Dossiers

Na het verlies van Kopspijkers kan de Vara misschien nog een tegenvaller op haar dak krijgen. Het AD meldt dat Henk Schiffmacher, wereldberoemd tatoeagezetter, de Vara ervan beschuldigt zonder toestemming afbeeldingen van door hem ontworpen tatoeages in het decor van Kopspijkers te hebben gebruikt.

Schiffmacher beweert getracht te hebben de zaak met Jack Spijkerman rechtstreeks te schikken, maar die had waarschijnlijk andere prioriteiten dan de auteursrechtelijke problemen van zijn vorige werkgever op te lossen. Komende woensdag dient een kort geding, waarin Schiffmacher o.a. een (voorschot op) een schadevergoeding van € 80.000,- vordert.

Een als culinair artikel vermomde casus in de M bijlage van de NRC. Joep Habets bericht dat Jan Uitentuis (foto) uit Middenbeemster als enige kaasmaker de Noord-Hollandse meshanger maakt. De Universiteit Wageningen had deze eind vorige eeuw uitgestorven kaassoort al eerder in een laboratoriumopstelling weten te reconstrueren en Uitentuis is er nu in geslaagd de kaas in productie te nemen. Maar, en nu komt het, de kaas wordt nu mesklever genoemd "want inmiddels heeft een kaasproducent de naam meshanger geclaimd voor een ander type kaas." Die producent is de Vandersterre Groep uit Bodegraven en heeft het merk in 1994 gedeponeerd. Nog afgezien van goede of kwade trouw en het feit dat de merken in beide gevallen uitsluitend bestaan uit tekens of benamingen die in de handel kunnen dienen tot aanduiding van hoedanigheid, lijken er zo op het eerste gezicht nog wel meer aardige opmerkingen over deze zaak te maken. Mesklever is overigens nog niet gedeponeerd. Advocaten kunnen zich melden in Middenbeemster respectievelijk Bodegraven.

In een vonnis van 4 mei 2005 van de Voorzieningenrechter van de Rechtbank Arnhem is aan de orde of gedaagde onrechtmatig heeft gehandeld door het sturen van brieven aan (potentiële) afnemers van eiseres waarin zij waarschuwt voor octrooi-inbreuk. Eiseres is van mening dat de (potentiële) afnemers ten onrechte uit de brief zullen afleiden nemen dat eiseres inbreuk maakt op de octrooirechten van gedaagde en dat zij hierdoor schade leidt. Zij vordert daarom een verbod op het doen van dergelijke onrechtmatige mededelingen.

Op grond van artikel 80 van de Rijksoctrooiwet 1995 heeft de Haagse rechtbank exclusieve bevoegdheid in de in dat artikel opgesomde octrooirechtelijke geschillen. Daarbij gaat het onder meer om geschillen over de vaststelling van de geldigheid van octrooien en in geschillen over octrooi-inbreuk. Geschillen over de vraag of de handhaving van een octrooi rechtmatig is, vallen hier naar de letter van de wet niet onder. De Voorzieningenrechter van de Rechtbank Arnhem is evenwel van oordeel dat uit de wetsgeschiedenis volgt dat de Rechtbank Den Haag tóch exclusief bevoegd is, en verwijst de zaak naar de Voorzieningenrechter in Den Haag. lees het vonnis

Een heel krantenbericht overnemen mag natuurlijk niet zomaar, maar het belang om te laten zien hoe een uitspraak van Hof van Jusitie door het ANP/FD wordt uitgelegd prevaleert in dit geval.

Geen merkrecht voor boy-band Westlife.

LUXEMBURG - De Ierse boy-band Westlife mag zijn naam niet met een merkrecht en het daarbij behorende 'r'-teken in een cirkeltje beschermen. Dat heeft het Europese Hof van Justitie woensdag bepaald na een klacht van de Duitse tabaksproducent Reemark. Die vindt dat de bandnaam te veel lijkt op die van zijn eigen sigarettenmerk West. De naam West was al eerder officieel beschermd. Westlife 's platenmaatschappij BMG kreeg wel een officiële merkenrechtelijke bescherming voor de naam van de boy-band, maar Reemark ging daartegen in beroep. Uiteindelijk belandde de zaak bij het Europese Hof, dat de Duitse klager nu in het gelijk stelt. In principe hebben BMG en Westlife geen verweer tegen handelaren die petjes of T-shirts met de naam van de band op de markt brengen. (anp) Copyright (c) 2005 Het Financieele Dagblad, 6 mei 2005.

Waarom krijg je bij officiele WIPO berichten toch altijd het gevoel dat je een oude Pravda aan het lezen bent? Is het vanwege Dr. Kamil Idris, die nooit eens als mr. Idris of dr. Idris of he, maar consequent als Dr. Kamil Idris, karikatuur van een een benevolente en alom geliefde staatsman wordt opgevoerd of is het vanwege zinnen als "Demand for the services provided by WIPO to the private sector continued to grow, while contributions from member states were at a historically low level" en "Member states commended the secretariat for its constructive and full cooperation with the United Nations Joint Inspection Unit." Hoe dan ook, Dr. Kamil Idris en de Wipo's doen natuurlijk wel goed werk. Lees hier wat ze volgend jaar gaan kosten.

Geen idee meer wat je moet roepen als je je om wat voor reden dan ook in je kuif gepikt voelt? Probeer eens "Auteursrechtinbreuk!" Lucht op en je haalt gegarandeerd de krant:  "The San Francisco Board of Supervisors was outraged today upon hearing the news that Turin, Italy, passed a law that fined dog owners $650 for not walking their dog three times per day. Turin also passed laws forbidding owners from making their dogs look like "fluffy toys".

The result was the city of San Francisco filing a copyright infringement suit against the city of Turin.  "We came up with this idea first!" cried Supervisor Chris Daly.  "We have many more laws like this just waiting to be passed.  Turin stole our ideas and packaged them as their own.  We won't stand still for it.  They're going to pay.  Big time." Lees meer.

Frits Barend en Henk van Dorp en hun vaste tafelgast Jan Mulder zijn niet blij met de nieuwste tv-reclame van chipsfabrikant Croky. De drie zijn hierin in getekende vorm, in combinatie met gelijkende stemmen, te zien.

Er is een advocaat op de zaak gezet – het is IEForum niet bekend welke – die duidelijk moet maken dat Barend, Van Dorp en Mulder niet met het chipsmerk willen worden geassocieerd. “Bovendien wisten ze er niets vanaf”, aldus een woordvoerder van RTL Nederland. De schadevergoeding die zal worden geëist zal aan een goed doel beschikbaar worden gesteld. Zie ook hier.

Enkele weken geleden verspreidde de Koninklijke Nederlandse Atletiek Unie in samenwerking met Adidas tijdens de Rotterdamse marathon een foto van een vijftal atleten in het Olympisch tenue van 2004 (links). De foto is nagenoeg een kopie van de beroemde foto van Paul Huf met Cruijff, Swart, Keizer en Naninga uit 1967. Enig verschil is de toegevoegde vijfde persoon: hordenloopster Judith Vis.

Het Maria Austria Instituut dat de foto’s van Huf beheert is, in de persoon van Adriaan Elligens, “not amused”. Volgens Elligens is de foto een remake en is het flauw en makkelijk om zo op een bekend beeld te gaan leunen. Hij consulteert nu de betrokkenen en overweegt juridische stappen.

Lees meer hier.

Arrest GVEA, 4 mei 2005, zaak T-22/04. Reemark tegen OHIM/Bluenet. Oppositie o.g.v. ouder nationaal Duits merk WEST tegen CTM aanvraag voor het woordmerk WESTLIFE (inderdaad, van de boyband). Aardige uitspraak, vooral omdat het OHIM vanaf nu gewoon bezwaar mag maken tegen zijn eigen beslissingen. 

"Anders dan het BHIM in zijn memorie van antwoord stelt, volgt uit de rechtspraak niet dat het BHIM tot verwerping van een beroep tegen een beslissing van een van zijn kamers van beroep dient te concluderen...Het BHIM kan dus, zonder het voorwerp van het geding te wijzigen, concluderen tot toewijzing van de vordering van één van de andere partijen, naar zijn keuze, en argumenten voordragen tot staving van de door die partij aangevoerde middelen. Daarentegen kan het niet autonoom de vernietiging vorderen of middelen tot vernietiging voordragen die niet door de andere partijen zijn aangevoerd."

De jongens van Westlife komen er minder goed af. De oppositie tegen hun CTM wordt toegewezen. GvEA merkt o.a. op dat combinaties beschouwd kunnen worden als een variant. "Anderzijds moet worden vastgesteld dat het bestaan van het oudere merk West bij het relevante publiek een associatie zou kunnen hebben teweeggebracht tussen dit woord en de door de eigenaar van het merk verkochte waren, zodat elk nieuw merk bestaande uit dit woord in combinatie met een ander woord het gevaar loopt te worden beschouwd als een variant op het oudere merk. Derhalve zij opgemerkt, dat het relevante publiek zou kunnen menen dat de onder het merk Westlife verkochte waren en diensten dezelfde herkomst hebben als die welke onder het merk West worden verkocht, of dat er ten minste een economische band bestaat." Lees arrest.

Arrest GvEA, 4 mei 2005, zaak T-359/02. Chum tegen OHIM+Star TV. Oppositiezaak. Oudere IR beeldmerk Star TV tegen CTM aanvraag voor het woordmerk Star TV. GVeA wijst oppositie toe.

Weinig opzienbarende zaak. Aardig zijn de stukken over soortgelijkheid van waren en diensten. "Volgens vaste rechtspraak zijn de factoren waarmee bij de beoordeling van de soortgelijkheid van de waren of diensten rekening dient te worden gehouden, onder meer de bestemming en het concurrerend dan wel complementair karakter daarvan zijn. In casu moeten de in de merkaanvraag bedoelde activiteiten van productie, opname en ontwikkeling van televisieprogramma’s, video, banden, cd’s, cd-roms en computerschijven, vergelijkbaar worden geacht met de door het oudere merk beschermde productie van televisieprogramma’s, voorzover zij een hieraan complementair karakter hebben, aangezien daaronder ook de vervaardiging van audiovisuele of multimediaproducten valt, die een specifieke vorm van verspreiding van de producten van opposante kan zijn, ofwel het elektronisch medium is voor dergelijke uitzendingen."