Contracten  

Hof Arnhem-Leeuwarden 29 mei 2018, IEF 17734 (Aczam tegen Koninklijke VIV Buisman) Als randvermelding. VIV heeft vanaf 1973 blikke ghee naar Libanon geëxporteerd onder de naam Cow Brand, later onder de naam Gold Medal en weer later Gold Plate. Eerst via Aczam met 2% commissie over de aan die klanten gefactureerde bedragen, later is de betaling gestaakt. Aczam heeft merk Cow Brand geregistreerd. De rechtbank in Beirout oordeelt dat Cow Brand aan Aczam toekomt en VIV wordt verboden producten onder dat merk in te voeren. Het merk Gold Medal (Al Bacchara al Haloub) maakt inbreuk op het handelsmerk Cow Brand (Al Bacchara al Haloub), tot in de hoogste instantie is dit in stand gehouden. Aczam vordert betaling van commissie en 2% van verkoopopbrengsten van in Libanon verkochte ghee-producten onder de naam Cow Brand. Aczam is haar verplichting zich in te spannen tot het instandhouden van toegang voor VIV tot de Libanese markt voor ghee vanaf 2004 niet nagekomen en zelfs actief tegengewerkt, dus is er geen recht op commissie. Het Hof bekrachtigt het vonnis waarvan beroep [IEF 15290].

Rechtbank Rotterdam 28 maart 2018, IEF 17672; ECLI:NL:RBROT:2018:2913 (Plimsoll tegen Semath) Contractenrecht. Handelsnaamrecht. Uitleg franchiseovereenkomst: "De heer [gedaagde sub 2], handelend in privé, dan wel via de besloten vennootschap Semath management bv, gezamenlijk verder te noemen Franchise Nemer (FN)". De facturen zijn steeds uitsluitend aan Semath B.V. gericht en zijn ook steeds door Semath B.V. betaald. De overeenkomst is tevens in privé gesloten voor de specifieke bepalingen in de overeenkomst die hem wel tevens in persoon aangaan, zoals concurrentiebeding en verbod tot handelsnaamgebruik. Er is geen hoofdelijke aansprakelijkheid van franchisenemer in privé voor de financiële aansprakelijkheid. Artikel 1:88 lid 1 sub c BW mist toepassing op grond van het bepaalde in lid 5 van dat artikel.

Rechtbank Amsterdam 18 april 2018, IEF 17643; ECLI:NL:RBAMS:2018:2584 (Spinnin Records tegen Nicky Romero) Bij het tussenvonnis [IEF 17005] is overwogen dat de instrumentale versie van het nummer “I Could Be The One (Nicktim)” in beginsel als een gereed gekomen product en dus als productie in de zin van de tussen partijen gesloten ‘exclusieve producers overeenkomst’ kan worden aangemerkt. Het tussenvonnis is aan te merken als eindbeslissing omdat uitdrukkelijk en zonder voorbehoud is beslist. Het gebruik van de woorden ‘kan’ en ‘in beginsel’ maken dat niet anders. Gedaagde is in de nakoming van de aanbiedingsplicht zoals opgenomen in de producersovereenkomst, uitsluitend tekortgeschoten ten aanzien van de Instrumental Mix.

Hof Amsterdam 17 april 2018 en Rechtbank Amsterdam 8 maart 2017, IEF 17639 (Just Ask tegen Free Style Events) Geen onrechtmatige daad. Lieverdjestoernooi is een voetbaltoernooi voor de Marketing-Communicatiebranche buiten de reguliere competitie . Partijen hebben samengewerkt . Na opzegging organiseert Just Ask de AdfoCup, een aan het LT identiek voetbaltoernooi, op dezelfde velden als waarvoor de voorgaande jaren het LT plaatsvond voor een beperkte markt. De rechtbank: Dat is onrechtmatig. Dat geldt ook voor de Sky Radio Run. Al 16 jaar organiseert G op de eerste vrijdag in september een hardloopevenement voor de marcom-branche. G werd vanaf 2014 feitelijk buitengesloten om het LT en de SRR te organiseren. Anders dan de rechtbank, het Hof: valt echter niet in te zien dat Just Ask het hem onmogelijk heeft gemaakt vanaf dat jaar het LT of een hardloopevenement voor de marcom-branche te organiseren. De grieven van Just Ask slagen.

Ktr. Rechtbank Amsterdam 13 april 2018, IEF 17628 (Woensdregt Holtz tegen Beapart) Contractenrecht. IE-recht. Woensdregt exploiteert een architectenburean, Beapart is eigenaar van B-apart Hotel Kennedy. Woensdregt heeft een overeenkomst tot inrichting van het hotel overgenomen van ADP. Beapart heeft verschillende producten in China laten maken, waaronder lampen die gelijkenis vertonen met Caravaggio-lampen, waarop Lightyears de rechten heeft. Beapart wordt door Lightyears aangesproken en moet €35.000 betalen. Beapart vordert schadevergoeding van Woensdregt vanwege toerekenbare tekortkoming door haar niet voor (mogelijk) schenden van IE-rechten bij aanschaf van vergelijkbare lampen. Van een redelijk handelend en bekwaam architect of interieurontwerper mag niet verwacht worden dat hij of zij advies verstrekt over of waarschuwt voor het al dan niet schenden van IE-rechten van derden. Ten overvloede merkt de kantonrechter op dat Beapart er zelf voor heeft gekozen om de lampen neit bij Lightyears te kopen, maar in China te laten maken. De vordering wordt afgewezen.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 29 maart 2018, IEF 17610 (Essential Aesthetics tegen Amsterdam Aesthetics) Handelsnaamrecht. Contract. Essential Aesthetics houdt zich bezig met medische diensten op het gebied van plastische, reconstructieve en anti-aging behandelingen. Partners zijn persoonlijk en zakelijk uit elkaar gegaan middels aandelenoverdracht aan de een. De ander richt Amsterdam Aesthetics op. Essential Aesthetics vordert een verbod op gebruik van de handelsnaam Amsterdam Aesthetics, de bijbehorende domeinnaam, het ontwerp van de website en het Amsterdam Aesthetics logo. Voorzover er geen is handelsnaaminbreuk en auteursrecht inbreuk, heeft Essential Aesthetics gesteld dat ook zonder IE-inbreuk de (niet inbreukmakende gelijkenissen) in combinatie met het inhuren op ZZP-basis van dezelfde artsen, een onrechtmatige daad opleveren jegens Essential Aesthetics. Het inhuren van (deels) dezelfde artsen en plaatsen daarvan op de website zou onrechtmatig zijn omdat het bij zou dragen aan (onrechtmatige) verwarring. Die vorderingen worden afgewezen. Enkel verbiedt de voorzieningenrechter om gebruik te maken van e-mailadressen en andere contactgegevens van klanten van Essential Aesthetics en gedurende 2 jaar contacten te onderhouden in de zin van de vaststellingsovereenkomst.

Rechtbank Den Haag 21 maart 2018, IEF 17595; IT 2527; ECLI:NL:RBDHA:2018:3285 (Mocreate tegen Samsung) Samenwerking. Mocreate heeft de Go App ontwikkeld en ge-rebrand tot Skoep APP. Zij heeft na staken van samenwerking met Samsung, in het nieuws vernomen dat de Upday App zou worden voorgeïnstalleerd op alle nieuwe Samsung toestellen. Uitleg licentieovereenkomst; is sprake van "gelijke" Apps? Er is Mocreate uitsluitend een licentie verleend voor specifiek deze Go App, en niet voor iedere app die naar aard en functionaliteit gelijksoortig is aan de Go App. De Rechtbank verklaart voor recht dat de licentieovereenkomst niet rechtsgeldig is beëindigd. De vordering tot afgifte van de broncode in reconventie wordt afgewezen, omdat Mocreate inmiddels deze heeft verstrekt.

Ktr. Rechtbank Amsterdam 16 maart 2018, IEF 17567; ECLI:NL:RBAMS:2018:1493 (Powned tegen Mooblix) Mediarecht. Partijen hebben een overeenkomst waarbij Mooblix redactionele items, verzorgd en gepresenteerd door de heer X, ex-crimineel, tegen betaling leveren aan PowNed. X is daarna door een misdrijf om het leven gekomen, vóórdat de items gemaakt waren, zodat Mooblix ze niet meer kon leveren. Er is vooruitbetaald voor 3 items. De kantonrechter verklaart voor recht dat de overeenkomst van opdracht tussen PowNed en Mooblix is geëindigd met de dood van de heer X en dat op Mooblix dientengevolge een verplichting rust om de vooruitbetaalde vergoeding onder de overeenkomst terug te betalen. Ter zitting is aan de orde geweest dat PowNed €5.300,00 exclusief btw zal betalen voor het reeds geleverde en uitgezonden item over de begrafenis van X, zodat dit bedrag in mindering gebracht zal worden op het toe te wijzen bedrag. Mooblix dient € 10.600,00 exclusief btw aan PowNed te betalen.

Vzr. Rechtbank Den Haag 12 februari 2018, IEF 17509 (Bakermat tegen Koodbloe) Executie. Partijen hebben samengewerkt. Bakermat is artiest en DJ, Koodblue is artiestenmanagement- en boekingskantoor. De overeenkomst is buitengerechtelijk ontbonden. Van een agentuurovereenkomst is geen sprake, aldus de kantonrechter die zich onbevoegd verklaart. In dit opvolgend incident vordert Bakermat met succes inzage en - voor rekening van Bakermat - afschrift van de administratie ter zake van boekingsactiviteiten. De veroordeling kan dan ook niet ander worden begrepen dan dat de bedoelde inzage moet worden gegeven door middel van het verstrekken van afschriften daarvan. Bakermat heeft aan Koodbloe gevraagd om (enkel) inzage en heeft aangegeven de kosten van kopieën van afschriften à €0,10 per pagina te vergoeden. Dit verzoek is gebaseerd op verkeerde uitleg van eerder vonnis. Als er al kosten zouden zijn verschuldigd, dan heeft nog niet te gelden dat die eerst zou moeten worden voldaan, voordat er recht bestaat op inzage en afgifte. Koodbloe heeft op basis van het vonnis tot op heden geen dwangsommen verbeurd. Vordering van Bakermat wordt afgewezen. De staking van de executie van de dwangsommen wordt bevolen.

Rechtbank Amsterdam 31 januari 2018, IEF 17488 (MKB Ondernemers tegen TomTom) Zie eerder IEF 16465 en IEF 17344. Bodemvonnis. Merkenrecht. Contractenrecht. In deze procedure staat de vraag centraal of TomTom de overeenkomst met MKB rechtsgeldig heeft beëindigd. Een schriftelijke overeenkomst wordt uitgelegd aan de hand van het Haviltex-criterium. Bij de beoordeling welk gewicht aan de taalkundige uitleg gegeven moet worden, is relevant dat MKB en TomTom professionele partijen zijn die maanden ieder onder deskundige begeleiding hebben onderhandeld over de totstandkoming van de overeenkomst. De stelling van MKB dat haar advocaat geen enkele invloed op de tekst heeft gehad, wordt niet gevolgd. De rechtbank oordeelt dat artikel 1 van de overeenkomst, bezien in een taalkundig perspectief, MKB geen ruimte laat om het woord Tom mondeling of in drukletters te gebruiken, daar waar het Tom logo redelijkerwijs niet kan of hoeft te worden gebruikt. MKB gebruikt het teken sinds begin juni 2016 ook schriftelijk met een andere stijl en font en mondeling. Dat betekent dat MKB artikel 1 van de overeenkomst heeft overtreden en TomTom de overeenkomst rechtsgeldig heeft geëindigd. De rechtbank wijst de vorderingen van MKB af.