Alle rechtspraak  

HR 10 oktober 2025, IEF 23001; ECLI:NL:HR:2025:1549 (PK tegen Vemedia). PK is merkhouder van het woord- en beeldmerk "Lucovitaal". PK verwijt Vemedia inbreuk te maken op haar merkenrecht. Vemedia heeft namelijk het merk "LEEF VITAAL". Versailles, het moederbedrijf van Vemedia, is merkhouder van "LEEF VITAAL". Bij de procedure bij de rechtbank werd een beroep op rechtsverwerking gehonoreerd [IEF 20548]. PK gaat in hoger beroep, maar het hof komt tot dezelfde conclusie als de rechtbank [IEF 21675]. PK gaat in cassatie. A-G van Peursem onderbouwt in zijn conclusie dat het cassatieberoep niet slaagt [IEF 22418]. 

DECISION of Fifth Board of Appeal 7 februari 2025, IEF 22998; R1009/2024-5 (Rocket Bean Café tegen EUIPO). Rocket Bean Café doet aanvraag voor EU-woordmerk "MAGIC PUSSY" voor virtuele en echte koffie (klasse 9 en 30). De examiner van het EUIPO wijst de aanvraag af wegens strijd met de openbare orde/goede zeden wegens de dubbele betekenis van het woord "pussy". Primair betekent het "katje" maar het Engelstalige publiek zal het teken opvatten als "the magical female external genitalia" (magische vrouwelijke genitaliën). Volgens de examiner wordt dit als vulgair, schokkend en ongepast beschouwd. Rocket Bean Café voerde aan dat andere merken wel met het woord "pussy" worden ingeschreven.  

HvJ EU 1 oktober 2025, IEF 23000; ECLI:EU:C:2025:740 (Boehringer Ingelheim Pharma GmbH & Co. KG tegen EUIPO en Glenmark Pharmaceuticals Europe Ltd). Het Hof laat het door Boehringer Ingelheim op 23 januari 2025 ingestelde hoger beroep tegen het arrest van het Gerecht van 13 november 2024 in zaak T-524/23 Shape of inhaler niet toe. Op grond van artikel 58a van het Statuut en de artikelen 170a en 170b van het Reglement van Orde moet de appellant in een aparte toelatingsaanvraag duidelijk en gedetailleerd aantonen dat het beroep een kwestie opwerpt die significant is voor de eenheid, de consistentie of de ontwikkeling van het Unierecht. De drie ingeroepen middelen, te weten een schending van artikel 7 lid 1 onder e punt ii van Verordening nr. 40/94 over vormmerken met technische uitkomst, verdraaiing van feiten en bewijs, en een motiveringsklacht ontleend aan artikel 94 van Verordening 2017/1001, blijven volgens het Hof te algemeen. Zij richten zich vooral op feitelijke waarderingen en verwijzen in abstracte zin naar rechtspraak, waaronder Gömböc, zonder concreet te maken waarom er een rechtsvraag van het vereiste gewicht speelt. Het Hof herinnert er bovendien aan dat artikel 94 van Verordening 2017/1001 ziet op de motiveringsplicht van EUIPO en niet op die van het Gerecht.

Gerecht EU 1 oktober 2025, IEF 22996; IEFbe 4009; ECLI:EU:T:2025:933 (Group Pack sp. z o.o. tegen EUIPO en Obi Group Sourcing GmbH). Het Gerecht (Zevende kamer) wijst in zaak T-566/24 het beroep van Group Pack sp. z o.o. af tegen de beslissing van de Eerste Kamer van Beroep van het EUIPO van 30 augustus 2024 (R 494/2024-1). De aanvraag betrof het EU-beeldmerk LUX 1991 voor waren in klassen 6, 16 en 21; oppositie was ingesteld op basis van het oudere EU-beeldmerk LUX TOOLS van OBI Group Sourcing/Emil Lux voor o.m. identieke waren in diezelfde klassen. De Kamer van Beroep nam het Italiaans- en Spaans-sprekende deel van het relevante EU-publiek als referentie (voldoende is verwarringsgevaar in een deel van de EU) en oordeelde dat de waren identiek zijn, de tekens visueel gemiddeld en fonetisch ten minste gemiddeld overeenstemmen, en dat de begripsmatige vergelijking neutraal blijft.

KvB 6 december 2024, IEF 22993; IEFbe 4008; R0012/2024-4 (Tetra Laval Holdings & Finance tegen Lami Packaging). Tetra Laval had een EU-vormmerk geregistreerd in 2004 voor verpakkingscontainers en –materiaal (klasse 16). Na afloop van een octrooi op een vergelijkbare verpakking stelde Tetra inbreuk vast door Lami Packaging en beriep zich op het merkenrecht. Lami Packaging diende in 2022 een vordering tot nietigverklaring in, met als hoofdgrond dat de vorm van het merk uitsluitend technisch was bepaald in de zin van artikel 7 lid 1 sub e onder ii UMVo 2017/1001. De Cancellation Division wees het verzoek toe en oordeelde dat alle essentiële kenmerken van het vormmerk noodzakelijk waren voor het verkrijgen van een technisch resultaat (000052444). Daarbij werd het eerdere octrooi als vrijwel onweerlegbaar bewijs beschouwd voor de technische functie van de vorm. 

Gerecht EU 8 oktober 2025, IEF 22992; IEFbe 4007; ECLI:EU:T:2025:940 (Capella EOOD tegen EUIPO enRichemont International SA). Capella EOOD vroeg in 2018 het EU-woordmerk COLORATURA aan en claimde prioriteit per 28 september 2017 op basis van een Duitse aanvraag. Richemont (rechtsopvolger van Cartier) verzette zich met een ouder Duits woordmerk COLORATURA (aangevraagd op 28 december 2017). De Oppositieafdeling oordeelde voorlopig dat Capella’s prioriteitsclaim ongeldig was; de Tweede Kamer van Beroep bevestigde dat (29 augustus 2024). Capella stelde beroep in bij het Gerecht en voerde vijf middelen aan: (i) schending van het mededingings- en interne-marktstelsel, (ii) miskenning van het prioriteitsrecht (art. 34 UMVo 2017/1001), (iii) motiveringsgebrek (art. 94 lid 1 UMVo), (iv) schending van goede trouw en rechtszekerheid, en (v) buitensporige duur van de EUIPO-procedure en schending van art. 6 EVRM. Het Gerecht verwerpt eerst de motiveringsklacht: de Kamer van Beroep legde afdoende uit waarom de Duitse indiening van 21 februari 2017 maakte dat de indiening van 28 september 2017 géén “eerste aanvraag” is in de zin van art. 34 lid 1. De klacht over procedureduur faalt ook: zelfs indien lang, is geen nadeel voor de verdediging gesteld of aannemelijk.

Gerecht EU 24 september 2025, IEF 22988; IEFbe 4005; ECLI:EU:T:2025:914 (Claims Balkons d.o.o. Beograd tegen EUIPO). Claims Balkans vordert een nietigverklaring van een beslissing van de Kamer van Beroep van het EUIPO. Het ging om een beeldmerk voor diensten in de klassen 35, 41 en 45. De Kamer heeft de aanvraag afgewezen wegens het gebrek aan onderscheidend vermogen. Het relevante publiek zou niet in staat zijn om de commerciële herkomst van de diensten waarvoor het merk was aangevraagd, te identificeren. Claims Balkan stelt dat het woord "claims" meerdere betekenissen heeft en dat de Kamer maar met één betekenis rekening heeft gehouden. Volgens de Kamer betekent het Engelse woord „claims” „een eis of een rechtsbewering”, met andere woorden een „beweerd recht”, dat het een algemene juridische term is die veelvuldig in de juridische wereld wordt gebruikt en dat het een betekenis heeft die sterk lijkt op die van „recht”. Het Gerecht oordeelt dat de Kamer inderdaad maar naar één betekenis heeft gekeken maar dat Claims Balkans het verzoek onvoldoende heeft gemotiveerd. Het Gerecht gaat daarom mee in het oordeel van de Kamer. Het woord "claims" is te generiek om te fungeren als merk. De vormgeving bevatte ook te weinig elementen om te kunnen werken als merk.

Rb. Midden-Nederland 23 juli 2025, IEF 22987; ECLI:NL:RBMNE:2025:4969 ([eiseres] tegen [gedaagde]).  De kantonrechter (locatie Almere) behandelt een geschil tussen een supermarkt ([eiseres] B.V.) en haar groothandel/toeleverancier ([gedaagde] B.V.) over door [gedaagde] geleverde ijsjes met het merk van de familie [C]/[D]. [eiseres] stelt dat zij, na een sommatiebrief namens medemerkhouders [C] en [D] waarin staat dat in de EER alleen frisdranken onder dit merk mogen worden verhandeld, de verkoop moest staken en schade lijdt op haar restantvoorraad. Zij vordert €6.713,65 (waarvan €5.597,15 hoofdsom en €1.116,50 buitengerechtelijke kosten), met verrekening tegenover door haar nog onbetaalde facturen van [gedaagde] (€2.327,15). [gedaagde] betwist onrechtmatigheid, beroept zich op rechtmatige inkoop via een Surinaamse leverancier en vordert in reconventie betaling van die €2.327,15. Eerder speelde een vrijwaringsincident; na antwoord, reconventie en zitting op 24 juni 2025 wijst de rechtbank op 23 juli 2025 een tussenvonnis.

Hof van beroep Brussel 30 september 2025, IEF 229979; IEFbe 4002; 2023/AR/266 (Airwair International Ltd. Tegen Retail Distribution Concepts B.V.). Airwair is de producent van Dr. Martens-schoenen. Volgens Airwair maakt Retail Distribution inbreuk op haar merkenrechten. Retail Distribution vorderde een nietigverklaring. De voorzieningenrechter verklaarde een vormmerk van Airwair nietig wegens het ontbreken van onderscheidend vermogen. De inbreukvordering werd ook afgewezen. In hoger beroep stelt Airwair nogmaals dat Retail Distribution inbreuk maakt op haar merken en dat de nietigverklaring ongegrond is. Eerst oordeelt de Belgische rechter over de nietigheid. Bij het Benelux-merk 1417807 (geel stiksel op een zwarte welt) wacht de rechter met het doen van uitspraak, omdat er prejudiciële vragen zijn gesteld aan het Benelux-Gerechtshof. Benelux-merk 0588726 (DMS-zoolpatroon) heeft onderscheidend vermogen, omdat het significant afwijkt van wat gangbaar of gebruikelijk is op de markt. Benelux-merk 0588724 (geel stiksel in de rand tussen bovenleer en schoenzool van een schoen) heeft geen intrinsiek onderscheidend vermogen omdat het niet op significante wijze afwijkt van de norm of van wat in de betrokken sector gangbaar is. Maar het hof acht het bewezen dat het teken onderscheidend vermogen heeft gekregen door het gebruik ervan als merk, zodat de betrokken kringen de waar als afkomstig van een bepaalde onderneming identificeren. Onder andere door persartikelen waarin wordt verwezen naar het gele stiksel als hét onderscheidende element van de schoenen, met gebruik van termen als iconisch, typisch en kenmerkend. Dus deze merken zijn geldig.

Gerecht EU 1 oktober 2025, IEF 22983; IEFbe 4004; ECLI:EU:T:2025:924 (Eti Gıda Sanayi ve Ticaret AŞ tegen EUIPO en Dr. Oetker RO SRL). Het Gerecht bevestigt de beslissing van de Eerste Kamer van Beroep van het EUIPO en verwerpt het beroep van Eti Gıda tegen het EU-beeldmerk “Poof!…and done” van Dr. Oetker RO. Uitgangspunt is het algemene EU-publiek (incl. Roemenië) met gemiddelde aandacht en, uit proceseconomie, identieke waren/diensten (klasse 30: bak-/zoetwaren; klasse 35: retail/marketing daarvoor). In de tekenvergelijking kent het Gerecht doorslaggevend gewicht toe aan het visuele aspect (supermarktaankoop). De tekens vertonen slechts lage visuele overeenstemming: de woorddelen “puf” (ETI-merken) en “poof” (bestreden merk) delen slechts p en f, verschillen in lengte, lettervolgorde en opmaak (kleuren, lettertype, uitroepteken), en gaan vergezeld van afwijkende beeldelementen (o.a. bruin rechthoekig label met lachend gebak bij ETI versus blauw “splash” met sterren bij Oetker) en secundaire woorden (ETI resp. “…and done”). Conceptueel is de overeenstemming laag, omdat “puf/poof” in het Engels/Roemeens vooral alluderen op een luchtige/fluffy textuur en dus zwak onderscheidend zijn voor bakwaren. Fonetisch bestaat overeenkomst (van laag tot hoog afhankelijk van taal en uitspraak van “oo” als /u/), maar die compenseert de visuele verschillen niet. De oudere ETI PUF-merken hebben normale (niet verhoogde) onderscheidingskracht. Gevolg: geen verwarringsgevaar in de zin van art. 8(1)(b) jo. art. 60(1)(a) UMVo.