Proceskostenveroordeling (bijzondere uitspraken)  

HR 18 mei 2018, IEF 17703; ECLI:NL:HR:2018:721 (Becton Dickinson tegen B. Braun Melsungen) Procesrecht. Octrooizaak. Conclusie AG IEF 17574 en voorzieningenrechter IEF 16045. Art. 1019h Rv is van toepassing op werkzaamheden die uitsluitend betrekking hebben op de vraag of de overschrijding van de appeltermijn verschoonbaar is. De argumenten die "ervoor pleiten ook de werkzaamheden verband houdend met een zuiver processuele kwestie als de onderhavige onder de werkingssfeer van art. 14 Handhavingsrichtlijn en art. 1019h Rv begrepen te achten, wegen zodanig zwaarder dan de tegenargumenten, dat in dit kort geding daarover geen prejudiciële vragen aan het HvJEU zullen worden gesteld." De kosten van het cassatieberoep over de toepassing van art. 1019h Rv, valt onder het liquidatietarief.

Hof Den Haag 10 april 2018, IEF 17614; ECLI:NL:GHDHA:2018:624 (tot voeging: JMN en Delicasea in Top Logistics tegen MHCS) Merkenrecht. Incident zekerheidstelling en incident voeging na IEF 16718. MHCS c.s. vordert ex art. 208 Rv en art. 6:51 BW een zekerheidstelling door JMN van (i) EUR 3.000,- voor de proceskosten ex art. 1019h Rv in het incident tot voeging, en (ii) EUR 15.000,- voor de proceskosten ex art. 1019h Rv in het hoofdgeding. Echter het enkele feit dat JMN en Delicasea lege vennootschappen binnen een concern zijn die al jaren geen handelsactiviteiten ontplooien, brengt op zichzelf niet mee dat zij misbruik van recht maken door zich in een procedure te voegen. Vordering tot zekerheidsstelling wordt afgewezen. Een incident tot zekerheidstelling is een zeer eenvoudig en niet bewerkelijk incident. Het indicatietarief in IE-zaken voor de Gerechtshoven: het liquidatietarief is van toepassing. JMN mag zich voegen en maakt aanspraak op 1019h Rv.

Hof Den Haag 3 april 2018, IEF 17606 (MKO Ondernemers tegen TomTom) Proceskosten 1019h Rv. Hoger beroep tegen het oordeel dat het teken TOM anders is gebruik dan met TomTom overeengekomen [IEF 16465]. Na aanhoudingen wordt het verzoek van MKB tot doorhaling afgewezen. Ex 246 lid 1 Rv is doorhaling alleen mogelijk op verzoek van (beide) partijen. MKB heeft geen grieven ingediend en dient niet-ontvankelijk verklaard te worden. MKB wordt veroordeeld in de proceskosten ex 1019h Rv.

Rechtbank Den Haag 4 april 2018, IEF 17600; ECLI:NL:RBDHA:2018:3857 (Vita Zahnfabriek tegen Ivoclar Vivadent) VRO. Proceskosten. Nadat de rechtbank aan Vita vragen had gesteld over het resterende belang bij vernietiging van het NL deel van Europees octrooi EP2269960 nu Ivoclar van dat deel afstand heeft gedaan na dagvaarding. Vita heeft haar hoofdvordering ingetrokken. Nu Ivoctar op de voet van artikel 63 ROW afstand heeft gedaan van het Nederlandse deel van EP 960 en die afstand terugwerkende kracht heeft, heeft Vita geen belang meer bij toewijzing van haar hoofdvordering. Artikel 1019h Rv is niet van toepassing op een nietigheidsprocedure, tenzij deze procedure te beschouwen is als een verweer tegen een inbreukactie of tegen een dreigende inbreukactie. Gelet op de Duitse inbreukprocedure, die ondanks de door Vita ingestelde oppositieprocedure is voortgezet, hoefde Vita er niet zonder meer rekening mee te houden dat Ivoclar na een eerste sommatie afstand zou doen van het Nederlandse deel van het octrooi. Er is sprake van een (voldoende) concrete dreiging van handhaving in Nederland. Artikel 1019h Rv is van toepassing. Het tussen partijen (na aanbrengen van de procedure)resterende geschilpunt aangaande uitsluitend nog de proceskosten, wordt niet door artikel 1019h Rv bestreken, maar door het liquidatietarief. Dat betekent dat een knip wordt gemaakt op het moment van het verschieten van kleur van de onderhavige procedure, dat samenvalt met het aanbrengen van de procedure.

Conclusie AG HR 2 maart 2018, IEF 17574; ECLI:NL:PHR:2018:163 (Becton Dickinson tegen B. Braun Melsungen) IE-procesrecht. Art. 1019h Rv bij gehonoreerd procedureel niet-ontvankelijkheidsverweer. In dit octrooi-inbreuk kortgeding over intraveneuze katheters is de Haagse voorzieningenrechter [IEF 16045] tot afwijzing gekomen wegens gebrek aan spoedeisend belang. Vervolgens heeft Braun te laat geappelleerd. In cassatie gaat het alleen om een proceskostenvraag: kon het hof de kosten gemoeid met de ontvankelijkheidsvraag in appel buiten art. 1019h Rv om begroten volgens het liquidatietarief – over (alleen) de tardieve appellering heeft een aktewisseling en pleidooi plaatsgevonden? Lagere rechtspraak is verdeeld. Mogelijk kan (overigens in kortgeding niet verplichte) prejudiciële verwijzing naar Luxemburg worden overwogen, indien geoordeeld wordt dat niet buiten redelijke twijfel is of de IE-proceskostenregeling zich ook uitstrekt tot deze ontvankelijkheidsvraag binnen dit octrooigeschil. Vanwege de parallel met de situatie van de kosten bij een ingetrokken IE-kortgeding1 en de ongerijmde gevolgen die de nu bestreden hofuitspraak volgens mij heeft, geloof ik dat buiten redelijke twijfel is wat de juiste uitleg is en kom ik tot gegrondbevinding van de rechtsklacht op dit punt. Ik teken daar wel bij aan dat anders dan in [A]/GIA de aspecten uit onze zaak ook buiten kortgeding spelen.

Vzr. Rechtbank Oost-Brabant 15 december 2017, IEF 17364; ECLI:NL:RBOBR:2017:6553 (Zimmer+Rohde-ADO tegen Artex-Hunter Douglas-ADO). Merkenrecht. Proceskostenveroordeling. In kort geding [IEF 13728; IEF 13700] is, totdat de definitieve beslissing is genomen, verboden om enige activiteit rondom goederen en diensten rondom gordijn(stoffen) te ontplooien onder het teken ADO. Z+R vordert dat Artex het vonnis niet ten uitvoer zal leggen. De ondubbelzinnige toezegging van Artex is pas verkregen na het aanhangig maken van deze procedure en Z+R vordert de volledige proceskosten ex 1019h Rv. Van enige dreiging met tenuitvoerlegging was geen sprake, zou Z+R haar vordering hebben gehandhaafd, dan zou de vordering zijn afgeween en daarom wordt Z+R als de in het ongelijk gestelde partij veroordeeld in de proceskosten.

Rechtbank Den Haag 22 november 2017, IEF 17336; ECLI:NL:RBDHA:2017:13694 (Lindberg tegen gedaagde) Merkenrecht. Klacht over bril voorzien van Lindberg-merk, maar niet door haar is vervaardigd. Inbreuk niet betwist. Proceskosten slechts deels conform indicatietarief. Gedaagde heeft ook daadwerkelijk na het uitbrengen van de dagvaarding en vóór het nemen van de conclusie van antwoord gerectificeerd en (met succes) een recall-actie ingesteld. Na uitbrengen van de dagvaarding zag procedure uitsluitend op bepalen hoogte proceskosten; derhalve vanaf dat moment niet langer een procedure tot handhaving intellectuele eigendom; gelet op specifieke omstandigheden (reëel aanbod betaling kosten gedaagde en weigering eiseres daarover in overleg te treden) zijn de kosten vanaf dat moment gecompenseerd.

Rechtbank Den Haag 6 december 2017, IEF 17331 (Tinnus c.s. tegen Toi-Toys). Zekerheidsstelling. Proceskosten. Tinnus c.s. stelt inbreuk op haar model- en auteursrechten, Toi-Toys beroept zich op nietigheid van deze rechten. In dit incident vordert Toi-Toys zekerheidsstelling voor de proceskosten alvorens zij verder gaat in de hoofdzaak. Ten aanzien van Tinnus (gevestigd in de VS) wordt de vordering afgewezen gezien het Verdrag van vriendschap, handel en scheepvaart tussen Nederland en de VS waarin rechtspersonen van de VS zijn vrijgesteld van het storten van een waarborgsom voor de proceskosten. Ten aanzien van Zuru (gevestigd in China) wordt de vordering toegewezen. Zij heeft geen inhoudelijk verweer gevoerd. Het geschil is in een eerder kort geding [IEF 17111] aangemerkt als 'complex' in de zin van de indicatietarieven dus er dient zekerheid gesteld te worden voor het gewenste bedrag van € 35.618.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 13 september 2017, IEF 17109 (De Meeuw Oirschot tegen WASA Students Village) Proceskostenveroordeling. Een dag voor de behandeling ter terechtzitting van 30 augustus 2017 heeft De Meeuw het kort geding ingetrokken. De voorzieningenrechter oordeelt dat De Meeuw in de werkelijke proceskosten van Wasa dient te worden veroordeeld, aangezien het geschil (overwegend) een intellectueel eigendomsrecht betreft. Er is geen aanleiding de proceskosten tussen partijen te compenseren, aangezien De Meeuw het kort geding zonder nadere motivering vlak voor de zitting heeft ingetrokken. De zaak wordt aangemerkt als een 'eenvoudig kort geding', waarvoor in het indicatietarief IE-zaken een bedrag van €6.000,00 als redelijk is begroot. 

Rechtbank Zeeland-West-Brabant 16 augustus 2017, IEF 17042; ECLI:NL:RBZWB:2017:5251 (auteur elektrotechnische ingenieursboeken tegen Occident en Livreria) Handhaving. Executie. Proceskosten. X is gepensioneerde elektrotechnische ingenieur woonachtig in Moldavië en heeft diverse boeken geschreven op het gebied van elektronica.  Livreria c.s. exploiteert een online boekhandel waarin drie van zijn boeken te koop waren. De rechtbank in Moldavië heeft een verstekvonnis tegen Livreria gewezen. X vordert erkenning en tenuitvoerlegging van het Moldavische vonnis. Twee omstandigheden - zowel het betekenen van het verstekvonnis nadat dit reeds onherroepelijk was geworden, als het wijzigen van dit vonnis zonder de wederpartij in kennis te stellen of te horen, vormen een schending van beginselen van behoorlijk procesrecht, e.g. hoor en wederhoor. Het Moldavische vonnisvoldoet dan niet aan de voorwaarden voor erkenning en tenuitvoerlegging ex 431 lid 2 Rv. Onder het bereik van artikel 1019h Rv valt ook een quasi-exequaturprocedure als de onderhavige, waarin wordt verzocht om erkenning en tenuitvoerlegging van een beslissing die in een ander land is gegeven in het kader van een procedure tot handhaving van een intellectueel eigendomsrecht.