Auteursrecht  

Rb. Rotterdam 13 april 2022, IEF 20761; ECLI:NL:RBROT:2022:4395 (Kcap tegen Eindhoven Airport) Kcap en gedaagde zijn beide architectenbureaus die samen verscheidene ontwerpen hebben gerealiseerd voor de uitbouw van Eindhoven Airport. Tussen partijen zijn verscheidene contracten gesloten, waaronder een samenwerkingscontract tussen Kcap en gedaagde. Aldus Kcap zou gedaagde in strijd met de overeenkomst handelen, door zonder haar in opdracht van Eindhoven Airport gebouwen te ontwerpen. Ook stelt Kcap dat haar naam zou moeten worden vermeld bij de ontwerpen. De rechtbank oordeelt dat gedaagde niet onrechtmatig heeft gehandeld en dat er daarnaast geen verplichting was tot naamsvermelding op grond van de samenwerkingsovereenkomst. Ten aanzien van de gebouwde bagagehal heeft Kcap wel een recht op naamsvermelding en leidt de uitbreiding van de hal tot auteursrechtelijke inbreuk. Tot slot concludeert de rechtbank dat Eindhoven Airport tekort is geschoten ten aanzien van de verbintenissen die voortvloeien uit de overeenkomst 'opdracht 2011'.

Rb. Den Haag 25 mei 2022, IEF 20743; C/09159585 1 / HA ZA 20-665 (Satelliet tegen De Arend) Zowel Satelliet als De Arend zijn groothandelaren in het meubelcircuit en leveren beide aan verscheidene ondernemingen. Met de Iwan 2.19 stoel maakt De Arend volgens Satelliet inbreuk op de 25.25 stoel van Satelliet. In het kortgeding vonnis worden de vorderingen van Satelliet afgewezen, waarbij waarde wordt gehecht aan de stijl van beide stoelen, [IEF 18832]. Ook in dit bodemgeschil boden de argumenten van Satelliet geen soelaas. Hierbij oordeelt de rechtbank dat op grond van het auteursrecht, het niet verboden kan worden om gebruik te maken van een bepaalde stijl en dat ten tweede het ontwerp van de Iwan 2.19 op verschillende niet-ondergeschikte punten afwijkt van de 25.25 waardoor er sprake is van verschillende totaalindrukken.

Gerechtshof Amsterdam 24 mei 2022, IEF 20731; 200.256.847/0 1 (ABMD c.s. tegen Buma/Stemra) Zie ook het tussenarrest [IEF 19472]. Sinds 2010 worden particuliere streamingdiensten (zoals Spotify) veel gebruikt op de zakelijke markt, bijvoorbeeld in cafés en restaurants. Dat mag niet. Buma/Stemra is van dat gebruik op de hoogte, maar treedt daar niet tegen op. Van aanbieders op de zakelijke markt (verenigd in de ABMD, de eiseres) worden ondertussen wel hoge zakelijke tarieven gevraagd. Door het gebrek aan handhaving en de hogere tarieven lijdt ABMD schade. Het Gerechtshof Amsterdam oordeelt dat Buma/Stemra al sinds 2 september 2010 onrechtmatig handelt. Buma Stemra wordt veroordeeld tot schadevergoeding over de gehele periode sinds 2010 tot heden. Buma/Stemra wordt daarnaast gelast haar incassocontracten aan te passen en dat er handhavend opgetreden zal worden tegen zakelijk gebruik van consumenten streamingdiensten door bedrijfsmatige afnemers.

Vzr. Rb. Amsterdam 10 mei 2022, IEF 20728; ECLI:NL:RBAMS:2022:2501 (Inuikii tegen Est'Seven) Kort geding. Inuikii verkoopt al enige tijd bepaalde wintersneakers, waarna Est'Seven in een vergelijkbare stijl de Est'meuten Boot op de markt brengt. Bij de voorzieningenrechter staat vervolgens de vraag centraal of Inuikii daadwerkelijk het auteursrecht op de Inuikii schoen bezit. Est'Seven beweert namelijk dat niet Inuikii, maar de voormalige producent van de schoenen, het auteursrecht op de schoenen bezit. Omdat dit argument voldoende gemotiveerd wordt aangevoerd door Est'Seven, slaagt zij er in om voldoende twijfel te zaaien omtrent het bezit van het auteursrecht. Hierdoor weigert de voorzieningenrechter het verzoek van Inuikii om voorlopige voorzieningen te treffen.

Op 4 april jl. is de internetconsultatie voor het voorstel voor de ‘Wet wijziging auteurscontractenrecht’ gestart.
Op het eerste gezicht technische materie voor de absolute IE-specialist. Maar het raakt tal van branches en bedrijven die contracteren met auteurs en andere makers over de exploitatie van hun werk, zoals educatieve en literaire uitgeverijen, nieuwsuitgevers, audiovisuele producenten, platenmaatschappijen, televisie-aanbieders, omroepen en freelance makers (fotografen, schrijvers, journalisten etc.).

Lees hier het artikel 'Consultatie Wet wijziging auteurscontractenrecht' van Dirk Visser en Paul Kreijger uit Bedrijfsjuridische berichten (Bb).
De internetconsultatie vindt u hier.

Minister Weerwind voor Rechtsbescherming is verzocht de Kamer een brief te doen toekomen met daarin een toelichting op de status van de Wet wijziging auteurscontractenrecht. Ook wordt gevraagd in deze brief in te gaan op de vraag of de minister bereid is een bemiddelende rol te vervullen in de discussie over het schrappen van de uitzondering voor video on demand van artikel 45d, tweede lid van de Auteurswet.
Bron: Tweede Kamer.nl

De alv en studiemiddag van de Vereniging voor Auteursrecht vindt plaats op vrijdag 17 juni a.s. om 13.30 uur bij de Tolhuistuin in Amsterdam. De middag zal in het teken staan van het Auteurscontractenrecht.

Tot 4 juli 2022 ligt het voorontwerp tot wijziging van het auteurscontractenrecht ter consultatie voor. De wijzigingen hebben tot doel de positie van de maker tegenover de exploitant nader te versterken. In het voorontwerp worden onder andere de volgende wijzigingen voorgesteld:

Aanpassing vormvereisten om de kloof tussen theorie en praktijk te dichten
- Schending aktevereiste voor overdracht auteursrecht wordt gesanctioneerd (artikel 2 Aw)
- Voor exploitatieovereenkomsten (overdracht en exclusieve licentiering) wordt schriftelijkheidsvereiste geïntroduceerd. Bij ontstentenis van een schriftelijke overeenkomst wordt geacht een niet exclusieve licentie te zijn verleend (art. 25ba Aw).

Juridische inbedding van de “herroeping” van het auteursrecht ingeval van non usus
- ontbinding exploitatieovereenkomst wegens non usus wordt vervangen door opzegging exploitatieovereenkomst wegens non usus (artikel 25e Aw)

Rb. Den Haag 15 april 2022, IEF 20711; ECLI:NL:RBDHA:2022:3612 (NEN en ISO tegen minister van Volksgezondheid) De Stichting Rookpreventie Jeugd (SRJ) heeft op grond van een Wob-verzoek informatie bij de minister van Volksgezondheid opgevraagd inzake de standaardnormen voor tabaksproducten. De minister heeft de gevraagde informatie ten dele openbaar gemaakt. NEN en ISO vinden gezamenlijk dat er teveel informatie is openbaar gemaakt, terwijl de SRJ (derde-partij) juist vindt dat er te weinig informatie is geopenbaard. De rechtbank verwerpt het beroep van eisers. Hierbij benadrukt zij dat in casu het besluit omtrent de Wob-verzoeken van SRJ centraal staan, waardoor het procesbelang van eisers is beperkt tot die documenten die binnen dit Wob-verzoek vallen. Primair verwerpt de rechtbank het beroep van eisers dat bedrijfs- of fabricagegegevens in de documenten zouden zijn genoteerd evenals het beroep op onevenredige benadeling. Interessant in deze argumentatie is dat de rechtbank Den Haag stelt dat een Wob-verzoek voor gaat op de Auteurswet en dat indien sprake is van een auteursrechtelijk werk, dit nog niet ervoor zorgt dat er sprake is van onevenredige bevoor- of benadeling. Overige vorderingen van eisers falen eveneens.

Eind april bleek uit een oproep in de Staatscourant dat er drie nieuwe leden worden gezocht voor de Commissie Auteursrecht. De commissie auteursrecht adviseert de regering en de Staten-Generaal over de wetgeving op het gebied van het auteursrecht en de naburige rechten. De adviezen van de commissie worden door de wetgever betrokken in het wetgevingsproces. De leden adviseren vanuit hun expertise, zijn onafhankelijk en vertegenwoordigen geen deelbelangen. Volgens de advertentie zijn leden van de Commissie door hun publicaties of langdurige praktijkervaring als wetenschapper, advocaat, of rechter zeer gezaghebbend en leveren zij regelmatig bijdragen aan het wetenschappelijke debat, bijvoorbeeld als (bijzonder) hoogleraar.

Tot zover de theorie.

In de sector wordt met gemengde gevoelens naar deze Adviescommissie aangekeken. Er ligt namelijk vanwege de samenstelling het gevaar van (schijn) van belangenverstrengeling op de loer.

Voor de volledige bijdrage klik hier.

HvJ EU 26 april 2022, IEF 20679, IT 3911, IEFbe 3429; ECLI:EU:C:2022:297 (Polen tegen Europees Parlement en Raad van Europese Unie) Met invoering van de richtlijn 2019/790 betreffende auteursrechten en naburige rechten in de digitale eengemaakte markt, hierna de DSM-richtlijn, is er een nieuw regime inzake de aansprakelijkheid van grote platformen geïntroduceerd in art. 17. Aanbieders kunnen op grond van dit artikel direct aansprakelijk gesteld worden voor content die is geüpload door gebruikers van het platform. Op grond van art. 17 lid 4 onder b en c DSM-richtlijn kunnen deze platformen deze aansprakelijkheid vermijden door actief toezicht te houden op de geüploade content. Polen heeft hiertegen een beroep op de nietigverklaring van lid 4 sub b en c van dit artikel ingesteld. Hiervoor stelt zij dat de automatische filtersoftware die wordt gebruikt door deze grote platformen voorzien is van te weinig waarborgen om het recht op vrijheid van meningsuiting en van informatie te verzekeren. De grote kamer van het Hof verwerpt dit beroep van Polen en oordeelt dat er voldoende waarborgen zijn ingebouwd om ervoor te zorgen dat er een passend evenwicht wordt gecreëerd tussen het recht op vrijheid van meningsuiting en het recht op intellectuele eigendom.