Gepubliceerd op woensdag 8 juni 2005
IEF 468
De weergave van dit artikel is misschien niet optimaal, omdat deze is overgenomen uit onze oudere databank.

streng en volledig

Arrest GvEA, 8 juni 2005, zaak T-315/03. Wilfer tegen OHMI.  Beroep tegen de weigering van het woordmerk ROCKBASS voor geluidsapparatuur en (accessoires en koffers voor) muziekinstrumenten. Merk is al geregistreerd in Canada, Australië en Nieuw-Zeeland en gedeponeerd in de VS, maar dat mag zoals bekend niet baten, aangezien 'het communautaire merkensysteem een autonoom systeem is, dat uit een samenstel van eigen voorschriften bestaat en eigen doelstellingen nastreeft, en waarvan de toepassing losstaat van welk nationaal systeem ook.'

"Vaststaat dat het spelen van rockmuziek een van de mogelijke bestemmingen van de betrokken waren is. Rock is een zeer bekende moderne muziekstijl, die wordt geassocieerd met elektrische gitaar. De verwijzing naar deze muziekstijl, gevolgd door de verwijzing naar de elektrische basgitaar, kan derhalve een rol spelen bij het kiezen van een gitaar, in het bijzonder wanneer de consument van plan is om rockmuziek te spelen."

Met betrekking tot basgitaren heeft de kamer van beroep terecht geoordeeld dat het teken ROCKBASS rechtstreeks betrekking heeft op deze waren alsmede op een van de bestemmingen ervan, die voor het relevante publiek (musici en muziekliefhebbers die muziek maken, maar niet noodzakelijkerwijs bijzondere technische kennis bezitten) een rol kan spelen bij het maken van een keuze, en bijgevolg dat het teken beschrijvend is.

De band tussen het teken ROCKBASS en de kenmerken van alle in de inschrijvingsaanvraag opgegeven waren, dus zowel instrumenten als accessoires, koffers en geluidsapparatuur, is bovendien voldoende nauw is om ook onder het verbod van artikel 7, lid 1, sub c, te vallen.

Het Gerecht gaat niet mee in de klacht van verzoeker dat  het OHIM in strijd met artikel 74, lid 1, eerste zin, van verordening de feiten niet ambtshalve heeft onderzocht, aangezien het geen rekening heeft gehouden met de op internet gevonden informatie die voor de inschrijving van het teken pleit. Volgens verzoeker heeft het OHIM met name geen rekening gehouden met het feit dat op internet het woord „rockbass” hoofdzakelijk wordt gebruikt hetzij als verwijzing naar verzoekers waren, hetzij als aanduiding van vissen, te weten „rotsbaars”.

Het Gerecht zegt hierover in het algemeen: "Volgens de rechtspraak moet het door de bevoegde merkenautoriteit verrichte onderzoek streng en volledig zijn, teneinde te voorkomen dat merken ten onrechte worden ingeschreven. Om redenen van rechtszekerheid en goed bestuur moet er dus voor worden gewaakt dat geen merken worden ingeschreven waarvan het gebruik met succes voor de rechter zou kunnen worden aangevochten.", en in het bijzonder dat de kamer van beroep in de bestreden beslissing niet hoefde te verwijzen naar alle informatie die zij op internet kon vinden. En dat deze informatie meerdere verwijzingen naar het gebruik van het aangevraagde merk voor de waren van de aanvrager bevat,op zich niet af doet aan de conclusie van de kamer van beroep over het beschrijvend karakter van het teken.

In eerder arresten bleek al dat deposanten en opposanten heel goed zijn in het maken van procedurefouten, maar in dit arrest is het het OHIM dat, weliswaar straffeloos, wordt gecorrigeerd.

Verzoeker verwijt de kamer van beroep van het OHIM dat een aanvullende memorie niet heeft onderzocht. Het OHIM heeft  dit erkend maar niet aangetoond dat de beslissing van de kamer van beroep op het tijdstip van ontvangst van de aanvullende memorie reeds was vastgesteld en dat het voor de kamer van beroep feitelijk onmogelijk was daarmee rekening te houden. Het OHIM kan zich volgens het Gerecht niet kan beperken tot het verweer dat het om redenen van administratieve organisatie niet mogelijk was de betrokken memorie ter kennis van de kamer van beroep te brengen. Door deze memorie niet te onderzoeken heeft de kamer van beroep dus een procedurefout gemaakt. Maar aangezien de aanvullende memorie geen nieuwe elementen bevatte die het wezen van de bestreden beslissing konden beïnvloeden, kan het feit dat deze memorie door de kamer van beroep niet werd onderzocht, in deze omstandigheden niet leiden tot de vernietiging van deze beslissing. Lees arrest.