ruim 15.500 euro betalen aan Pictoright voor volgrechtvergoedingen.