Octrooirecht  

HR 23 december 2022, IEF 21179; (DR c.s. tegen Samsung) Zie [IEF 20767] en [IEF 19415]. In lijn met de conclusie van P-G Van Peursem verwerpt de Hoge Raad het beroep van Samsung tegen de uitspraak van het hof van 21 april 2020. Het hof heeft terecht geoordeeld dat de uiterlijke kenmerken van de Gemeenschapsmodellen, bestaande in ribbels en rasters, uitsluitend door de technische functie worden bepaald, zodat deze van bescherming op grond van het gemeenschapsmodellenrecht zijn uitgesloten. Het oordeel van het hof geeft geen blijk van een onjuiste rechtsopvatting en is zozeer verweven met waarderingen van feitelijke aard dat het voor het overige niet op juistheid kan worden onderzocht. Het oordeel strookt met de uitleg die het HvJEU in het hiervoor in 4.3 genoemde Doceram-arrest heeft gegeven aan de Gemeenschapsmodellenverordening. 

Rechtbank Den Haag 23 november 2022, IEF21173; ECLI:NL:RBDHA:2022:12463 (Sandoz tegen Astellas) Astellas is houdster van EP 427 of het octrooi dat ziet op het gebruik van mirabegron. Sandoz vordert vernietiging van het Nederlandse deel van EP 427 en voert aan dat EP 427 op de indieningsdatum van 4 november 2003 nieuw noch inventief was, althans dat EP 427 in ieder geval op de door Astellas ingeroepen prioriteitsdatum van 7 november 2002, waarvan Sandoz de ongeldigheid inroept, niet inventief was gelet op AU 288 en Igawa 2002. De door Sandoz voorgestelde vakpersoon lijkt te beschikken over meer gespecialiseerde kennis van (de werking van) β3-AR en β3-AR agonisten. De rechtbank zal bij die stand van zaken uitgaan van de door Sandoz bij dagvaarding beoogde gemiddelde vakpersoon. De rechtbank volgt Sandoz niet in haar betoog en komt tot de slotsom dat de toepassing van mirabegron bij OAB in EP 427, ondanks de onmiskenbare tekstuele wijzigingen, geen materie toevoegt ten opzichte van JP 792. Vervolgens geeft Astellas terecht aan dat er in AU 288 geen informatie aan de gemiddelde vakpersoon wordt verschaft over enige ontspanning van de detrusorspier. Noch zal die vakpersoon aan enige andere informatie een redelijke verwachting kunnen ontlenen dat die verbindingen, meer specifiek mirabegron, een met KUC-7322 vergelijkbare sterke ontspanning van de detrusorspier verschaffen. De vorderingen van Sandoz worden afgewezen.

Rechtbank Noord-Holland 12 december 2022, IEF 21168; ECLI:NL:RBNHO:2022:10719 (Locus tegen HAI) Locus beroept zich op de Wet bescherming bedrijfsgeheimen en stelt dat HAI onrechtmatig tegenover haar handelt door het verkrijgen van haar bedrijfsgeheimen en het gebruiken daarvan. HAI voert hier tegen aan dat de informatie, die zij van de ex-werknemer van Locus heeft gekregen, openbare informatie betreft die afkomstig is uit (semi-)openbare bronnen, door de werknemer zelf is verzameld en aldus niet als geheime informatie van Locus kan worden beschouwd. De voorzieningenrechter is van oordeel dat Locus niet aannemelijk heeft gemaakt dat de informatie die HAI heeft verkregen van de ex-werknemer van Locus kwalificeert als bedrijfsgeheim(en) van Locus. Locus heeft onvoldoende onderbouwd dat de informatie die aan HAI is verstrekt geheim is en daarom als bedrijfsgeheim moet worden aangemerkt. Ook is de voorzieningenrechter van oordeel dat onvoldoende is gebleken dat HAI zich schuldig heeft gemaakt aan oneerlijke of onrechtmatige concurrentie. 

Rechtbank Amsterdam 6 januari 2023, IEF 21165; (DivX tegen Netflix c.s.) DivX stelt dat Netflix c.s. onrechtmatig handelt door Netflix Services Germany aan te zetten tot inbreukmakend handelen dan wel daarbij te faciliteren. Dat sprake is van inbreukmakend handelen door Netflix Services Germany moet volgens DivX als vaststaand worden aangenomen, omdat de voorzieningenrechter zijn oordeel in beginsel moet afstemmen op het oordeel van de Duitse bodemrechter (de afstemmingsregel), die aan Netflix International al een verbod heeft opgelegd voor zelfstandige octrooi-inbreuk. Netflix c.s. stelt zich op het standpunt dat het octrooi foutief is uitgelegd maar dat – wanneer die uitleg toch wordt gevolgd – het octrooi ongeldig is wegens gebrek aan nieuwheid, inventiviteit en added matter-bezwaren. De voorzieningenrechter oordeelt dat DivX voor wat betreft de inbreuk op EP 666 door Netflix Germany Services niet aan haar stelplicht voldoet en heeft het geldigheidsverweer van Netflix c.s. niet, dan wel onvoldoende gemotiveerd, weersproken. Dat betekent dat de voorzieningenrechter zich geen zelfstandig oordeel kan vormen over eventuele inbreuk door Netflix Services Germany en de geldigheid van het Duitse deel van het Octrooi.

Ktr. Rechtbank De Haag 23 december 2022, IEF 21161; C/09/636284 / KG ZA 22-898 (PDA tegen ABI) Philips Domestic Appliances (hierna: “PDA”) is een spin off van Koninklijke Philips en houdt zich bezig met de verkoop van huishoudelijke apparaten. Onder huishoudelijke apparatuur valt ook de thuistap met de naam: Philips PerfectDraft. ’s Werelds grootste bierbrouwer, Anheuser-Busch Inbev (hierna: “ABI”), en PDA, althans hun rechtsvoorgangers, hadden al 20 jaar een overeenkomst voor de productie en de verkoop van de Philips PerfectDraft.

PDA is de houder van EP 1 753 693 B1, dat ziet op een tapinstallatie die, kort gezegd, bestaat uit een beverage dispensing unit en een cartridge unit. Doordat de cartridge unit bestaat uit een rigide deel en een flexibel deel kan de ene (rigide) zijde in het fust worden geklikt en het flexibele deel door de beverage dispensing unit worden geleid zodat het bier van het fust naar buiten kan stromen. EP693 openbaart een product dat een installatieorgaan omvat dat, wanneer de taphendel in gesloten positie staat een interne schuif open houdt, en zorgt dat de schuif gesloten is wanneer het rigide deel van de cartridge unit in het fust wordt aangebracht. Hierdoor wordt verwezenlijkt dat de cartridge unit makkelijk in de beverage dispensing unit geplaatst kan worden, maar de drank niet kan overstromen vanuit het fust doordat de interne klep het flexibele deel van de cartridge unit dichtknijpt.

Hof Den Haag 31 mei 2016, IEF 21129, LS&R 2139; ECLI:NL:GHDHA:2016:4416 (appellant tegen Harbour c.s. en Erasmus c.s.) Appellant en Erasmus hebben samengewerkt aan de ontwikkeling van technieken om bepaalde antilichamen te produceren voor medische toepassing. Deze samenwerking heeft geleid tot de uitvinding van drie nieuwe technieken. Voor deze technieken zijn octrooien aangevraagd, die inmiddels zijn verleend. Appellant en Erasmus zijn gezamenlijk eigenaar van deze rechten. In 2006 is Harbour opgericht met het doel om de technieken van de octrooiportefeuille verder te ontwikkelen en commercieel te exploiteren. Appellant en Erasmus werden met achtereenvolgens 18,63% en 51,16% van de Harbour-aandelen de twee grootste aandeelhouders van Harbour. Appellant en Erasmus hebben in 2006 aan Harbour een exclusieve licentie verleend op de octrooiportefeuille. Op 3 mei 2011 is tussen Harbour, Erasmus MC en appellant een nieuwe licentieovereenkomst (hierna: de L-OK) gesloten die is aangegaan met terugwerkende kracht tot 28 december 2009. Bij brief en per e-mail van 18 juli 2014 heeft appellant Harbour en Erasmus c.s. in gebreke gesteld wegens tekortkomingen in de nakoming van hun verplichtingen uit de L-OK en deze overeenkomst met ingang van die datum buitengerechtelijk ontbonden.

Naar aanleiding van de jurisprudentielunch octrooirecht van woensdag 30 november heeft Willem Hoyng een vijftal opmerkingen ingestuurd:

1. Tijdens de jaarlijkse octrooijurisprudentie bespreking heb ik gewaarschuwd voor het feit dat een opt out lang niet altijd gevolgd zal kunnen worden door een opt inaangezien een derde die het octrooi vreest wel heel makkelijk een opt in onmogelijk kan maken door bijvoorbeeld een nietigheidsprocedure te beginnen en dat het daarbij niet nodig is dat die nietigheidsprocedure ook met een vonnis eindigt maar dat het effect ook wordt bereikt door het na aanhangig maken intrekken van de procedure etc.

HvJ EU 20 september 2022, IEF 21114, IEFbe 3585; C‑472/22 (Mylan) Via MinBuza: Op 3 december 2009 heeft het nationaal octrooi- en registratiebureau op basis van het in Finland gevalideerde Europees octrooi in Finland het aanvullend beschermingscertificaat nr. 266 verleend. Mylan heeft haar geneesmiddel ‘EMTRICITABINE/TENOFOVIR DISOPROXIL MYLAN 200 mg/245 mg, filmomhulde tablet’ in het voorjaar van 2017 aangeboden in het kader van openbare aanbestedingen van twee Finse verpleegkundige districten en deze aanbestedingen voor het genoemde product gewonnen. De geldigheidsduur van het voornoemde basisoctrooi is inmiddels op 25 juli 2017 verstreken. Gilead Sciences Finland hebben op 15 september 2017 bij de Markkinaoikeus (bijzondere rechter bevoegd voor handelsrecht, mededingingsrecht, overheidsopdrachten en internationaal privaatrecht, Finland) een vordering ingesteld tegen onder meer Mylan wegens inbreuk op aanvullend beschermingscertificaat nr. 266. In dezelfde context heeft Gilead een verzoek om een voorlopige maatregel tegen Mylan ingediend. Mylan heeft zich verzet tegen de vordering van Gilead wegens inbreuk en tegen het verzoek van Gilead om een voorlopige maatregel, en heeft van haar kant bij de Markkinaoikeus een vordering tot nietigverklaring van aanvullend beschermingscertificaat nr. 266 ingesteld.

Rb Den Haag 23 november 2022, IEF 21109, LS&R 2133; ECLI:NL:RBDHA:2022:12463, C/09/625472 / HA ZA 22-183 (Sandoz tegen Astellas) Sandoz maakt deel uit van de Novartis Group, een wereldwijd farmaceutisch bedrijf dat zich bezighoudt met de productie, distributie en verhandeling van farmaceutische producten. Astellas is een Japans farmaceutisch bedrijf dat zich bezighoudt met het onderzoek naar en de ontwikkeling en verhandeling van innovatieve farmaceutische producten. Astellas is houdster van het Nederlandse deel van octrooi EP 1559 427, Sandoz vordert vernietiging van dit octrooi omdat met name conclusie 1 van het octrooi niet inventief is. De rechtbank is het niet met Sandoz eens en oordeelt dat conclusie 1 wel inventief is. Hiermee zijn de vervolgconclusies ook inventief, de vordering van Sandoz wordt afgewezen.

HR 25 november 2022, IEF 21108; ECLI:NL:HR:2022:1726 (KPN tegen High Point) High Point was houdster van octrooi EP 772 B1, dit octrooi is in 2010 vernietigd. High Point heeft een verzoek tot centrale beperking ingediend, het octrooi in beperkte vorm wordt aangeduid als EP 772 B3. In 2021 heeft High Point gevorderd de rechtbank voor recht te verklaren dat het UMTS-netwerk van KPN inbreuk maakt op High Points octrooi EP 772 B3. KPN heeft een incidentele vordering ingesteld die ertoe strekt dat High Point in haar vorderingen in de procedure niet-ontvankelijk wordt verklaard. De rechtbank heeft de incidentele vordering van KPN afgewezen, zie [IEF 19954]. In cassatie oordeelt de Hoge Raad dat als gevolg van de centrale beperking niet een ander octrooi is ontstaan, maar dat de beschermingsomvang van het oorspronkelijk verleende octrooi (EP 772 B1) met terugwerkende kracht is beperkt. Door de bekrachtiging van de vernietiging van EP 772 B1, is het octrooi in beperkte vorm (EP 772 B3) niet getroffen. High Point kan het centraal beperkt octrooi in een nieuw geding aan vorderingen ten grondslag leggen.