Dossiers

HvJ EU 4 mei 2016, IEF 15923; IEFbe 1787; LS&R 1312; RB 2710; C-547/14; ECLI:EU:C:2016:325 (Philip Morris Brands e.a.)
Productie, presentatie en verkoop van tabaksproducten. Verdere voorschriften voor zover niet geharmoniseerd mag. Artikel 13 verbiedt dat informatie, maar ook merken, namen en symbolen op etikettering van verpakkingseenheden, op de buitenverpakking en op de tabaksproducten zelf wordt aangebracht, ook al is deze feitelijk juist. Het hof verklaart voor recht:

Conclusie AG HvJ EU 4 mei 2016, IEF 15922; IEFbe 1786; ECLI:EU:C:2016:326; C-110/15; (Nokia Italia e.a. tegen SIAE)
Thuiskopie. Auteursrecht. Zie eerder IEF 14904. Bepaling van de criteria voor vrijstelling vooraf van de heffing door middel van particuliere overeenkomsten. Vrijstelling mag niet overgelaten worden aan onderhandelingen, geen stelsel van verzoek tot terugbetaling onterecht betaalde heffing beperkt tot de eindgebruiker. Conclusie AG:

1) Artikel 5, lid 2, onder b) [InfoSocrichtlijn] verzet zich tegen een stelsel van billijke compensatie waarin een kopieerheffing zelfs is verschuldigd voor installaties, apparaten en dragers die duidelijk voor andere doelen dan het kopiëren voor privégebruik zijn aangeschaft, en waarin een eventuele vrijstelling van die heffing wordt overgelaten aan onderhandelingen tussen de organisatie die de heffing beheert en de compensatieplichtige personen.

Op grond van artikel 39 van de EU-Richtlijn Collectief Beheer dienen de lidstaten de EU-Commissie uiterlijk vóór 10 april 2016 een lijst van de op hun grondgebied gevestigde collectieve beheersorganisaties te doen toekomen. In artikel 17 van het wetsvoorstel dat de Richtlijn implementeert is deze taak neergelegd bij het CvTA. In dat kader heeft het CvTA op zijn website een oproep geplaatst, waarin collectieve beheersorganisaties die nog niet onder het toezicht van het CvTA staan, worden opgeroepen om zich bij het CvTA kenbaar te maken. Mede naar aanleiding van deze oproep en op basis van de reeds bij het CvTA aanwezige kennis over de 21 kleinere in Nederland gevestigde CBO’s heeft het CvTA de EU-Commissie per brief ingelicht.

HR 29 april 2016, IEF 15921; ECLI:NL:HR:2016:761 (AVROTROS tegen Lako Kennels)
Onrechtmatige daad. AVROSTROS wordt veroordeeld tot schadevergoeding voor een onrechtmatige tv-uitzending van Radar over malafide hondenhandelaren [IEF 14746]. Klachten leiden niet tot cassatie en wordt ex artikel 81 lid 1 RO afgedaan zonder nadere motivering. De AG wijdt uit over de disproportionele schadevergoeding  en zoekt aansluiting bij de literatuur: [Dommering] vat de hiervoor vermelde rechtspraak van het EHRM aldus samen dat hoge schadevergoedingen op zichzelf niet in strijd zijn met art. 10 EVRM, voor zover deze maar in relatie staan tot de werkelijk geleden schade. Uit de Conlusie AG:

Gerecht Eerste Aanleg van Aruba 19 april 2016, IEF 15919; ECLI:NL:OGEAA:2016:273 (Rolex tegen Polo/Lauren)
Procesrecht. Het gerecht houdt iedere beslissing aan. De griffier heeft kennisgeving van het verzoek ex 10 Mv gedaan, mededeling behandeling ex 12 lid 3 Mv en er is voldaan aan het voorschrift van artikel 15 Haags Betekeningsverdrag 1965. Rolex mag zich uitlaten over de kennisgeving bij brief dat dat die niet voldoet aan de vormen van de in de wetgeving van de staat New York voorgeschreven betekening of kennisgeving.

HR 29 april 2016, IEF 15918; ECLI:NL:HR:2016:766 (R. Moszkowicz tegen TMG Telegraaf)
Mediarecht. Rechtmatige publicatie. Zie eerder IEF 14467. Onder de koppen 'Moszkowich-telg fraudeverdachte' en 'tientiallen aangifte tegen Moszkowicz' zijn in de Telegraaf en op haar site artikelen verschenen over eiser. Het hof bevestigt de geweigerde rectificatie en schadevergoeding. Ex artikel 81 lid 1 RO is geen nadere motivering nodig nu de klachten niet tot cassatie kunnen leiden. Lees ook de Conclusie AG over de wettelijke rente over de proceskostenveroordeling.

De houder van het jongere merk behoudt het niet-inbreukverweer dat hij had ten tijde van de inschrijving. Evert van Gelderen en Elise Menkhorst leverden commentaar op artikel 18 van de nieuwe Merkenrichtlijn (NMR) [IEF 15798]. Volgens hen had lid 3 van dit artikel beter kunnen worden weggelaten en in ieder geval van een toelichting moeten worden voorzien. Dit vraagt om een reactie, omdat dit een aanwijzing vormt dat zij het artikel niet, althans niet helemaal hebben begrepen.

Het nieuwe artikel 18 draagt als titel “Recht van de houder van een later ingeschreven merk om tussen te komen als verweer in een inbreukprocedure”. Deze titel vind ik niet bepaald verhelderend over de betekenis van het artikel. De strekking ervan wordt duidelijker bij lezing van paragraaf 30 van de considerans van de richtlijn:

Vzr. Rechtbank Amsterdam 26 april 2016, IEF 15916; IT 2052; ECLI:NL:RBAMS:2016:2603 (PropertyNL tegen RealNext)
Databankenrecht. Ontwikkeling website. PropertyNL is uitgever van informatie over Nederlands vastgoed. Zij heeft producten die het mogelijk maken om via internet aanbodgegevens van bedrijfsonroerend goed te publiceren. RealNext is opgericht door drie grote bedrijfsmakelaars met als doel het opzetten van een database van Nederlands commercieel vastgoed. Partijen werken samen. De vorderingen inzake (nakoming van) overeenkomst voor een website bedrijfs-onroerend goed afgewezen. Noch het schaduwplatform noch het ‘scrapen’ zijn aannemelijk geworden, zodat schending van de exclusiviteit en/of inbreuk op de databankrechten van PropertyNL niet kan worden vastgesteld.

Vzr. Rechtbank Noord-Holland 28 april 2016, IEF 15915; ECLI:NL:RBNHO:2016:3280 (Mokesys tegen VDH)
Auteursrecht. Slaafse nabootsing. Mokesys cs vorderen staking van auteursrechtinbreuk, slaafse nabootsing, en meer subsidiair verbod onrechtmatige concurrentie op gebruik van vuurvaste tegels voor de verwerking in industriële ovens. Gedaagde heeft know how opgedaan tijdens de samenwerking, zo stellen eisers. De sleuf is noodzakelijk voor het ophangen van tegels en de bolling van de tegels is zowel technisch als functioneel. De tegels zijn een optimaal compromis: dik genoeg om pijpen te beschermen en dun genoeg om warmte door te laten. De voorzieningenrechter is van oordeel dat geen van de vorderingen van eisers toewijsbaar zijn.

Hof Den Haag 26 april 2016, IEF 15914 (Ajinomoto tegen Global-Biochem)
Octrooirecht. Ajinomoto is houdster van octrooi EP 1664318, voor een proces ontwikkeld voor de productie van lysine op industriële schaal, waarbij gebruikt wordt gemaakt van een genetisch gemodificeerde bacterie. De rechtbank vernietigt conclusies IEF 14187, omdat ze niet inventief zijn. Het Hof vernietigt het vonnis, Bio-Chem heeft octrooiinbreuk gepleegt op conclusies 15 en 17 van EP 318, een recall wordt bevolen en Global wordt veroordeeld in de proceskosten in eerste aanleg €206.613,42 en in hoger beroep €394,637,97.