Bewijs  

Rechtbank Den Haag 27 juli 2016, IEF 16194 (DKH Retail tegen Rezo Global) Merkenrecht. Onttrokken advocaat. Gevorderde wordt als niet weersproken toegewezen, met in achtneming van termijn op twee werkdagen na betekening van het vonnis en (beperkte) opgaveverplichting op vier weken. Een minder verstrekkende opdracht tot het maken van een rapport van feitelijke bevindingen hoeft niet door een accountant of gediplomeerde onafhankelijke administrateur te worden gemaakt; gedragsregels verbieden het trekken van conclusies, omdat het enkel een feitenweergave is; dit rechtvaardigt niet de aanzienlijke kosten. Gedaagde moet zelf schriftelijke, met deugdelijke bescheiden gestaafde opgave te doen. Schadevergoeding OF winstafdracht wordt toegewezen, niet de cumulatie daarvan.

Hof Den Haag 28 juni 2016, IEF 16067; ECLI:NL:GHDHA:2016:1734 (Plantlab tegen Deliscious)
Octrooirecht. Inzage-incident. Zie eerder IEF 13454; IEF 14304. Partijen hebben samengewerkt waarbij een experimentele teeltruimte is gerealiseerd door eiser. Plantlab is houdster van octrooi NL2002091. De rechtbank heeft de maatstaf voor de inzagevordering uit 843a jo. 1019a Rv niet te streng aangelegd. In ieder geval kan de vordering niet worden toegewezen indien sprake is van een octrooi dat om welke reden dan ook evident nietig (kennelijk ongeldig) is, daarvan is in dit geval sprake. De kennelijke ongeldigheid, wordt bepleit met een final rejection van USPO en een Advies van Octrooicentrum NL [IEF 15228] (waartegen verweer wordt gevoerd met een hulpverzoek). Het advies velt daarmee een vernietigend oordeel over de geldigheid van het octrooi; in dit inzage-incident wordt uitgegaan van een kennelijk ongeldig octrooi.

Rechtbank Noord-Nederland 17 juni 2016, IEF 16043 (Robert Moszkowicz tegen RAAF)
Procesrecht. Verzoeker heeft zijn levensverhaal opgetekend in het boek 'De straatvechter, mijn verhaal'. Ten tijde van mondelinge behandeling voor inzage ex 1019a en 843a Rv, was nog niet bij eindvonnis beslist [zie IEF 16041]. Verzoek tot voorlopig getuigenverhoor [ex 186 Rv] van de voorlopige cast, scenarioschrijvers, regisseur en producenten wordt toegewezen. In beginsel heeft verzoeker recht op een voorlopig getuigenverhoor als bedoeld in artikel 186 Rv, behoudens het bestaan van een afwijzingsgrond. Het doen horen van een twaalftal getuigen kan een op zich gerechtvaardigde wens van de verzoeker zijn, vanwege omvangrijk feitencomplex en verschillende personen over relevante feiten kunnen verklaren. Een groot aantal getuigen is daarom in het algemeen niet in strijd met de goede procesorde.

Vzr. Rechtbank Noord-Nederland 17 juni 2016, IEF 16041; ECLI:NL:RBNNE:2016:2878 (Moszkowicz tegen RAAF)
Bij tussenvonnis [IEF 15979] werd DigiJuris opgedragen te onderzoeken of in de laatste versie van het in beslaggenomen scenario is opgenomen dat de persoon in een slaapkamer heroïne krijgt aangeboden door zijn vriendin/vrouw. Gelet op het deskundigenbericht heeft eiser in het kader van artikel 1019a Rv niet voldoende aannemelijk gemaakt dat hij mogelijk een onderliggende vordering heeft op gedaagden uit hoofde van (een dreigende) schending van het auteursrecht van eiser. De vordering ex 843a Rv voor inzage in het scenario wordt afgewezen.

Vzr. Rechtbank Noord-Nederland 27 mei 2016, IEF 15979; ECLI:NL:RBNNE:2016:2521 (X tegen B en C)
Kort geding, artikel 1019a jo. artikel 843a Rv, inzageverzoek bewijsbeslag, auteursrechtinbreuk voldoende aannemelijk gemaakt. Eiser is auteursrechthebbende op het boek 'De Straatvechter, mijn verhaal'. Bij DMF is in 2012 het plan ontstaan om een dramaserie te produceren gebaseerd op de gebeurtenissen rondom de familie van eiser. De gedaagden B en C zijn door DMF benaderd om hiervoor een scenario te schrijven. Eiser stelt dat B en C voor dit scenario auteursrechtelijkbeschermde elementen uit het boek hebben overgenomen. Eiser vordert inzage in de "definitieve versies van de Synopsis, het Scenario en het Script van de in de dagvaarding bedoelde dramaserie."

Degene die inzage, afgifte of uittreksel van bewijsmateriaal verlangt dient dan zodanige feiten en omstandigheden te stellen en met reeds voorhanden bewijsmateriaal te onderbouwen dat voldoende aannemelijk is dat inbreuk op een recht van intellectuele eigendom is of dreigt te worden gemaakt (r.o. 4.6). De voorzieningenrechter meent dat eiser voldoende aannemelijk heeft gemaakt dat er sprake is van (dreigende) auteursrechtelijke inbreuk (r.o. 4.10) en beveelt gedaagden inzage door een vertrouwelijke tussenpersoon te gedogen (r.o. 5.1).

Hof Den Haag 24 mei 2016, IEF 15971 (P. Van Roon tegen Hermès)
Auteursrecht. Beslagkosten. Hoofdzaak niet binnen termijn aanhangig gemaakt na vrijwillige afgifte door Van Roon van administratie. Hoger beroep na IEF 13903, waarin auteursrechtinbreuk op het porseleinen servies van Hermès werd aangenomen. De rechtbank had, aldus het hof, de verklaring voor recht moeten afwijzen, omdat het belang is komen te vervallen op het moment dat Van Roon bij conclusie van antwoord auteursrechtinbreuk erkende. Nu Van Roon inbreuk heeft gemaakt, was Hermès gerechtigd conservatoir (bewijs)beslag te leggen op producten en de administratie. Die beslagkosten zijn wel voor rekening van Van Roon. Dat de hoofdzaak niet binnen de in de beschikking vermelde termijn aanhangig is gemaakt, leidt niet dat Hermès daarom geen aanspraak kan maken op vergoeding van die kosten. Hermès wordt veroordeeld tot terugbetaling van de proceskosten, de kosten in het hoger beroep worden gecompenseerd.

Rechtbank Den Haag 6 april 2016, IEF 15930; ECLI:NL:RBDHA:2016:4697 (Converse tegen Alpi c.s.)
Deskundigebenoeming. Vertrouwelijkheid. De benoemde deskundige (zie IEF 15123) heeft zich om persoonlijke redenen teruggetrokken zonder dat hij gestart was, er wordt een nieuwe deskundige benoemd. Converse is niet gehouden al haar echtheidskenmerken te openbaren, ook niet aan de deskundige. De rechtbank bepaalt dat de deskundige een conceptrapport aan Converse moet toezenden, zodat Converse opmerkingen kan maken en verzoeken te doen, waaronder mede begrepen een verzoek echtheidskenmerken te verwijderen voor zover die meer behelzen dan een summiere omschrijving.

Vzr. Rechtbank Den Haag 18 april 2016, IEF 15898; ECLI:NL:RBDHA:2016:4213 (gehele digitale adminstratie)
Bewijs. Kwekersrecht. Er wordt verlof gevraagd om de gehele digitale administratie van gerekwestreerde, ongeacht relevantie voor bewijs van inbreuk op kwekersrechten, te kopiëren en mee te nemen en dat de deurwaarder op een later tijdstip een selectie maakt. Voor zover het verzoek ziet op digitale administratie die bij de tenuitvoerlegging van het eerder toegestane bewijsbeslag met toestemming van de gerekwestreerde is meegenomen, ontbreekt een belang bij het gevraagde verlof. Voor afspraken onder partijen is geen verlof nodig. Voor zover het verzoek zou zien op digitale administratie die zonder toestemming van gerekwestreerde is meegenomen, ontbreekt een rechtsgrond.

Rechtbank Midden-Nederland 13 april 2016, IEF 15881 (MCenA c.s. tegen AVROTROS)
Mediarecht. Bewijs. Procesrecht. Een uitzending van AVROTROS Opgelicht?! over advertentiefraude werden eisers als voorbeeld gesteld voor wat er mis is in de branche. Dat zo'n 82% van de adverteerders zich opgelicht zou voelen, dat de toegezegde verspreiding van bladen onder ziekenhuizen niet plaatsvindt en dat de goede doelen geen opbrengsten zouden ontvangen. Eisers hebben AVROTROS verzocht en gevorderd ex 843a Rv om verstrekking van de onderzoeksgegevens en bescheiden die zij heeft gebruikt om tot de mededelingen te komen. Er is sprake van journalistiek onderzoeks- en bronmateriaal; de gedwongen afgifte van deze onderzoeksgegevens kunnen een chilling effect hebben op de uitoefening van de persvrijheid (10 EVRM). Er is geen bewijsnood noch worden eisers onredelijk benadeeld als zij niet over de onderzoeksgegevens beschikken. Vordering wordt afgewezen.

Rechtbank Midden-Nederland 18 juni 2014, IEF 15728 (Curator A12.it tegen Flore Managed Services)
Oude jurisprudentie, nu pas beschikbaar, zie eerder IEF 14923. Bevoegdheidsincident art 6 EEX-Vo. Merkenrecht. Handelsnaamrecht. Auteursrecht. De failliete vennootschappen A12.it hebben een webmodule binnen de zorgsector (Flore-software) op de markt gebracht, zij hebben auteursrecht op deze software, zij hebben merkenrecht op het Merk “Flore” en zij hebben recht op de handelsnaam “Flore”. De curator stelt dat FMS en Flore Plus zich bedrijfsmiddelen van de failliete vennootschappen hebben toegeëigend, zoals de Flore-software, bestaande licentienemers, klanteninformatie en licentieovereenkomsten. Gedaagden vorderen zonder succes dat de rechtbank een deskundige benoemt ter beantwoording van de volgende vraag: “Is de broncode van het softwarepakket dat door FMS/PLUS wordt geëxploiteerd in zodanige mate hetzelfde als de broncode van het pakket dat door de failliete vennootschappen werd geëxploiteerd dat deze beide pakketten na objectieve maatstaven als hetzelfde moet worden beschouwd?” De zaak kwam weer op de rol voor conclusie van antwoord.

4.2. Het verweer van de curator, komt er - zeer kort samengevat - op neer dat de vraag naar de broncode slechts van beperkte betekenis is, aangezien voor het geschil beslissend is of bestaande klanten(relaties) van de failliete vennootschappen rond het faillissement zijn overgenomen door FMS of Flore Plus, en indien dit het geval is of er bij destijds bestaande klanten van de failliete vennootschappen nieuwe software is geinstalleerd. Onderzoek naar de broncode door een deskundige is voor beantwoording van deze vraag volgens de curator niet noodzakelijk. Voorts heeft de curator uiteengezet dat onderzoek naar de broncode evenmin relevant is voor de vraag wie de rechthebbende op de Flore-software.

4.3. Gelet op het gemotiveerde verweer van de curator is de rechtbank van oordeel dat voor het benoemen van een deskundige in dit stadium van de procedure onvoldoende aanleiding bestaat. De rechtbank zal daarom ook de incidentele vordering tot benoeming van een deskundige afwijzen.