Dossiers

Een eerste reactie op de conclusie van AG Campos Sanchez-Bordona van 25 april 2018 in de zaak van Dirk Renckhoff tegen het Land Nordrhein-Westfalen, IEF 17655, ECLI:EU:C:2018:279. ‘Nog niet zo lang geleden maakten leerlingen in scholen werkstukken over een bepaald thema op kartonnen platen, die zij gewoonlijk met foto’s, afbeeldingen en tekeningen uit boeken en tijdschriften illustreerden. Wanneer deze werkstukken klaar waren, werden zij in de scholen tentoongesteld (tot genoegen van de ouders), gewoonlijk zonder dat de auteurs van die afbeeldingen voor dat gebruik een vergoeding eisten’.

Na deze eerste zin weet je al dat het niet goed gaat aflopen voor de eisende fotograaf. Het recht wordt vaak gevormd (of misvormd) door extreme zaken 'Hard cases make bad law'  (Vgl. de conclusie in Opel/Autec, punt 37: “Kleine auto’s zijn de „Madeleine van Proust” geworden voor volwassenen die hun ervaringen als kind in korte broek herbeleven en hun dromen vrij spel laten”).

Hof Arnhem-Leeuwarden 24 april 2018, IEF 17659; IT 2551; ECLI:NL:GHARL:2018:3901 (Siemens tegen Almteq) Zie eerder IEF 14089. Auteursrechtinbreuk op software. Twee vennoten hebben illegaal software van Siemens gedownload. Deze onrechtmatige daad kan aan de vennootschappen worden toegerekend, als de gedragingen in het maatschappelijk verkeer hebben te gelden als gedragingen van de vennootschappen. Daarvan is sprake als de illegaal gedownloade software is gebruikt bij de uitvoering van opdrachten voor deze vennootschappen. Siemens wordt toegelaten tot bewijs van die stelling. Voor de berekening van de forfaitaire vergoeding is niet de licentie voor het volledige pakket bepalend, maar voor die modules die de vennoten daadwerkelijk hebben gebruikt. Daarover wordt Siemens ook toegelaten tot bewijs. Bij de berekening van de opslag op de licentievergoeding wordt niet alleen rekening gehouden met de kosten van onderzoek en opsporing, maar mogelijk ook met de kosten van uitholling van het auteursrecht door de grote schaal waarop inbreuk zou worden gepleegd. Siemens wordt uitgenodigd die stelling verder uit te werken.

Rechtbank Midden-Nederland 17 april 2018, IEF 17647; ECLI:NL:RBMNE:2018:1523 (Sandoz Diazepam-pillen) Als randvermelding. Strafrecht. Een 57-jarige Rotterdammer en zijn 26-jarige dochter uit IJsselstein zijn door de rechtbank Midden-Nederland veroordeeld voor drugs- en wapenbezit. De man is veroordeeld tot een gevangenisstraf van 4 jaar, waarvan 1 jaar voorwaardelijk. Zijn dochter krijgt een celstraf opgelegd van 12 maanden, waarvan 6 maanden voorwaardelijk. De man heeft zo’n 34.000 Diazepam-pillen in voorraad gehad met daarop de beschermde merknaam Sandoz. Hij heeft daarmee misbruik gemaakt van de goede naam van Sandoz. De rechtbank bepaalt dat de man ruim 180.000 euro heeft verdiend met de criminele activiteiten. Zijn dochter ruim 21.000 euro. Deze bedragen moeten zij betalen aan de Staat.

Ktr. Rechtbank Midden-Nederland 11 april 2018, IEF 17660 (A tegen BNN-VARA) Mediarecht. A handelt in de matrassen. Klanten kunnen deze 60 dagen kosteloos proberen, er werd wel een aanbetaling gevraagd. A stelt de levering aan G meermaals uit, zij doet aangifte en neemt contact op met De Belbus van het programma KASSA. Na aankondiging met cameraploeg langs te komen is de aanbetaling met compensatie terugbetaald, toch is er aandacht aan besteed door Kassa. Na de uitzending heeft BNN-VARA nog tientallen soortgelijke klachten ontvangen. Ook AVROTROS besteedt aandacht in haar programma Opgelicht?! Uit de terugkoppeling van het strafrechtelijk onderzoek blijkt dat de "ondernemer in zwaar weer terecht is gekomen en een (groot) aantal verkeerde zakelijke beslissingen heeft genomen." Doel van de Belbus is dat door haar bemoeienis een (langlopend) conflict wordt opgelost. De handelswijze van de Belbus is wellicht onzorgvuldig en suggestief, maar het betekent niet dat de uitzending onrechtmatig is. A is tevens nadrukkelijk in de gelegenheid gesteld om later op camera weerwoord te geven, maar op grond van gezondheidsklachten wordt daarvan afgezien. De vordering wordt afgewezen.

Rechtbank Amsterdam 25 april 2018, IEF ; ECLI:NL:RBAMS:2018:2648 (Mavic tegen Picnic) Portretrecht. In vervolg op het tussenvonnis [IEF 17082] is Picnic bij eindvonnis veroordeeld tot betaling van € 150.000,00 aan schadevergoeding wegens het onrechtmatig gebruik van een lookalike van eiser in een commercial. Het kan Picnic niet worden verweten dat de commercial van viral is gegaan en nog altijd via diverse websites beschikbaar is. Het is aan eiser om tegen het gebruik op internet van deze onrechtmatig geoordeelde commercial op te treden, mede in het kader van zijn schadebeperkingsplicht. De rechtbank volgt dan ook niet de opslag (400.000 euro) die de marketingdeskundigen in hun rapporten toepassen in verband met het feitelijk doorlopen van de reclame van Picnic, door het viral gaan en het nog altijd beschikbaar zijn van de commercial op internet.

Gerecht EU 26 april 2018, IEF 17657; IEFbe 2560; T-554/14; ECLI:EU:T:2018:230 (MESSI) Merkenrecht. Uit het persbericht: Lionel Messi mag zijn merk „MESSI” laten inschrijven voor sportartikelen en -kleding. De bekendheid van de voetbalspeler weegt op tegen de visuele en fonetische punten van overeenstemming tussen zijn merk en het merk „MASSI” van een Spaanse vennootschap. Volgens het EUIPO bestond er verwarringsgevaar tussen de merken, omdat de dominerende bestanddelen bijna identiek op visueel en fonetisch vlak. Het Gerecht vernietigt deze beslissing.

Hof Amsterdam 24 april 2018, IEF 17656; ECLI:NL:GHAMS:2018:1350 (appellanten tegen Het Parool) Mediarecht. Ontploffing van een handgranaat in een kantoorvilla in Amsterdam, waar een advocatenkantoor en een vastgoedbedrijf zijn gevestigd. Het Parool speculeert in diverse artikelen over het vastgoedkantoor als het mogelijke doelwit. Achteraf gezien blijkt dat het advocatenkantoor te zijn. De artikelen zijn echter niet onrechtmatig, want ze vinden voldoende steun in het destijds beschikbare feitenmateriaal. Het hof bekrachtigt het vonnis waarvan beroep [IEF 16331].

Conclusie AG HvJ EU 25 april 2018, IEF 17655; IEFbe 2559; IT 2549; C‑161/17 ; ECLI:EU:C:2018:279 (Land Nordrhein-Westfalen tegen Dirk Renckhoff) Auteursrecht en naburige rechten in de informatiemaatschappij – Begrip ‚mededeling aan het publiek’ – Beschikbaarstelling op een website van een voor alle internetgebruikers op een andere website toegankelijk beschermd werk, foto van de stad Cordoba – Geval waarin het werk zonder toestemming van de houder van het auteursrecht op een server is gekopieerd. Conclusie:

Het plaatsen op de website van een school, zonder winstoogmerk en met bronvermelding, van een werkstuk dat een voor alle internetgebruikers vrij en kosteloos toegankelijke foto bevat, vormt, wanneer die foto zich reeds zonder waarschuwing betreffende beperkingen op het gebruik ervan op de website van een reismagazine bevond, geen beschikbaarstelling voor het publiek in de zin van artikel 3, lid 1, van [InfoSocRichtlijn].

Conclusie AG HvJ EU 25 april 2018, IEF 17654; IEFbe 2558; LS&R 1601; C-121/17; ECLI:EU:C:2018:278  (Teva UK e.a. tegen Gilead Sciences) Octrooirecht – Aanvullend beschermingscertificaat voor geneesmiddelen – Verordening (EG) nr. 469/2009 – Artikel 3, onder a) – Voorwaarden voor verkrijging – Product beschermd door een van kracht zijnd basisoctrooi – Beoordelingscriteria. Conclusie AG:

„Artikel 3, onder a), van [ABC-Vo] staat in de weg aan de afgifte van een aanvullend beschermingscertificaat voor werkzame stoffen die niet in de bewoordingen van de conclusies van het basisoctrooi zijn vermeld. Het feit dat een stof of samenstelling onder de beschermingsomvang van het basisoctrooi valt, is een noodzakelijke, maar niet een voldoende voorwaarde om te worden beschouwd als een product dat wordt beschermd door een octrooi in de zin van artikel 3, onder a), van verordening nr. 469/2009. Een product wordt beschermd door een octrooi in de zin van artikel 3, onder a), van die verordening indien het op de prioriteitsdatum van het octrooi voor de vakman vanzelfsprekend was dat de betrokken werkzame stof specifiek en precies identificeerbaar was in de bewoordingen van de conclusies van het basisoctrooi. Wanneer het om een combinatie van werkzame stoffen gaat, moet elke werkzame stof van die combinatie specifiek en precies alsook afzonderlijk identificeerbaar zijn in de bewoordingen van de conclusies van het basisoctrooi.”

Rechtbank Den Haag 25 april 2018, IEF 17653; ECLI:NL:RBDHA:2018:6108 (Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten tegen Nederlandse Fotovakschool-opleiding) Merkenrecht. Handelsnaamrecht. AHK is houder en aanvrager van diverse Uniewoordmerken 'Dutch Film Academy'. NFo handeld onder de naam Dutch Filmers Academy. In het kader van de registratie van de AHK Uniemerken, gedaan nadat NFo het teken Dutch filmers Academy is gaan gebruiken, moet AHK als ‘voor-voorgebruiker’ te goeder trouw worden gekwalificeerd, zodat zij zich met succes jegens NFo op haar merkrechten kan beroepen. De merken zijn grotendeels beschrijvend voor de in deze zaak relevante diensten in klasse 41; Education. Gezien de zeer geringe beschermingsomvang van het AHK-Uniemerken is de rechtbank van oordeel dat ondanks de met name begripsmatige gelijkenis tussen merk en teken, Nfo met haar teken voldoende afstand heeft genomen van de AHK-Uniemerken en -handelsnamen en dat er geen sprake is van direct- of indirect verwarringsgevaar. Vordering wordt afgewezen.