Productomschrijvingen voor de verfproducten van Teknos zijn niet auteursrechtelijk beschermd

Rb. Overijssel 23 april 2025, IEF 22684; ECLI:NL:RBOVE:2025:2589 (Teknos tegen Presilva). Teknos B.V. en Presilva Coatings B.V. zijn beide actief in de verfindustrie. Teknos heeft productomschrijvingen opgesteld voor haar verfproducten en exploiteert een webwinkel. Een voormalig medewerker van Teknos is na zijn vertrek bij Presilva in dienst getreden. Presilva verkoopt vergelijkbare verfproducten en gebruikt eveneens productomschrijvingen op haar website. Teknos vermoedt dat Presilva haar productomschrijvingen en verfrecepturen heeft overgenomen. Teknos vordert onder meer dat Presilva wordt veroordeeld tot het staken van inbreuken op het auteursrecht op de productomschrijvingen en het gebruik van bedrijfsgeheimen (verfrecepturen). Daarnaast vordert Teknos schadevergoeding, afgifte van documenten, het versturen van een rectificatiebrief aan afnemers, vernietiging van verfsystemen en vergoeding van proceskosten. 

De rechtbank beoordeelt eerst of de productomschrijvingen van Teknos auteursrechtelijk beschermd zijn en stelt in dit kader vast dat de productomschrijvingen voornamelijk bestaan uit zakelijke, technische informatie die grotendeels wordt bepaald door regelgeving en productspecificaties. De minimale bewerking door Teknos, zoals woordkeuze en indeling, levert volgens de rechtbank onvoldoende creatieve keuzes op voor auteursrechtelijke bescherming. Ten aanzien van de gestelde schending van bedrijfsgeheimen overweegt de rechtbank dat Teknos haar stellingen onvoldoende heeft onderbouwd. Het enkele feit dat een oud-medewerker bij Presilva is gaan werken en dat Presilva snel producten op de markt heeft gebracht, is onvoldoende bewijs. Ook de gestelde overeenkomsten in productrecepturen zijn door Presilva gemotiveerd betwist en door Teknos niet voldoende onderbouwd. De rechtbank wijst alle vorderingen van Teknos af. Er is geen sprake van auteursrechtelijke bescherming van de productomschrijvingen en er is onvoldoende aangetoond dat Presilva bedrijfsgeheimen van Teknos heeft gebruikt. Teknos wordt veroordeeld in de proceskosten, die zijn begroot op € 12.256,94.

5.7 De rechtbank overweegt als volgt. In de productomschrijvingen van Teknos staat een overwegend zakelijke omschrijving van het betreffende product, met veel (technische) informatie over (de eigenschappen van) het betreffende product en de mogelijke toepassingen daarvan. De (technische) informatie in de productomschrijvingen is niet door Teknos zelf bedacht, maar wordt in grote mate bepaald door regelgeving en de specificaties van het betreffende verfsysteem. Zo noemen de productomschrijvingen bijvoorbeeld de hechting en de dikte van het product, dat het product sneldrogend is en voor welke toepassingen het product gebruikt kan worden. De tekst die in de productomschrijvingen staat is dan ook alleen maar een verbinding van die (grotendeels niet zelf bedachte) informatie, in voor afnemers van de producten begrijpelijk Nederlands, om een lopend verhaal te maken van die (technische) informatie en specificaties. De minimale bewerking die door Teknos is toegepast, bijvoorbeeld de woordkeuze, volgorde van woorden en de weergave daarvan, maakt niet dat er sprake is van teksten met een eigen, oorspronkelijk karakter die het persoonlijk stempel van Teknos dragen. De rechtbank is dan ook van oordeel dat de productomschrijvingen te weinig oorspronkelijk zijn om voor auteursrechtelijke bescherming in aanmerking te komen, en volgt Teknos daarom niet in haar standpunt dat zij wat de productomschrijvingen betreft creatieve keuzes heeft gemaakt.

Teknos heeft in dit kader bijvoorbeeld de lengte van zinnen genoemd, de woordkeuze en de opsomming en verdeling van de tekst in alinea’s, maar dat ziet enkel en alleen op taal(gebruik), en daarop kan geen monopolie worden verkregen.
 

5.12. De omstandigheden die Teknos in dit kader heeft aangevoerd wijzen er veeleer op dat bij Teknos het vermoeden bestaat dat Presilva bedrijfsgeheimen van haar in bezit heeft en daar gebruik van heeft gemaakt, dan dat zij daar concrete aanwijzingen voor heeft. Zo betekent het enkele feit dat [naam 1] – die overigens in deze procedure geen partij is – bij Teknos uit dienst is gegaan en vervolgens bij Presilva in dienst is getreden niet dat [naam 1] bedrijfsgeheimen van Teknos in bezit heeft genomen, laat staan dat hij die vervolgens aan Presilva verstrekt heeft. Voor de verklaringen over de uitlatingen van [naam 2] geldt hetzelfde. Presilva heeft gemotiveerd betwist dat [naam 2] heeft verklaard over de verfrecepten van Teknos te beschikken, maar ook al zou vast komen te staan dat [naam 2] die uitlatingen heeft gedaan, dan betekent dat niet automatisch dat Presilva daadwerkelijk bedrijfsgeheimen van Teknos heeft gebruikt. Het zou evenzogoed door [naam 2] gezegd kunnen zijn om zijn eigen producten aan te prijzen, het bewijst in ieder geval niet de stelling dat Presilva bedrijfsgeheimen van Teknos heeft geschonden. Dat Teknos meer een vermoeden heeft dat Presilva bedrijfsgeheimen van haar schendt dan dat zij daarvan is overtuigd, blijkt ook uit haar eigen bewoordingen. Zo heeft Teknos bijvoorbeeld gesteld “dat het niet anders kan dan dat [naam 1] de recepten aan Presilva heeft gegeven”. Dat geldt ook voor de stelling van Teknos over de snelheid waarmee Presilva haar producten op de markt heeft gebracht. Niet gesteld of gebleken is namelijk dat het onmogelijk is wat Presilva gedaan heeft. Hiervoor heeft [naam 2] ter zitting overigens een de rechtbank niet onaannemelijk voorkomende uitleg gegeven, door aan te voeren dat hij veertig jaar in het vak zit, en dat er binnen Presilva dag en nacht gewerkt wordt en korte lijnen gehanteerd worden, dat laatste in tegenstelling tot de werkwijze bij een grote multinational. Verder heeft [naam 2] verklaard dat nieuwe producten tegenwoordig veel sneller getest kunnen worden dan vroeger het geval was, en dat hij een goede inschatting kan maken of iets wel of geen goed product is. Deze uitleg heeft Teknos niet weersproken, anders dan dat zij het “ongelooflijk” vindt.