Dossiers

Rb. Limburg 18 december 2024, IEF 22472; ECLI:NL:RBLIM:2024:1010 (Eisers tegen Textielhandel La Fin B.V.).  De rechtbank heeft geoordeeld dat Textielhandel La Fin B.V. onrechtmatig handelt door foto’s van eisers in fysieke winkels te gebruiken. Hiermee schendt La Fin de portretrechten van eisers. Hoewel La Fin stelt dat er toestemming is gegeven, toont zij dit niet overtuigend aan. De verklaringen van betrokkenen maken niet duidelijk dat eisers hebben ingestemd met het gebruik van hun portretten voor commerciële doeleinden. De rechtbank stelt vast dat La Fin niet heeft kunnen bewijzen dat er afspraken waren die dit gebruik toestaan. La Fin moet de foto’s binnen drie dagen na betekening van het vonnis verwijderen en verwijderd houden, op straffe van een dwangsom van €500 per dag, met een maximum van €250.000. Daarnaast moet La Fin een schadevergoeding van €13.977,96 betalen, vermeerderd met wettelijke rente vanaf 8 maart 2022, en €914,78 aan buitengerechtelijke incassokosten. Ook wordt La Fin veroordeeld tot betaling van €3.452,17 aan proceskosten.

Gerecht van de Europese Unie 6 november 2024, IEF 22471, IEFbe 3849; ECLI:EU:T:2024:778 (House of Prince A/S tegen EUIPO). In augustus 2020 heeft de heer Bialy bij het EUIPO een aanvraag tot inschrijving van een beeldmerk ingediend. Dit is het Aroma King merk dat hierboven is afgebeeld. Dit merk betrof vooral producten in klasse 34, zoals tabak en gerelateerde producten, en diensten in klasse 35 die met deze producten te maken hebben. Op 21 december 2020 werd bezwaar gemaakt door House of Prince tegen de registratie. De bezwaren waren gebaseerd op oudere Deense merken met de naam "KING'S" of variaties daarvan, die ook geregistreerd zijn voor tabaksproducten in klasse 34. De reden voor het bezwaar was dat het nieuwe merk teveel zou lijken op deze oudere merken en verwarring bij het publiek zou kunnen veroorzaken. De Oppositieafdeling gaf het bezwaar gelijk, waartegen de heer Bialy in beroep is gegaan. De Kamer van Beroep heeft de eerdere beslissing vernietigd en besloten dat er geen verwarringsgevaar was tussen de merken. House of Prince verzoekt in deze procedure vernietiging van het besluit van de Kamer van Beroep. House of Prince klaagt dat de Kamer van Beroep fouten had gemaakt bij de beoordeling van de overeenkomsten tussen het merk "AROMA KING" en het oudere merk "KING'S".

Met ingang van 1 januari 2025 is Rutger Timmer benoemd tot partner bij V.O. Patents & Trademarks. Timmer studeerde Technische Natuurkunde aan de Universiteit van Twente. Tijdens zijn studie werkte hij bij de Europese Raad voor Kernonderzoek (CERN). Hij studeerde af aan het Nationaal Instituut voor Kern en Hoge Energie Fysica (NIKHEF) en promoveerde aan het Instituut voor Atomaire en Moleculaire Fysica (AMOLF) te Amsterdam, waar hij experimenteel en theoretisch onderzoek verrichtte op basis van tijdopgeloste spectroscopie. Vanaf 2010 werkt Timmer als octrooigemachtigde bij V.O. op de vestiging van de High Tech Campus Eindhoven. Met zijn ruime ervaring op het gebied van optica, fysische chemie en halfgeleiderproducten, zet hij zich in voor zowel kenniscentra en multinationals, als voor lokale tech-starters.

Rb. Den Haag 18 december 2024, IEF22466, LS&R 2270; ECLI:NL:RBDHA:2024:21532 (Silife c.s. tegen Si Tech c.s.). In deze zaak staat de vraag centraal of de gedaagde partijen (hierna: Si Tech c.s.) inbreuk maken op buitenlandse octrooien die door de eisende partijen (hierna: Silife c.s.) worden geclaimd. De zaak gaat over vermeende octrooi-inbreuken en onrechtmatig handelen. De rechtbank wijst de vorderingen af, grotendeels door gebrek aan bewijs en juridische onderbouwing door de eisers. Silife c.s., bestaande uit Silife Limited, Silife India, Rexil Holding en Liquistone Limited, claimt de octrooihouder of de licentiehouder te zijn van buitenlandse octrooien voor een technologie om siliciumzuur te stabiliseren, toegepast in producten zoals NewSil en SiWell. Si Tech c.s., dat Si Tech International, Si Tech Indonesia, Si Tech Africa, LC Beheer, een persoonlijke gedaagde en Si Tech India omvat, is de gedaagde partij. Eerdere geschillen tussen sommige van deze partijen hebben geleid tot een arrest van het Gerechtshof Den Haag op 28 januari 2020. In dat arrest werd vastgesteld dat de licentieovereenkomst tussen Liquistone en Silife Ltd. niet rechtsgeldig was beëindigd en dat Roka Beheer onrechtmatig had gehandeld door hiervan te profiteren. De zaak die nu door de rechtbank beoordeeld wordt, richt zich met name op handelingen van Si Tech-vennootschappen na dit arrest.

Boekx Advocaten heeft in het voorjaar van 2025 plaats voor een gevorderd advocaat-stagiair. Je gaat werken in een gevarieerde praktijk met een focus op IE-zaken. Om een greep te noemen: inbreukprocedures over merken en vormgeving, auteursrechtinbreukzaken (waaronder over IPTV), bestrijding van parallelimport, advisering over de auteursrechtelijke aspecten van AI, contractuele geschillen over licenties (waaronder kwekersrechtlicenties), clearance-onderzoek bij de lancering van nieuwe producten, en oppositieprocedures.  Daarnaast ben je inzetbaar in onze media- en privacypraktijk. Op ons kantoor werk je al snel zelfstandig aan eigen zaken, die je dan waar nodig zelf bepleit bij de rechter.  

Klik hier om de hele vacature te bekijken.

HvJ EU 1 december 2011, IEF 22467; ECLI:EU:C:2011:798 (Eva Maria Painer)

Onderwerp:
Portretfoto's

Feiten:
Painer heeft meerdere foto’s gemaakt van Natascha Kampusch. Kampusch werd in 1998 op tienjarige leeftijd ontvoerd. Nadat Kampusch in 2006 was gevlucht hebben verschillende Duitse en Oostenrijkse kranten de door Painer gemaakte foto’s van Kampusch zonder bronvermelding gepubliceerd. Painer eiste een verbod en schadevergoeding.

Rechtsregel (dictum sub 2):
Een portretfoto geniet dezelfde auteursrechtelijke bescherming als ieder ander werk.

Gerecht van de Europese Unie 27 november 2024 IEF 22462, IEFbe 3847; (Giorgio Armani SpA tegen Shenzhen City Chongzheng Technology Co Ltd) Het Gerecht van de Europese Unie heeft geoordeeld dat de Kamer van Beroep van het EUIPO ten onrechte heeft geconcludeerd dat er onvoldoende gelijkenis bestaat tussen het aangevraagde merk van Shenzhen City Chongzheng Technology Co. Ltd en het oudere merk van Giorgio Armani SpA. De zaak draaide om een oppositie tegen een merk met horizontale lijnen, dat volgens Armani visueel en conceptueel overeenkomsten vertoont met hun bekende gestileerde adelaar. De Kamer van Beroep oordeelde eerder dat de verschillen tussen de merken groot genoeg waren om verwarringsgevaar uit te sluiten. Het Gerecht benadrukte echter dat beide merken horizontale lijnen bevatten die een V-vorm weergeven, wat een relevant visueel element is. Hoewel het Armani-merk een extra element bevat, namelijk de kop van een adelaar, werd dit door het Gerecht beschouwd als een secundair kenmerk. Het EUIPO heeft daarom onterecht geconcludeerd dat er geen visuele gelijkenis bestond, aldus het Gerecht.

NLO heeft octrooigemachtigden Dr. Gaurav Sahal, Dr. Marion Bruin en Ir. Bas Verschoor LLB benoemd tot Associate Partner. Deze welverdiende erkenning onderstreept hun waardevolle bijdragen aan de groei en het succes van het kantoor. “Associate Partners spelen een cruciale rol binnen NLO. Zij dragen actief bij aan de strategische ontwikkeling van ons adviesbureau, beheren belangrijke klantrelaties en begeleiden junior collega’s in hun groei. Gaurav, Marion en Bas hebben stuk voor stuk hun waarde bewezen en hun octrooipraktijk met succes verder uitgebouwd,” aldus René van Duijvenbode, Managing Partner van NLO.

BenGH 5 februari 2024, IEF 22561, IEFbe 3875; C2022/8 (Swinkels tegen het Bureau). Swinkels Family Brewers N.V. (hierna: SFB) heeft beroep ingesteld tegen de beslissing van het Benelux-Bureau voor de Intellectuele Eigendom (hierna: het Bureau) om de merkaanvraag voor het woordmerk “INTENSE PAR NATURE” (klasse 32, bieren) te weigeren. SFB betoogt dat het merk niet beschrijvend is en geen kenmerk van bier aanduidt. Volgens SFB verwijst “INTENSE PAR NATURE” naar een gevoel of ervaring en niet naar de eigenschappen van bier. Bovendien heeft het het Bureau eerder soortgelijke merken geaccepteerd. Het Bureau stelt dat de term beschrijvend is, omdat bier vaak wordt gepresenteerd als natuurlijk en intens van smaak. De combinatie van woorden verandert hier niets aan en mist daardoor onderscheidend vermogen. Het Benelux Gerechtshof oordeelt dat het merk beschrijvend is volgens artikel 2.2bis lid 1 sub c BVIE, omdat het een eigenschap van bier aanduidt (intensiteit en natuurlijke ingrediënten). Aangezien het merk beschrijvend is, mist het automatisch ook onderscheidend vermogen volgens artikel 2.2bis lid 1 sub b BVIE. Het argument dat het een reclameslogan is, helpt niet: het zet geen denkproces in gang en duidt niet op commerciële herkomst. Het beroep wordt afgewezen, het merk blijft geweigerd.

In dit jaaroverzicht duiken we in de belangrijkste jurisprudentie over muziekrecht van 2024. Afgelopen jaar zijn verschillende interessante juridische kwesties rondom muziekovereenkomsten, licenties en de bescherming van muziekwerken aan de orde gesteld. Een deel van deze uitspraken behandel ik hieronder.

Ronnie Flex/Top Notch over de beëindiging van een artiestenovereenkomst
De rechtbank Amsterdam deed op 17 januari 2024 uitspraak over een geschil tussen Ronnie Flex en Top Notch c.s.. In 2012 sloten Ronnie Flex en Top Notch een artiestenovereenkomst, op basis waarvan Top Notch de muziek van Ronnie Flex exclusief mocht exploiteren in ruil voor een aandeel in de opbrengsten. Ronnie Flex stelde echter dat de overeenkomst vernietigd diende te worden, omdat er sprake zou zijn geweest van dwaling, misbruik van omstandigheden en het ontbreken van wilsovereenstemming. In de kern kwamen de argumenten van Ronnie Flex erop neer dat hij vond dat de gemaakte afspraken onredelijk waren. Dit rechtvaardigde volgens de rechtbank echter niet een beroep op een vernietigingsgrond. Ronnie Flex was namelijk meerderjarig, volledig handelingsbekwaam en werd bovendien bijgestaan door zijn latere manager bij het sluiten van de overeenkomst. Ook meende Ronnie Flex dat hij, en niet Top Notch c.s., als fonogrammenproducent moest kwalificeren. Aangezien bij de fonogrammenproducent zowel de financiële verantwoordelijkheid moet rusten als de organisatie van de eerste opname, kon Ronnie Flex echter niet worden aangemerkt als fonogrammenproducent. De vorderingen van Ronnie Flex werden afgewezen.