Mediarecht  

Hof Den Haag 12 april 2016, IEF 15856; ECLI:NL:GHDHA:2016:870 (De Doofpotgeneraal)
Persbericht. Mediarecht. Vrijheid van meningsuiting. De voorzieningenrechter gaf een verbod op verdere verspreiding, herdruk en promotie van het boek "De Doofpotgeneraal" [IEF 15566]. Het Hof vernietigt het vonnis en wijst het verbod (met dwangsom) alsnog af. Bekrachtiging van het verbod zou een ernstige beperking van de vrijheid van meningsuiting zijn. Het belang van het verbod is beperkt, omdat de eerste druk al volledig is verspreid en namen al zijn verwijderd uit de uitingen en deze worden niet in de nieuwe druk gebruikt. De misstanden richten zich tegen de Nederlandse Staat en een oud-generaal, niet tegen geïntimeerde. Dat geïntimeerde een veiligheidsrisico loopt omdat een (ex)militair met een Srebrenica-verleden en post-traumatische stoornis zich zou kunnen ergeren aan de in het boek gestelde loslippigheid van hem over het fotorolletje, kan evenmin leiden tot een andere uitkomst. Verbod wordt afgewezen.

Vzr. Rechtbank Rotterdam 18 maart 2016, IEF 15852; ECLI:NL:RBROT:2016:2424 (Instelling beschermd wonen)
Mediarecht. Eisers bedrijf is/was een instelling voor beschermd wonen voor jongeren vanaf 18 jaar met cognitieve en/of psychische problematiek. Het zorgaanbod bestond uit een combinatie van wonen, begeleiding en dagbesteding. Gedaagden waren in dienst of vrijwilliger. Op last van de IGZ werd overdracht aan andere zorginstelling bevolen. Gedaagden zijn daarop geïnterviewd, waarin beschuldigingen van fraude en diefstal werden gedaan die eisers graag gerectificeerd zien. Uit de overlegde stukken kan worden afgeleid dat verleende zorg is gefactureerd aan cliënt én bij de SVB, dat is een dubbele declaratie die niet is teruggestort. De mededeling dat bankpassen en dergelijke worden ingenomen en in kluis lagen, is niet zonder grond. Bankafschriften logenstraft de uitlating dat er niet zou zijn betaald of geïnd. De uitlatingen vinden steun in het beschikbare feitenmateriaal. Vorderingen worden afgewezen.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 10 maart 2016, IEF 15851; ECLI:NL:RBAMS:2016:1653 (Sektarische psychogroep)
Mediarecht. Domeinnaamrecht. Eiseres is erkend psycholoog en psychotherapeut (BIG en en lid van NIP en andere beroepsorganisaties) en verzorgt trainingen voor persoonlijke ontwikkeling, waaronder de Gestalt Opleidings Training. Gedaagde heeft (naar ontevredenheid) trainingen gevolgd, begint een website om "mensen bewust te maken van de gevaren van de therapeutische gemeenschap rondom eiseres" en om haar persoonlijke ervaringen te delen. De uitingen zijn heel kritisch, evenals de vergelijking met een sekte. In het huidige digitale tijdperk kunnen eiseres en haar organisatie voorts verwachten dat er informatie over haar in de vorm van goede en slechte ervaringen van derden via internet wordt verspreid. Van een enkele wraakactie met als doel eiseres te beschadigen lijkt geen sprake. De vorderingen tot verwijdering, rectificatie en overdracht domeinnamen worden afgewezen. Eiseres heeft geen alleenrecht op gebruik van haar voornaam, ook niet in de domeinnaam.

Ktr. Rechtbank Den Haag 16 maart 2016, IEF 15845; ECLI:NL:RBDHA:2016:3723 (eiser tegen Scholengroep Den Haag ZW)
Mediarecht. Stichting Scholengroep Den Haag Zuid-West heeft een persbericht verstuurd aan redacties van kranten en de wethouder van Onderwijs. Daarin wordt uitleg gegeven dat eiser als bestuurder vervroegd terugtreedt vanwege een vertrouwensbreuk met de Raad van Toezicht over de omvang van de nevenfuncties van eiser. De inhoud van het persbericht is feitelijk juist, eiser is in de gelegenheid gesteld mee te denken over de tekst van het persbericht; de publicatie is niet onrechtmatig.

EHRM 31 maart 2016, IEF 15836; IEFbe 1753; req.nr. 55388/10 (Stoyaniv e.a. tegen Bulgarije)
Mediarecht. Bij een serie politiearrestaties was ook de media aanwezig, die verslag deden en uitzonden op TV en nieuwssites. Bij de arrestatie van Stayanov(i) was er geen rechtvaardiging om hem/haar gedurende bijna een uur geboeid naakt of enkel in ondergoed buiten zijn huis te laten zitten. Veiligheidsdiensten mogen niet op deze wijze degraderend handelen (art. 3 EVRM). Mede door het online verspreiden van de beelden door het ministerie van informatie, is er schending van artikel 8 EVRM. Opmerkingen van de minister (en politici en het openbaar ministerie) verder gingen dat het overbrengen van informatie over de strafrechtelijke procedure en levert schending van 6 lid 2 EVRM op.

Vzr. Rechtbank Zeeland-West-Brabant 30 maart 2016, IEF 15826 (T tegen Quote)
Mediarecht. Wbp. Eiser T is veroordeeld voor gevangenisstraf wegens oplichting; de strafrechtelijke vervolging heeft veel media-aandacht gekregen. Er zijn boeken verschenen die werden begeleid met persberichten waarin eiser met naam en toenaam genoemd werd en onder vermelding van een oude portretfoto. Eiser vordert initialisatie van zijn namen en de tag met zijn naam verwijderd te houden. Subsidiair wordt een verbod gevorderd de bijzondere persoonsgegevens van eiser te publiceren. Eiser moet, in het bijzonder met betrekking tot zijn strafzaak, meer publiciteit laten welgevallen; en noemen voor- en achternaam is niet onrechtmatig. Beroep op Wbp helpt ook niet.

Uit het persbericht: “Kijkers en luisteraars moeten kunnen rekenen op onafhankelijke media.” Dat is de belangrijkste boodschap van het College van het Commissariaat voor de Media in het Jaarverslag 2015. Onafhankelijkheid was een van de centrale toezichtthema's van de mediatoezichthouder in 2015. Zowel de boetes die het Commissariaat vorig jaar oplegde als talloze gesprekken die met media-instellingen werden gevoerd, stonden geheel of grotendeels in het teken van onafhankelijkheid.

Uit het persbericht, de stemming: 8 maart 2016
De Eerste Kamer heeft dinsdag 8 maart 2016 na een derde termijn het debat over het toekomstbestendig maken van de publieke mediadienst afgerond. Eerdere plenaire debatten over dit wetsvoorstel vonden plaats op 2 februari en 1 maart 2016. Beide keren werd de behandeling van het wetsvoorstel geschorst in afwachting van een schriftelijke vastlegging van door de staatsecretaris in het debat gedane toezeggingen. Op dinsdag 15 maart wordt er hoofdelijk over het wetsvoorstel en fractiegewijs over de tijdens de plenaire debatten ingediende moties gestemd.

Rechtbank Den Haag 23 maart 2016, IEF 15800; ECLI:NL:RBDHA:2016:2922 (De gekooide recherche)
Het boek ‘De Gekooide Recherche . Het ware verhaal achter de matige prestaties van de Nederlandse opsporing’ is geschreven door oud-recherchepolitieman. Er is geen onrechtmatige inbreuk op de eer en goede naam van een in het boek beschreven persoon. Ook geen onrechtmatig gebruik gelekte politiegegevens en geen aansprakelijkheid schrijver voor gesteld onrechtmatig gebruik uit hoofde van voormalig ambt verkregen gegevens. De politie is niet aansprakelijk op de voet van artikel 6:170 BW, de Staat evenmin. Het op (schending van) de Wet justitiële en strafvorderlijke gegevens (Wjsg) gebaseerd betoog van eiser gaat voorbij aan reikwijdte, inhoud en systeem van deze wet.

Vzr. Rechtbank Rotterdam 25 februari 2016, IEF 15777; IT 2015; ECLI:NL:RBROT:2016:1431 (boek huiselijk geweld)
Portretrecht. Mediarecht. Onrechtmatige publicatie. Partijen waren voormalige echtgenoten. Gedaagde heeft een boek geschreven over "huiselijk geweld, inaccurate wetgeving en falende hulpverlening". en gebruik gemaakt van processen-verbaal, aangiftes, rechterlijke uitspraken en andere officiële stukken, waarin alle namen en plaatsaanduidingen of andere details op grond waarvan iemand geïdentificeerd zou kunnen worden wegens privacy en veiligheid gewijzigd. Eiser vordert dat het verspreiden of de promotie van het boek gestaakt moet worden en de voorraden vernietigd moeten worden op straffe van een dwangsom. Eiser beroept zich met succes op zijn recht van eer en goede naam en inbreuk op persoonlijke levenssfeer. De vrije meningsuiting en het feit dat gedaagde zoveel als mogelijk heeft gedaan om herkenning van eiser te voorkomen, prevaleren hier niet. Het boek maakt zozeer inbreuk op de persoonlijke levenssfeer en tasten de eer en goede naam zozeer aan, dat de publicatie en promotie van het boek onrechtmatig is. De naam en portret van gedaagde staan op het boek, zodat het voor derden aannemelijk is dat eiser werd beschreven.