Auteursrecht  

Vzr. Rechtbank Amsterdam 2 november 2021, IEF 20362; ECLI:NL:RBAMS:2021:6239 (Sjaals 2) Kort geding. Eiseres ontwerpt en vervaardigt sjaals en is houdster van het uniemerk. De voorzieningenrechter heeft bij vonnis van 12 december 2019 geoordeeld dat de sjaals van eiser worden gekenmerkt door originaliteit en exclusiviteit en getuigen van creatieve keuzes, [IEF 18891]. Er is dus sprake van een eigen intellectuele schepping. De sjaals komen om die reden voor auteursrechtelijke bescherming in aanmerking. Gedaagde verkoopt kleding en sjaals op internet. Eiser vordert dat gedaagde wordt veroordeeld om iedere inbreuk op de auteursrechten van eiseres op de sjaals te staken en gestaakt te houden. Het verweer van gedaagde dat hij er niet over gaat welke sjaal een model of een fotograaf kiest als accessoire gaat niet op. Een auteursrechtinbreuk hoeft niet per se te bestaan uit het te koop aanbieden van een product, maar kan ook bestaan uit het openbaar maken van een afbeelding van dat product. De voorzieningenrechter veroordeelt gedaagde om de afbeelding van de sjaal die is te zien op zijn website bij “[model jurk]” en de twee afbeeldingen van de sjaals die zijn te zien op zijn Instagramaccount te verwijderen en verwijderd te houden.

Ondernemingsrechtbank Gent 3 november 2021, IEF 20361, IEFbe 3329 (Permission Machine tegen Kortom) Kort geding. Permission Machine beheert auteursrechten en naburige rechten van meerdere rechthebbenden, waaronder het auteursrecht op foto’s die door individuele fotografen aan het persagentschap Belga News Agency zijn overgedragen. Kortom verzorgt via haar website een maandelijkse digitale mailing van nieuwsbrieven geïllustreerd met een foto die verband houdt met het nieuwsbericht en die na één maand offline worden gehaald. Kortom heeft op deze manier meerdere foto’s van Belga News Agency gebruikt. Permission Machines stelt dat Kortom inbreuk maakt op haar vermogensrechtelijke en morele auteursrechten. De rechter verklaart de vorderingen van Permission Machine ontvankelijk maar niet gegrond. Hij komt tot dit oordeel vanwege de modus operandi van Permission Machine, die bestaat uit het internet doorzoeken op afbeeldingen genomen door fotografen waarvan zij de auteursrechten in portefeuille hebben en namens deze fotograaf een licentie aanbieden tegen eenzijdig opgelegde voorwaarden wat de looptijd en prijs betreft. De stopzetting van het inbreukmakend gebruik door verwijdering vormt in deze fase geen prioriteit. Het Hof van Justitie heeft overwogen dat dergelijke praktijken niet in overeenstemming zijn met de doelstellingen van beheersvennootschappen en als misbruik kunnen worden gekwalificeerd indien er sprake is van een disproportionele uitoefening van rechten waarvan de beoordeling toekomt aan de nationale rechter.

Hof Amsterdam 2 november 2021, IEF 20356; ECLI:NL:GHAMS:2021:3358 (Arc2, Tulp 1 en 2 en O+M Team tegen Tulp) De heer X is architect en directeur/eigenaar van Arc2. In februari 2016 zijn door hem twee ontwerptekeningen gemaakt voor de landschappelijke wooninrichting van een kavel in Almere. In 2017 zijn Tulp 1 en Tulp 2 opgericht ten behoeve van de projectontwikkeling van twee kavels in Almere. Zij hebben een ontwerp voor deze twee kavels gepresenteerd aan het publiek (het Tulp-ontwerp). Arc2 voert vijf grieven aan tegen het vonnis in eerste aanleg. Met grief 1) voert Arc2 aan dat de kantonrechter heeft nagelaten de feiten en omstandigheden vast te stellen die van belang zijn voor het antwoord op de ontlenings- en inbreukvraag. Met grief 2) komt Arc2 op tegen de door de kantonrechter aanlegde maatstaf voor een auteursrechtelijk beschermd werk.

Ktr. Rechtbank Gelderland 10 november 2021, IEF 20352; ECLI:NL:RBGEL:2021:5968 (Julianatoren tegen gedaagde) Op Marktplaats.nl zijn meerdere valse vouchers voor een gezinsabonnement op familiepretpark Julianatoren verkocht. Julianatoren stelt dat gedaagde dit heeft gedaan. Gedaagde heeft onrechtmatig gehandeld door inbreuk te maken op het auteursrecht van Julianatoren op de vouchers. De vouchers zijn vanwege het grafisch ontwerp, met een origineel karakter dat zintuiglijk waarneembaar is en geen technisch of functioneel effect heeft, auteursrechtelijk beschermd. De kantonrechter volgt Julianatoren hierin en wijst een deel van de gevorderde schade toe.

Ktr. Rechtbank Limburg 25 oktober 2021, IEF 20346; ECLI:NL:RBLIM:2021:8632 (Verzoekster tegen Vita Natura) Verzoekster is op staande voet ontslagen door Vita Natura. De arbeidsovereenkomsten van verzoekster bevatten een non-concurrentiebeding met een werkingsduur van twee jaar na einde van die arbeidsovereenkomsten. Na haar ontslag benadert verzoekster klanten van Vita Natura en biedt zij producten te koop aan met logo van Vita Natura. Verzoekster vordert in geding primair voor recht te verklaren dat het non-concurrentiebeding uit haar arbeidsovereenkomsten komt te vervallen en zij niet meer gebonden is aan dit beding. Verzoekster voert daarvoor onder andere aan dat het non-concurrentiebeding uitdrukkelijk opnieuw schriftelijk overeengekomen had moeten worden omdat door haar functiewijziging (van medewerkster verkoop binnendienst naar leidinggevende callcenter) het non- concurrentiebeding aanmerkelijk zwaarder is gaan drukken.

Rechtbank Amsterdam 17 november 2021, IEF 20338; ECLI:NL:RBAMS:2021:6610 (IPV Delft tegen Van Vilsteren) IPV Delft is een ingenieurs- en ontwerpbureau dat meubels ontwerpt voor de openbare ruimte. Van Vilsteren is een eenmanszaak in het verhandelen van meubilair voor de openbare ruimte. IPV Delft c.s. heeft het auteursrecht op de Falco Linealijn van straatmeubilair. Van Vilsteren heeft ook straatmeubilair op de markt gebracht (hierna: Van Vilsteren Objecten). IPV Delft c.s. stelt dat de Van Vilsteren Objecten inbreuk maken op het auteursrecht dat zij hebben op de Falco Linealijn. IPV Delft c.s. vordert onder andere dat de rechtbank Van Vilsteren beveelt de auteursrechtinbreuken, slaafse nabootsing en het onrechtmatig handelen te staken. Er wordt in deze zaak onder meer overwogen dat er op detailniveau verschillen zijn tussen het straatmeubilair van beide partijen maar dat die ondergeschikt zijn aan de totaalindruk van de objecten. De rechtbank oordeelt dan ook dat Van Vilsteren inbreuk heeft gemaakt op de auteursrechten van IPV Delft c.s. op de straatmeubilairserie uit de Falco Linealijn. Daarnaast heeft Van Vilsteren zich schuldig gemaakt aan slaafse nabootsing.

HR Conclusie A-G 8 oktober 2021, IEF 20319; ECLI:NL:PHR:2021:953 (Verstappen tegen Picnic) Deze zaak gaat over een kort filmpje waarin de bekende coureur Max Verstappen wordt nagespeeld door een lookalike. Het filmpje is in het najaar van 2016 door onlinesupermarkt Picnic op haar Facebook-pagina geplaatst. De lookalike bezorgt in dat filmpje, rijdend in een bestelbusje, boodschappen thuis in een raceoutfit en met een pet die sterk lijken op wat Verstappen draagt tijdens optredens in de media en op het circuit. Het filmpje is online geplaatst daags nadat een televisiereclame van supermarktketen Jumbo verscheen, waarin de werkelijke Verstappen boodschappen thuisbezorgt. De vraag die centraal staat, is of Verstappen c.s. zich tegen openbaarmaking van het filmpje van Picnic kunnen verzetten en of Picnic onrechtmatig heeft gehandeld ten opzichte van Verstappen c.s. Het hof [IEF 1939] heeft deze vraag, anders dan de rechtbank [IEF 17658], ontkennend beantwoord. De A-G stelt dat het hof een te scherpe bocht heeft genomen bij de invulling van het begrip 'portret' in art 21 AW. Het filmpje is een portret. Voor de beoordeling of het openbaar gemaakt mocht worden is een nog te maken belangenafweging noodzakelijk. Zijn conclusie strekt tot vernietiging van het bestreden arrest en tot verwijzing naar het hof.

Vrz. Rechtbank Rotterdam 5 November 2021, IEF 20313; ECLI:NL:RBROT:2021:10752 (Architect tegen Evides) Kort geding. Eiser is architect en heeft in 1977 in opdracht van DWL de rechtsvoorganger van drinkwaterbedrijf Evides, een complex ten behoeve van de drinkwatervoorziening in Rotterdam – een ensemble met onder meer een dienstengebouw – ontworpen. Belangrijke thema’s in het werk van eiser zijn de geometrische doosvorm, de zichtbare constructie en de regelmatig terugkerende diagonalen. Evides wil een nieuw hoofdkantoor op het complex realiseren. Het Principeontwerp voor een nieuw hoofdkantoor omvat als basisvorm een driehoekige bouwlocatie. Eiser beweert dat de realisatie van het Principeontwerp inbreuk maakt op zijn auteursrechten dan wel zijn auteursrechtelijke persoonlijkheidsrechten. Eiser vordert nu dat Evides zich van iedere inbreuk op zijn auteursrechten en persoonlijkheidsrechten onthoudt. Hoewel het bouwen van het nieuwe hoofdkantoor, niet kan worden aangemerkt als een wijziging van het dienstengebouw zelf heeft de bouw van het Principeontwerp volgens de rechtbank wel degelijk effect op het uiterlijk van het dienstengebouw. De vordering van eiser is toewijsbaar op grond van artikel 25 lid 1 sub c Auteurswet.

Ktr. Rechtbank Amsterdam 2 november 2021, IEF 20309; ECLI:NL:RBAMS:2021:6025 (ANP tegen Kop of Munt) Op de website van ANP stond een panoramische foto met daarop daken in de stad Amsterdam. Op enig moment heeft een ronde uitsnijding van deze foto op de website van Kop of Munt gestaan. Het ANP vordert Kop of Munt tot betaling van € 462,16 bestaand uit licentiederving en afbreuk zelfbeschikkingsrecht. Volgens Kop of Munt heeft de foto geen auteursrechtelijke bescherming aangezien er geen sprake is van een creatieve invulling. Dit verweer slaagt niet. Volgens de rechtbank zijn er door de fotograaf persoonlijke en creatieve keuzes gemaakt en is de foto daarom auteursrechtelijk beschermd. De vordering van ANP wordt toegewezen.

Hof Arnhem-Leeuwarden 12 oktober 2021, IEF 20294; ECLI:NL:GHARL:2021:9630 (Fotografe tegen grafisch vormgeefster) Auteursrecht op foto's. De fotografe heeft de grafisch vormgeefster opdracht gegeven zorg te dragen voor de lay-out van een aantal publicaties van de fotografe. Ter uitvoering van de werkzaamheden heeft de fotografe een groot aantal foto’s via WeTransfer maar ook via Whatsapp aan de grafisch vormgeefster gestuurd. De verstandhouding tussen beiden was goed, maar is na een aantal jaren bekoeld. Nog weer een aantal jaren later heeft de grafisch vormgeefster een aantal van de foto’s van de fotografe zonder toestemming op haar website en social media geplaatst. Het hof beslist dat (1) er sprake is van een auteursrechtinbreuk, dat (2) aannemelijk is dat de foto’s waarop de grafisch vormgeefster is afgebeeld geen marktwaarde hebben, omdat de grafisch vormgeefster heeft aangegeven bezwaar te zullen maken tegen openbaarmaking en dat (3) voor iedere foto één keer het tarief verschuldigd is, ook al komt de foto misschien verschillende keren voor op de website en social media. Voor de proceskostenveroordeling hanteert het hof het liquidatietarief.