Met het digitaliseren van de media verdwijnt schaarste in de distributiekanalen. Iedereen kan publiceren, zoals dat heet. Maar zie het maar eens te beveiligen. Hoe gaat dat in zijn werk? Welke perspectieven biedt de technologie die bekend staat als Digital Rights Management? Uitgebreid artikel op Netkwesties.nl, magazine over maatschappij en internet. Nog meer over DRM op Indicare.
Het Parool maakt melding van een auteursrechtelijke heksenjacht: 'Geconstateerd is dat u zich bezighoudt met het ter beschikking stellen van ongeautoriseerde muziekbestanden. Ik sommeer u mij schriftelijk te bevestigen dat u uw inbreukmakende en onrechtmatige handelwijze zult staken en gestaakt zult houden.' Enkele honderden internetters, die via programma's als Kazaa illegaal muziek en films verspreiden, hebben de laatste weken een e-mail van deze strekking gekregen van de stichting Brein. Vooruitlopend op een voor morgen geplande bijeenkomst wil Brein geen details over de actie bekendmaken. De brieven zouden alleen zijn verstuurd naar internetters die aanzienlijke hoeveelheden muziek van Nederlandse herkomst aanbieden.
Brein is afhankelijk van de medewerking van providers voor het doorsturen van de vorderingen. Er zijn alleen brieven gestuurd naar internetaanbieders die beloofd hebben ze naar hun abonnees door te sturen. In de vordering roept Brein de abonnees op 'een onthoudingsverklaring' te tekenen en die met een kopie van een geldig legitimatiebewijs naar de stichting op te sturen. Als de abonnee zich niet binnen vijf dagen bij Brein meldt, dreigt de stichting de providers te dwingen de naam, het adres en de woonplaats (NAW-gegevens) van de abonnee door te geven.
Volgens Bits of Freedom hoeven internetters voorlopig niet bang te zijn: ''De heksenjacht die de amusementsindustrie heeft geopend, strandt op het feit dat rechtbanken onmogelijk honderdduizenden rechtszaken in behandeling kunnen nemen,'' zegt Sjoera Nas van Bits of Freedom. ''Vandaar dat Brein in Nederland probeert al die vermeende heksen aan te zetten tot zelfverbranding, door ze schikkingsvoorstellen te sturen en draconische onthoudingsverklaringen met boetebeding.'' Lees artikel.
De voorzieningenrechter is voorshands van oordeel dat dit niet het geval is. De handelsnamen Oostenwind en Nieuwe Wind verschillen zowel visueel, auditief en begripsmatig van elkaar. Het bestanddeel Oosten is een geografische aanduiding, terwijl met Nieuwe volgens gedaagden wordt benadrukt dat er sprake is van vernieuwing.
Daarbij komt dat zowel Oostenwind als Nieuwe Wind uitsluitend zaken doen met bedrijven uit het midden- en klein bedrijf en lokale overheden, zijnde professionele klanten, en dat zij in verschillende plaatsen zijn gevestigd. Gelet hierop acht de voorzieningrechter, ondanks het feit dat partijen (deels) in dezelfde sector werkzaam zijn en zij op slechts tien kilometer van elkaar gevestigd zijn, niet aannemelijk geworden dat direct of indirect verwarringsgevaar tussen de ondernemingen is te duchten.
Nu niet aannemelijk is geworden dat op grond van op elkaar gelijkende handelsnamen verwarringsgevaar tussen beide ondernemingen valt te duchten is tevens geen sprake van een merkdepot te kwader trouw. Lees vonnis.
In de V.S. heeft een groep 'Native Americans' (bij ons nog bekend onder de minder politiek correcte term: Indianen) zich afgelopen vrijdag bij de rechtbank gemeld om de Washington Redskins te dwingen haar merk- en handelsnaam te wijzigen. Volgens de eisers is de naam Redskins ('Roodhuiden') van de American Footballclub denigrerend voor Native Americans.
De advocaat van de Redskins (de footballclub), Raskopf, verdedigt zich als volgt:
"Raskopf maintained that it was important to distinguish between a dictionary definition and the way a word is actually used. He said the team has never used its name in a disparaging way."
Bekend verweer? Kan kloppen, maar dan in een omgekeerde situatie: de supporters van onze eigen hoofdstedelijke voetbalclub nemen nl. eenzelfde standpunt ten aanzien van 'hun geuzennaam "Joden"', terwijl het hier juist de club is die van deze naam afwil.
Het wetsvoorstel van staatssecretaris Van Gennip (EZ) is een wijziging van de Rijksoctrooiwet van 1995. Deze wet geldt ook op de Nederlandse Antillen. De wetswijziging heeft te maken met de invoering van de Europese richtlijn over de handhaving van intellectuele-eigendomsrechten. Deze richtlijn harmoniseert de bestrijding van namaak en piraterij binnen de EU. Nederland moet de richtlijn uiterlijk mei 2006 implementeren. Hiervoor moeten ook nog andere wetten worden aangepast, zoals de Auteurswet uit 1912. Het wetsvoorstel wordt voor advies naar de Raad van State van het Koninkrijk gestuurd. De tekst wordt pas openbaar bij toezending aan de Tweede Kamer. persbericht regering
Via het IVIR: J.J.C. Kabel: Noot bij Hof Amsterdam 30 september 2004 (T-Mobile / ID&T Mobile, gepubliceerd in IER 2005-1, p. 41-43. "Ik beperk mij tot een annotatie waarin de lezer nadere achtergrond informatie wordt verschaft over de waardering door de rechter van de resultaten van markt- en opinie-onderzoek." Lees noot.
Goed scriptieonderwerp: Podcasten. Volgens een artikel in de VPRO-gids van deze week bestaan podcasts vrijwel alleen uit gesproken woord omdat het onmogelijk of ingewikkeld of gewoon te duur is om zomaar muziek op te nemen. Op verschillende fronten wordt gewerkt aan oplossingen. Niet alleen komen er steeds meer sites met rechtenvrije muziek, maar er wordt ook onderhandeld met de rechtenorganisaties, zodat ook muziekliefhebbers zich op het podcasten kunnen storten. De nederlandse website podcast.info bericht o.a:
"Er is weer een keer contact geweest met de Buma en deze heeft in iedergeval het het volgende bevestigd : De eerder opgegeven kosten gelden voor webcasting. Buma is op dit moment druk bezig na te denken over de nieuwe regels speciaal voor podcasting. Het zal er op neerkomen dat voor elk nummer ongeveer 6 cent betaald moet worden echter weet de BUMA nog niet hoe dit in het vat te gieten en hoe dit gecontroleerd kan worden. De buma is ook afgestapt van de regelgeving rondom de bitrates. Ik hou jullie op de hoogte"
"Het argument dat vaak gebruikt wordt voor een uniforme, wereldwijde wetgeving op het gebied van intellectueel eigendomsrecht is dat zo'n wetgeving onderzoeksinvesteringen en technologieoverdracht in ontwikkelingslanden zou bevorden. De 'openbaringsclausules' in patentwetten, gerelateerd aan middeleeuwse prikkels om de 'mysteries van het vak te openbaren', komen nu gemakshalve op de proppen omdat ze nodig zijnvoor het overdragen van kennis aan de gemeenschap. Het tegendeel is echter waar"
Volgens de flaptekst laat "Vandana Shiva zien dat de grootschalige handel in intellectueel eigendomsrecht ten kost gaat van lokale boeren in de derde wereld." Wellicht heeft Shiva het bij het rechte eind, maar het taalgebruik is verschrikkelijk, mede dankzij de vertaalster. Alleen al door het consequente gebruik van het woord patent zullen juristen de tekst argwanend tegemoet treden, om vervolgens door analogieën met boosaardige middeleeuwse geheime genootschappen de serieuze boodschap van het boek geheel uit het oog te verliezen en het als louter amusement beschouwen.
Vandana Shiva, De feiten over biopiraterij, Lemniscaat, Rotterdam 2004. (Ook altijd gedacht dat Lemniscaat alleen kinderboeken uitgaf?)
"Welk nationaal recht beheerst de auteursrechtinbreuk met grensoverschrijdende aspecten? Op het eerste gezicht lijkt dit een eenvoudig te beantwoorden vraag. Vanuit het idee dat auteursrecht territoriaal is, ligt het voor de hand inbreuken te onderwerpen aan het nationale recht van de plaats(en) van handeling. Toepassing van de normale regels van Nederlands internationaal privaatrecht voor onrechtmatige daden leidt echter tot andere resultaten. De Europese wetgever staat de klassieke lex protectionis voor, blijkens de 'Rome II'-ontwerpverordening inzake het toepasselijk recht op niet-contractuele verbintenissen. Vooral bij inbreuken op internet werkt de Nederlandse oplossing beter."
Link via de ivir-site: M.M.M. van Eechoud, Overleefde territorialiteit: Grensoverschrijdende auteursrechtinbreuken onder de 'Rome II'-ontwerpverordening, uit AMI, 2005-2, p. 45-56.
