Auteursrecht  

Vzr. Rechtbank Midden-Nederland 9 januari 2017, IEF 16544; ECLI:NL:RBMNE:2017:81 (elektrisch aangedreven rally autoteam) Auteursrecht. Contractenrecht. Eiser is grafisch ontwerper, designer en fotograaf. Gedaagde is professioneel fotograaf en vennoot van een onderneming in automotive content, apps en boeken en zit in een fotografenteam dat jaarlijks deelneemt aan een rally-wedstrijd. Eiser laat gedaagde weten veel werkzaamheden te hebben verricht zonder een schriftelijke overeenkomst en verzoekt tot minnelijke regeling van €40k en gebruikt de handhaving van zijn IE-rechten als stok achter de deur. Gedaagde heeft slechts als bestuurder van Team Y contact gehad. Er is een sponsordeal overeengekomen tussen het Rallyteam en eiser die inhield dat kosteloos werkzaamheden zouden worden verricht in ruil voor naam en logo-vermelding op de rally-auto, de website, kleding, flyers en jaarboek. Ondanks dat de intentieverklaring niet ondertekend zijn, is er ter zitting wel erkend dat hetgeen daarin is opgenomen, destijds besproken is. De vorderingen worden afgewezen.

Hof Amsterdam 24 januari 2017, IEF 16543 (Moszkowicz tegen VPRO Dutch Mountain Film) Kop-staartarrest. Auteursrecht. Eiser is in hoger beroep gekomen tegen uitspraak van de Vzr. Rechtbank Amsterdam [IEF 16490], waarin de gevorderde overhandiging van beelden van tv-serie De Maatschap, openbaarmakingsverbod en schadevergoeding worden afgewezen. Vanwege de spoedeisendheid van de zaak zal het hof uitspraak doen door middel van een kop staart arrest en zal de motivering van de beslissing binnen een week volgen. Het hof bekrachtigt het vonnis waarvan beroep.

Vaste Commissie Plagiaat 14 december 2016, IEF 16538 ('De Slag' tegen 'See you again') Auteursrecht. Muziek. Klagers zijn van mening dat het werk 'See you again' gelijkenis vertoont met het door haar gecomponeerde en uitgegeven werk 'De Slag'. De 'hook' - het meest herkenbare gedeelte van het werk dat door de luisteraar wordt onthouden - bestaat uit een melodische lijn van twee maten met een opmaat en uitgevoerd door een koor op de klinker 'O'. De belangrijkste componist van 'See you again' is juist bekend geworden met het coveren van liedjes op YouTube. Het overeenstemmende melodische motief van de werken ‘De Slag’ en ‘See you again’ is dermate eenvoudig en veel voorkomend dat de voor auteursrechtelijke bescherming vereiste oorspronkelijkheid ontbreekt. Er is geen reden om te veronderstellen dat de overeenstemming berust op ontlening aan het werk van klagers, nu vergelijkbare thema’s in vele andere werken voorkomen. De klacht is ongegrond en het werk 'See you again' is geen plagiaat van het werk 'De Slag'.

Ktr. Rechtbank Midden-Nederland 21 september 2016, IEF 16537 (Photofresh tegen Real Time Communication) Auteursrecht. Foto. Photofresh exploiteert door hem gemaakte foto's van evenementen en personen in de actualiteit. Real Time heeft op haar site entreekaarten.nl een foto geplaatst van de artiest Waylon zonder eisers toestemming of naamsvermelding. De foto is met toestemming en naamsvermelding op NU.nl verschenen en gezien artikel 4 Aw is eiser auteursrechthebbende. Het verweer dat de website een affiliate website is en A BV de enige is die informatie 'on-line' kon zetten, slaagt niet. Real Time is verantwoordelijk als exploitant. Zij kan zelf bepalen wie informatie op de website mag plaatsen. Als licentievergoeding voor gebruik op internet vordert Photofresh €250 per jaar, met minimum van een jaar. Het ontbreken van naamsvermelding bij de verveelvoudiging van de foto van Waylon vormt een inbreuk op een persoonlijkheidsrecht en vormt een afzonderlijke grondslag voor schadevergoeding (winstderving; het mogelijk mislopen van nieuwe opdrachten). De vordering wordt toegewezen en begroot ex 6:97 BW op €500,00.

HR 20 januari 2017, IEF 16536; IT 2212; ECLI:NL:HR:2017:59 (ACI tegen Stichting Thuiskopie) Auteursrecht. Thuiskopievergoeding (art. 16c Aw). Conclusie gevolg [IEF 16358], HvJ EU (IEF 13741), Vervolg op HR [IEF 11775]. Geldt de in art. 16c Aw neergelegde beperking van het auteursrecht ook voor reproducties uit illegale bron? Is bij de bepaling van de hoogte van de ‘billijke vergoeding’ ook rekening te houden met schade door downloaden uit illegale bron? Mag een vergoedingsregeling zich uitstrekken tot kopieën uit illegale bron? Incidenteel middel/beroep ingetrokken.

De Hoge Raad verklaart voor recht dat de in art. 16c Aw bedoelde billijke vergoeding uitsluitend bedoeld is om het nadeel (te verstaan als: de voor de desbetreffende kopieerhandeling gederfde licentievergoeding) dat de rechthebbenden ondervinden van de reproductiehandelingen die binnen het toepassingsbereik van art. 16c Aw vallen, te compenseren, alsmede dat bij de bepaling van de hoogte van de thuiskopievergoeding geen rekening dient te worden gehouden met de schade die het gevolg is van illegaal kopiëren (inclusief downloaden) uit een illegale bron.

HvJ EU 18 januari 2017, IEF 16535; IEFbe 2066; C‑37/16; ECLI:EU:C:2017:22 (SAWP) Auteurs, uitvoerend kunstenaars en andere rechthebbenden verrichten geen dienst in de zin van artikel 24, lid 1, en artikel 25, aanhef en onder a), van de btw-richtlijn ten behoeve van producenten en importeurs van bandrecorders en vergelijkbare inrichtingen en van blanco dragers bij wie collectieve beheersorganisaties voor rekening van de rechthebbenden, maar in eigen naam, bij de verkoop van deze inrichtingen en dragers een heffing innen.

Vzr. Rechtbank Den Haag 20 januari 2017, IEF 16534; ECLI:NL:RBDHA:2017:454 (Scentsible (POO POURRI) tegen Reckitt Benckiser) Eiseres heeft eerder met succes inzage gevorderd [IEF 16210], daartegen loopt hoger beroep. Scentsible stelt dat er sprake is van merkinbreuk en op de auteursrechten die rusten op het 'marketing- en productformat' van POO POURRI en de video's (‘Girls Don’t Poop’ en V.I.Poo-), niet-geregistreerde gemeenschapsmodelrechten en onrechtmatig kopiëren van marketingstrategie. De vorderingen worden afgewezen. Het format, zo stelt Scentsible, is uniek en behelst een volledig nieuwe manier om toiletartikelen aan de man de brengen: een combinatie van taboedoorbrekende en directe taal, humor en frivole productvormgeving met expliciete verwijzingen naar toiletgebruik. Het format is echter te abstract omdat de meeste elementen daarvan in de kern neerkomen op het claimen van een bepaalde stijl en de elementen zijn onvoldoende concreet uitgewerkt om in combinatie gezien voor ‘format’-bescherming in aanmerking te komen. Voor de bescherming van een stijl, geldt dat de Auteurswet geen exclusief recht geeft aan een kenmerkende stijl. Ook het volgen van een stijl is geen nabootsing ex artikel 13 Aw. Een veelheid van grondslagen voor de vordering wordt afgewezen.

BGH 11 januari 2017, IEF 16532; IEFbe 2065; IT 2210; ECLI:DE:BGH:2017:110117B5STR164.16.0 (strafsenat - kino.to, kinox.to) Uit het buitenland: Het Landgericht Leipzig heeft de 29-jarige verdachte veroordeeld met een gevangenisstraf van 3 jaar en 4 maanden. De man beheerde op ongeoorloofde, commerciële wijze de websites kino.to en kinox.to [eerder bij HvJ EU, IEF 13690] waarop links naar illegale kopieën van bioscoopfilms en tv-series stonden, deze werden ook als streaming aangeboden. Met zijn IT-kennis en ervaring als computerhacker werden twee, eveneens illegale en concurrende, videostreamingplatformen gesaboteerd.

Rechtbank Den Haag 23 november 2016, IEF 16528 (Eurest en Compass tegen Stichting Reprorecht) Auteursrecht. Reproductie. Collectief beheer. Eurest levert interieurreinigings- en facilitaire diensten. Compass exploiteert restaurants en bars inclusief automatencatering. Op grond van de (Introductie)Regeling Reprorecht Bedrijfsleven zijn aan haar facturen gezonden. Door Eurest en Compass zijn de bedragen €25.416 en €31.646 voldaan, deze worden nu teruggevorderd vanwege onverschuldigde betaling. Het bereiden en serveren van etenswaren laten zich net zo min als schoonmaakwerkzaamheden verenigen met het maken van auteursrechtelijk beschermde kopieën. Het rapport Eerlijk Auteursrecht heeft echter onderzoek gedaan binnen de Holding, en dat is een andere entiteit. Het uitvoerend personeel heeft dan wel geen toegang tot internet, maar vestigingsmanagers/beheerder hebben wel verbinding met de server van het hoofdkantoor en beschikken over een printer. Zij raadplegen zaken als voedselveiligheid en op de site van Compass staan artikelen uit vaktijdschriften. De vorderingen worden afgewezen.

Vzr. Rechtbank Rotterdam 20 december 2016, IEF 16525; ECLI:NL:RBROT:2016:10152 (Flippin' Burgers tegen gedaagde) Contractenrecht. Samenwerking. Logo. handelsnaam. Flippin' Burgers exploiteert foodtrucks. Gedaagde ontwerpt en realiseert reclame- en promotiemateriaal. Partijen werken samen waarbij de winst wordt gedeeld volgens 70/30-ratio. Gedaagde ontwerpt in opdracht een logo, de website en registreert de domeinnaam. Na beëindiging blijft gedaagde de handelsnaam en het logo gebruiken. Ondanks dat Flippin' Burgers het logo als eerste openbaar heeft gemaakt, zonder vermelding van gedaagde als maker, is hij niet ex art. 8 Aw maker. Dit artikel is niet op eenmanszaken van toepassing. Nu niet is gebleken dat partijen anders zijn overeengekomen, geldt gedaagde als maker. Dat de opdracht impliciet een exclusief en niet in tijd beperkt gebruiksrecht inhield, kan niet worden aangenomen. Partijen hebben de samenwerking en de in dat kader aan gedaagde verstrekte opdracht niet op papier gezet. Gedaagde pleegt wel handelsnaaminbreuk door foodtrucks te exploiteren op festivals en gebruik van de domeinnaam. Verbod op handelsnaaminbreuk wordt gegeven.