Merkenrecht  

C. Gielen, Noot onder HvJ EU 22 september 2016 (Commit/Combit); C-223/15; IEF 17158; gepubliceerd in NJ 2017/341
1.      In dit arrest en in het eveneens in dit nummer opgenomen en door mij van een annotatie voorziene Kerrygold-arrest speelt een belangrijk beginsel van het Uniemerken systeem een rol. Dit beginsel is dat het Uniemerk (vroeger: Gemeenschapsmerk) een unitair karakter heeft; dit merk heeft in de hele Unie dezelfde rechtsgevolgen hetgeen inhoudt dat inschrijving, overdracht, afstand, vervallen- of nietigverklaring en verbod op gebruik ervan slechts voor de gehele Unie mogelijk is (zie art. 1 lid 2 van Verordening 2015/2424 die op 23 maart 2016 in werking is getreden en die Verordening 207/2009 verving (de lezer zij gewaarschuwd: de meeste bepalingen van de thans geldende verordening hebben andere artikelnummers dan die van Verordening 207/2009, die in dit arrest nog aan de orde was)). De Uniemerken verordening geeft geen duidelijk antwoord op de vraag of de rechter die inbreuk op een Uniemerk vaststelt ook automatisch een verbod voor de hele Unie moet geven. De verordening bepaalt slechts dat de Uniemerken-rechtbank bevoegd is ter zake van inbreuk op het grondgebied van alle lidstaten (thans art. 126 lid 1) en verder dat wanneer die rechter oordeelt dat er inbreuk is, hij de inbreukmaker verbiedt de inbreukhandelingen te verrichten (thans art. 130 lid 1). Het lijkt logisch dat  voornoemd unitair beginsel met zich brengt dat in beginsel een verbod voor de hele Unie wordt gegeven en aldus besliste het Hof in het Chronopost-arrest (HvJ 12 april 2011, NJ 2013/209 met mijn noot).

Vzr. Rb. Midden-Nederland 4 oktober 2017, IEF 17154 (LOTUS tegen Stichting Lotus Centrale Blaricum & Flevoland e.a.) Merkenrecht. Handelsnaamrecht. LOTUS is een in 1975 opgerichte koepelvereniging die zich inzet voor zogenoemde 'lotus-slachtoffers', zij is houdster van verscheidene woord-, beeld- en handelsmerken. Stichting Lotus Centrale Blaricum & Flevoland c.s. zijn medio 2016 opgericht. LOTUS vordert staking van inbreuk. De namen 'Stichting LOTUS centrale Blaricum & Flevoland' en 'Vereniging LOTUS kring actief' stemmen globaal in aanmerkelijke mate overeen met het woordmerk LOTUS. Aan het merk LOTUS komt groot onderscheidend vermogen toe nu dit merk al tientallen jaren bekend is bij het relevante publiek. De verwarring heeft plaatsgevonden, nu gedaagden deel hebben genomen aan het economisch verkeer voor gelijke/soortgelijke activiteiten als waarvoor het woordmerk LOTUS staat ingeschreven. Het betreft een eigen verantwoordelijkheid van gedaagden om na te gaan of het voeren van een bepaalde naam juridisch toelaatbaar is. Ondanks toezeggingen zijn gedaagden niet overgegaan tot wijziging van de handelsnamen. De voorzieningenrechter wijst alle vorderingen toe.

HvJ EU 5 oktober 2017, IEF 17150; IEFbe 2363; ECLI:EU:C:2017:738 (Hanssen Beleggingen tegen Tanja Prast-Knipping) Merkenrecht. Bevoegdheid van de gerechten van de woonplaats van de verweerder – Artikel 22, punt 4 – Exclusieve bevoegdheid voor de registratie en de geldigheid van intellectuele-eigendomstitels – Geding om te bepalen of een persoon terecht als merkhouder is geregistreerd. Conclusie A-G [IEF 16954]. HvJ EU:

Artikel 22, punt 4 [EEX-Vo], moet aldus worden uitgelegd dat het niet van toepassing is op geschillen die ertoe strekken dat wordt bepaald of een persoon terecht als merkhouder is geregistreerd.

Recent changes to EU trademark law have made it easier to take action against infringing trade names. But how should companies approach situations in which the alleged infringer is an individual trading under his or her own name? Your personal name has been yours since birth and will be yours for the rest of your life. Unsurprisingly, you feel entitled to use it as you please. However, using your name as your company name or product brand can have serious legal consequences. Your personal name might be similar or identical to someone else’s trademark and using it in the course of trade might thus amount to trademark infringement.

HvJ EU 20 september 2017, IEF 17127; IEFbe 2349; ECLI:EU:C:2017:702; C-673/15 (The Tea Board tegen EUIPO/Delta Lingerie) Uniemerk. Delta Lingerie heeft Uniemerkaanvragen ingediend voor het beeldteken 'Darjeeling' voor o.a. lingerie. Oppositie is ingesteld door The Tea Board, gebaseerd op het oudere Uniewoordmerk DARJEELING, ingeschreven in de klasse thee. Het Gerecht heeft geen blijk gegeven van een onjuiste rechtsopvatting door te oordelen dat de wezenlijke functie van een collectief Uniemerk erin bestaat de waren of diensten van de vereniging die merkhouder is te onderscheiden van die van andere ondernemingen, en niet deze waren te onderscheiden op basis van de geografische oorsprong ervan. Evenmin heeft het Gerecht blijk gegeven van een onjuiste rechtsopvatting door te oordelen dat wanneer de conflicterende tekens enerzijds collectieve merken en anderzijds individuele merken zijn, de mogelijkheid dat het publiek kan aannemen dat de waren en diensten dezelfde plaats van herkomst hebben, geen relevante factor kan zijn om aan te tonen dat deze dezelfde of soortgelijk zijn. Niet valt uit te sluiten dat uit een gebied waarvan de geografische benaming als collectief Uniemerk is ingeschreven verschillende grondstoffen kunnen komen die worden gebruikt voor de vervaardiging van verschillende waren. Het Gerecht heeft juist vastgesteld dat de consument van de Darjeeling-thee niet zou kunnen aannemen dat de waren en diensten van Delta Lingerie uit het Darjeelinggebied afkomstig zijn. Ook zouden zij niet kunnen worden aangetrokken door de positieve waarden en eigenschappen door het Darjeelinggebied, aangezien de producten van Delta Lingerie geen uniek verband hebben met het Darjeelinggebied, welke de thee wel heeft. Er wordt geen ongerechtvaardigd voordeel getrokken uit de reputatie van het oudere merk. 

Vzr. Rechtbank Noord-Nederland 22 september 2017, IEF 17126; IEFbe 2348; ECLI:NL:RBNNE:2017:3618 (Abbott Diabetes Care tegen HTG Health and Beauty en Kamstra) Inzage en afgifte ex art. 843a Rv na bewijsbeslag. Abbott stelt dat HTG inbreuk op haar Uniemerkenrechten maakt en onrechtmatig handelt in die zin dat HTG profiteert van de inbreuk op de Amerikaanse merken van Abbott, de exporteur zou zonder toestemming (herverpakte) test strips voor diabetici op de Amerikaanse markt hebben gebracht die van oorsprong voor andere markten waren bedoeld, en op die manier profiteren van de prijsverschillen op de Europese en Amerikaanse markt. De voorzieningenrechter bepaalt dat Abbott onmiddellijk (binnen 48 uur) inzage krijgt over de beslagen documentatie over de Amerikaanse verpakte Freestyle Lite strips. 

Rechtbank Noord-Holland 20 september 2017, IEF 17120; IEFbe 2347 (Hoogh Catharijne tegen Rodamco Nederland Winkels) Vervallenverklaring Benelux-merkenrecht. RNW is onderdeel van de Unibail-Rodamco Groep en is sinds 2008 houdster van het Benelux-merk 'Mall of the Netherlands'. In juni 2016 heeft Unibail-Rodamco aangekondigd dat zij haar winkelcentrum in Leidschendam gaat ontwikkelen tot Mall of the Netherlands. Hoogh Catharijne, winkelcentrum in Utrecht, vordert de vervallenverklaring van de inschrijving van het merk. De rechtbank wijst deze vordering toe. Gedurende een ononderbroken periode van vijf jaar is zonder geldige reden geen normaal gebruik van het oudere merk gemaakt binnen het Benelux-gebied. Het recht op het Benelux-merk wordt vervallen verklaard en de rechtbank haalt de inschrijving door voor alle waren en diensten waarvoor het is ingeschreven. Hoogh Catharijne maakt met het gebruik van de woorden 'Mall of the Netherlands' geen inbreuk op de Benelux-merkrechten van URNW. 

Vzr. Rechtbank Oost-Brabant 13 september 2017, IEF 17117; IEFbe 2346; ECLI:NL:RBOBR:2017:4856 (Stichting Connekt tegen Ebby Road) Inbreuk merkenrecht. Stichting Connekt biedt een "Lean and Green" programma aan voor bedrijven en overheid voor het stimuleren van duurzaamheid. Connekt is houdster van het Lean and Green logo als Europees Beeldmerk. Ebby Road, een transportonderneming die geen deelnemer is geweest aan het programma, heeft het logo afgebeeld op zijn vrachtwagens in de vorm van een sticker. Connekt stelt dat Ebby Road inbreuk op het merkenrecht van Connekt maakt door het logo zonder toestemming te gebruiken. Gedaagde heeft het logo jarenlang gebruikt, niet is vastgesteld of de stickers daadwerkelijk zijn verwijderd. In een e-mail van 14 februari 2017 heeft gedaagde in strijd met de waarheid verklaard dat de stickers op dat moment waren verwijderd. De voorzieningenrechter veroordeelt Ebby Road om het gebruik van het Lean and Green-logo op zijn voertuigen te staken, met een dwangsom van €1.000,- per dag. 

Rechtbank Gelderland 13 september 2017, IEF 17113; IEFbe 2345; ECLI:NL:RBGEL:2017:4976 (ExcluFloorS tegen Exlu-Floors) Inbreuk merkenrecht. ExcluFloorS en Exclu-Floors handelen beide in PVC vloeren. ExcluFloorS heeft een licentie voor het gebruik van het woord-/beeldmerk ExcluFloorS voor onder meer reparaties en installatiewerkzaamheden van PVC vloeren. Volgens ExcluFloorS maakt Exclu-Floors inbreuk op haar merk en handelsnaam. De rechtbank oordeelt dat er sprake is van een verrassende en ongebruikelijke samenstelling: het woord ExcluFloorS komt onderscheidingskracht toe. Gelet op de zeer grote mate van overeenstemming, de aangeboden waren waarvoor het merk en het teken worden gebruikt zijn dezelfde, en dat ExcluFloorS onderscheidend vermogen heeft kan bij afnemers van PVC-vloeren verwarring ontstaan. Beide partijen bieden exclusieve vloeren aan, waardoor de aard van de ondernemingen zeer nauw verwant is, maar dit doen zij in verschillende landen. ExcluFloorS is alleen gevestigd in Nederland en Exclu-Floors in België: gelet op de gescheiden markten maakt Exclu-Floors geen inbreuk op de handelsnaam van ExcluFloorS. 

Rechtbank Den Haag 13 september 2017, IEF 17106; IEFbe 2342; ECLI:NL:RBDHA:2017:10421 (SITA tegen SINA) Merkenrecht. Eiser is houder van het Benelux en internationale woordmerk SITA voor rijst. Gedaagde importeert en verkoopt in Nederland rijst onder de naam SINA. Eiser vordert een merkinbreukverbod, opgave van informatie en een voorschot op schadevergoeding. De rechtbank oordeelt dat tussen SITA en SINA geen sprake is van gevaar voor directe- of indirecte verwarring. Het relevante publiek zijn mensen met een achtergrond in Islamitsiche culturen. Sina is een Islamitische mannelijke geleerde en welbekend in Islamitische kringen. Sita is de naam van een vrouw uit een bekend mythologisch verhaal. Dit levert een groot begripsmatig verschil op en weegt op tegen de fonetische en visuele overeenstemming. De vorderingen van eiser worden afgewezen.