Dossiers

De leden en aangeslotenen van Buma/Stemra bestaan uit componisten, tekstdichters en muziekuitgevers. De makers van composities en teksten zijn vaak niet de uitvoerende artiesten. Daar lijkt niet iedereen zich van doordrongen. Veel van de makers blijven voor het grote publiek vaak nagenoeg anoniem en verdienen niet aan optredens en de verkoop van T- shirts en andere gadgets. Zij willen gewoon graag kunnen leven van het maken; creëren. Van hun auteursrechtelijk beschermd werk. Dit zal misschien niet in alle gevallen zo zijn, zo leert Creative Commons ons, maar doorgaans zullen makers er de voorkeur aan geven geen andere bron van inkomsten te hoeven hebben dan die voor het schrijven van muziek en teksten.

Buma/Stemra bestaat bij de gratie van de makers en heeft als doel de belangen van haar leden en aangeslotenen zo goed mogelijk te behartigen. Het is daarom van belang dat waar de muziekwerken worden gebruikt, de gebruiker daarvan toestemming heeft verkregen voor het gebruik en daarvoor een redelijke licentievergoeding afdraagt. De vormen van gebruik veranderen naar mate de maatschappij verandert. Door de steeds verdergaande digitalisering van de samenleving ontstaan er steeds meer manieren waarop muziek tot je komt. Die ‘achterkant’ wordt steeds minder interessant. Staat het op de server van X, Y of Z of wordt de content gehaald via een embedded link? De terminologie uit de auteursrechtrichtlijn en de e- commerce richtlijn geeft onvoldoende handvatten om de daarin opgenomen wettelijke regels toe te kunnen passen op de huidige digitale maatschappij. Dat blijkt ook uit de rechtspraak van het HvJEU, welk Hof zich in steeds casus gerichte bochten moet wringen om het mededeling aan het publiek-begrip te kunnen uitleggen in de context van uitingen via internet.

Hof van Beroep Brussel 14 juni 2016, IEFbe 1899; IEF 16177 (Egmont VZW tegen O2; Vrijheidsfonds vzw tegen O2-Vlaams Belang)
Merkenrecht. België. Tegen dit arrest is cassatievoorziening ingesteld. Zie eerder IEFbe 210. Vlaams Belang kopstuk Gerolf Annemans door de Voorzitter van de Rechtbank van Koophandel in Brussel een verbod opgelegd kreeg om zijn nieuwe boek "O2 - De Ordelijke Opdeling van België, zuurstof voor Vlaanderen" nog langer te verspreiden. Het Britse telecombedrijf O2 was immers van oordeel dat de letter/cijfercombinatie “O2” op de omslag toch wel erg leken op haar Gemeenschapsmerk en vorderde dus de staking van een veronderstelde merkinbreuk en van de daaruit voortvloeiende oneerlijke marktpraktijken. Het teken O2 op de voorzijde van de kaft is geen gebruik ter onderscheiding van de "waar" boeken, er is geen commerciële reden voor gebruik van dit teken, O2 wordt gebruikt als afkorting van het woord zuurstof, dat een element is van de titel van het boek. Daarbij werd het teken "O2" gebruikt als een afkorting van het woord "zuurstof" dat een element is van de titel van het boek. De persoon tot wie appellanten zich richtten, is immers deze die geïnteresseerd is in de politieke ideeën en ideologie van de politieke partij het vlaams Belang en desgevallend deze politieke ideeën of ideologie wil uitdragen. Appellanten richten zich niet tot dezelfde "consument".

Het Hof doet het bestreden vonnis teniet en verklaart de oorspronkelijke vordering van O2 ongegrond.

NL Rechtbank van Koophandel Brussel 3 maart 2015, IEFbe 1898 (Optimized Radiochemical Application tegen General Electric)
Zie ook tussenbeschikking (IEFbe 1892).(oud, maar opgevraagd via IEFbe 1738). Octrooirechtelijk heeft GE niet de instemming van de andere mede-eigenaren voor het indienen van het verzoek. Merkenrechtelijk beslag inzake namaak: merken zijn prima facie geldig. Er zijn aanwijzingen van inbreuk door de wijzigingen en herstellingen aan GE-synthesizers en het promoten van haar eigen NEPTIS software en upgrade in het kielzog van de merken. De zin 'Your MX Will Never Die' en de domeinnaam is suggestief, omdat die verwijst naar TMLX en is inbreukmaken. Derdenverzet ontvankelijk en gedeeltelijk gegrond; intrekking besluit van 6 oktober 2014, behoudend de beschrijvende beslagmaatregelen. Commercialisatieverbod lijkt in de gegeven omstandigheden niet langer verantwoord. Het staat ORA in principe vrij om de inhoud van het vonnis naar buiten te brengen en haar contacten hierover te informeren. ORA stelt dat GE de rechter heeft misleid door in het eenzijdig verzoekschrift niet alle relevante informatie op volledige en objectieve wijze te hebben meegedeeld. Zo heeft GE nagelaten te verwijzen naar de maandenlange gesprekken en onderhandelingen over mogelijke samenwerking.

Dat was even schrikken voor fotostock-bedrijf Getty Images. Vorige week eiste de bekende Amerikaanse fotografe Carol Highsmith bij de rechtbank van New York 1 miljard dollar van het stockbureau. PIJNLIJK Volgens Highsmith incasseert Getty zonder haar toestemming al jaren op grote schaal geld voor het gebruik van haar foto’s. Het zou gaan om foto’s uit de enorme collectie die Highsmith schonk aan de US Library of Congress, met de bedoeling dat iedereen ze vrij en zonder kosten kon gebruiken. De zaak is pijnlijk voor Getty, dat er om bekend staat zelf nogal scheutig te zijn met financiële claims tegen iedereen die op internet zonder toestemming gebruik maakt van foto’s uit de Getty-database.

EHRM 17 mei 2016, IEF ; IEFbe ; application nr. 33677/10 and 52340/10 (Fürst-Pfeiffer tegen Oostenrijk)
Mediarecht. Gerechtelijk psychologie Fürst-Pfeiffer maakt bezwaar tegen artikel waarin wordt verteld over haar verleden met eigen psychologische problemen zoals stemmingswisselingen en paniekaanvallen. De inhoud van het artikel was een herhaling van beschikbare informatie die ze niet heeft tegengesproken. Het EHRM oordeelt (met 4 tegen 3 en concurring en dissenting opinions) dat er geen inbreuk was op artikel 8 (recht op respect voor privé en familieleven).

Vzr. Rechtbank Midden-Nederland 29 juli 2016, IEF 16173; ECLI:NL:RBMNE:2016:4343 (KPN-Digitenne tegen Eredividie Media & Marketing)
Uitzendrechten. Mededingingsrecht. EMM exploiteert de uitzendrechten van de voetbalwedstrijden in de Nederlandse Eredivisie. Het contract tussen Fox Media en KPN, dat op 1 augustus a.s. afloopt, hoeft niet verlengd te worden op basis van de bestaande voorwaarden. Onder het huidige contract betaalt KPN Fox Media hiervoor een vergoeding op basis van het aantal eigen televisieabonnees die deze kanalen tegen bijbetaling afnemen. Fox Media wil bij een nieuw contract een minimumvergoeding die is gebaseerd op het totale aantal televisieabonnees. Maar biedt wel de mogelijkheid om Fox Sports-kanalen in het basispakket op te nemen tegen lagere kosten dan onder het huidige contract. KPN denkt door dit systeem meer te moeten betalen en vindt dat er sprake is van oneerlijke concurrentie. Ziggo heeft contracten die langer doorlopen, en hoeft dus nog niet over te stappen naar dit nieuwe systeem.

De verschillen in contractduur brengen niet mee dat Fox Media dezelfde voorwaarden hoeft aan te bieden. Fox Media mag tot op zekere hoogte KPN ongelijk behandelen ten opzichte van distributieplatforms die zich voor langere duur aan Fox Media hadden verbonden. De enkele rekensom van KPN die laat zien dat ceteris paribus het nieuwe model haar meer kost, volstaat niet om mededingingsrechtelijk dit niet toe te staan.

Rechtbank Amsterdam 3 augustus 2016, IEF 16172; ECLI:NL:RBAMS:2016:4951 (Terumo tegen AVROTROS)
Mediarecht. Zie eerder IEF 15869. AVROTROS en twee van haar medewerkers hebben jegens Terumo Europe onrechtmatig gehandeld door dit Japanse bedrijf in twee uitzendingen van EenVandaag in maart en april 2015 ten onrechte ervan te beschuldigen dat het ondeugdelijke injectienaalden, stents en hartkatheters op de markt bracht. Het belang van Terumo weegt zwaarder dan de persvrijheid van de omroeporganisatie en de twee journalisten, die de door klokkenluiders geuite beschuldigingen onvoldoende hebben onderzocht. Veroordeling tot rectificatie, schadevergoeding en het plaatsen van een mededeling op door AVROTROS beheerde websites. Geen verwijdering van de uitzendingen, maar wel plaatsing van een duidelijke melding dat ze onrechtmatig zijn bevonden. Aansprakelijkheid van de journalisten naast die van de omroep vanwege hun nauwe betrokkenheid bij de uitzendingen.

Vzr. Rechtbank Den Haag 2 augustus 2016, IEF 16171; ECLI:NL:RBDHA:2016:9001 (DE ONTMOETING tegen De Ontmoeting Zutphen B.V.)
Merkenrecht. Handelsnaamrecht. Eiseres is houdster van Beneluxwoord-beeldmerk DE ONTMOETING voor restauratie (2012). DOZ voert een horecaonderneming sinds 2014 en is houdster van DeOntmoeting,bewust-spelen-genieten (2015). De handelsnaam waarin 'ontmoeting' voorkomt, wordt gebruikt door een gering aantal andere horecagelegenheden, moet er niet aan af dat dit voldoende onderscheidend vermogen heeft om tot verwarring te leiden. Door de auditieve en begripsmatige overeenstemming bestaat het gevaar dat er (indirect) verwarringsgevaar is. Te meer nu de diensten gelijk zijn. De ruime afstand (50 km) neemt het gevaar niet weg, omdat partijen reclame maken op internet. DOZ gebruikt een teken dat inbreuk maakt op het merk van DE ONTMOETING. Staking ex 2.20 lid 1 sub b BVIE wordt bevolen, geen belang meer bij toewijzing ex 5a Hnw.

Ex parte Vzr. Rechtbank Noord-Nederland 19 juli 2016, IEF 16170 (Stichting BREIN tegen Usenet-spotter)
Ex parte-beschikking ex art. 1019e Rv. Tegen een grootschalige uploader van muziekwerken op het Usenet heeft stichting BREIN een ex parte beschikking verkregen. De Usenet uploader was verantwoordelijk voor het uploaden van ruim 18.000 complete muziekalbums, volledige discografieën en (door hem zelf samengestelde) compilaties van muziekwerken. Hij is uploader en "spotter" tegelijk, pdat gebruikers deze content van Usenet kunnen downloaden. De voorzieningenrechter gebiedt de inbreuk op auteurs- en nabuurrechtelijk beschermde werken te staken en gestaakt te houden onder last van een dwangsom van 2.000,- euro per dag(deel) dat in strijd met het inbreukverbod wordt gehandeld, met een maximum van €  50.000,-.

Prejudiciële vraag gesteld aan HvJ EU 29 juli 2016, IEF 16169; IEFbe 1893; RB 2746; LS&R 1354 (MSD tegen Comptroller-General)
ABC. Octrooi. Erkenning handelsvergunning .

(1) Is an end of procedure notice issued by the reference member state under Article 28(4) of the Medicinal Products Directive equivalent to a granted marketing authorisation for the purposes of Article 3(b) of the SPC Regulation?
(2) If the answer to question (1) is no, is the absence of a granted marketing authorisation at the date of the application for a certificate an irregularity which can be cured under Article 10(3) of the SPC Regulation once the marketing authorisation has been granted?