Brief inzake inbreuk op rechten Pizzarette is misleidende en vergelijkende reclame
Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden 15 oktober 2013, zaaknr. 200.130.083.01 (Trebs tegen Foods&Fun)
Ingezonden door Eelco Bergsma, Deterink N.V.
Zie eerder op IE-Forum. Misleidende reclame. Foods & Fun had een brief rondgestuurd waarin staat dat Trebs met een pizzaoven inbreuk maakt op haar rechten. Trebs stelt dat de Rechtbank bij de onrechtmatigheid van de brief van Foods & Fun niet aan de onrechtmatigheidseis van artikel 6:162 BW had moeten toetsen, maar die van artikel 6:194a BW. In de brief werd Trebs aangespoord de pizzaoven bij haar distributeur Emerio in te kopen, het gaat dus om reclame. Trebs maakt het aannemelijk dat de brief op grond van artikel 194a misleidend is.
De aanhef van de brief "Betreft: Inbreuk op rechten Pizzarette" klopt niet. Volgens het hof hebben Food & Fun c.s. voorhands onvoldoende aannemelijk gemaakt dat de enige legaal in China geproduceerde pizzaoven de Pizzarette van Food & Fun is. Dat de Chinese fabrikant van Trebs niet een gelijkend product mag vervaardigen is onjuist. De onjuiste suggestie wordt gewekt dat deze rechten zich uitstrekken tot onder andere Nederland. Over mogelijke slaafse nabootsing in Nederland wordt niks vermeld en Trebs heeft in Nederland (model)rechten op de Pizzarette en de daarvan afgeleide exclusieve verkooprechten. Ook wordt gesteld dat de Pizza Gusto niet aan hoge kwaliteitseisen voldoet, maar deze beschikt wel over CE-markering. Er is verder ook geen sprake van een objectieve vergelijking.
Het hof vernietigt het in kort geding gewezen vonnis van 10 juli 2013 (IEF 12857), verbiedt Food & Fun de brief verder openbaar te maken en gebiedt plaatsing van een rectificatie op haar websites.
3.10 Op Food & Fun c.s. rust ingevolge artikel 6:195 lid 1 BW de bewijslast met betrekking tot de juistheid en volledigheid van de feiten die in de brief zijn vervat of daardoor worden gesuggereerd en waarop het beweerdelijk misleidende karakter van de brief berust. Dat de brief is verstuurd door Emerio, acht het hof niet relevant omdat ook het laten versturen van onjuiste mededelingen onrechtmatig is en niet is bestreden dat de inhoud en inkleding van de brief geheel door Food & Fun c.s. zijn bepaald (vgl. Hoge Raad, 20 maart 1985, LJN: AG4986). In het kader van een kort geding is het hof niet gehouden de juistheid of volledigheid van de brief diepgaand te onderzoeken. Het hof onderzoekt slechts of het voldoende aannemelijk is dat Food & Fun c.s. in een bodemprocedure in hun bewijs zullen slagen. In zoverre slaagt grief 1. Dat de onjuistheid of onvolledigheid van voldoende materieel belang is om de beslissing van de maatman te beïnvloeden, moet door Trebs aannemelijk worden gemaakt.
3.15 Naar het voorlopig oordeel van het hof is de suggestie die van de hiervoor genoemde onjuiste mededelingen uitgaat, in de context van de overige mededelingen in de brief en de aanhef daarvan, van voldoende materieel belang om de maatman te kunnen misleiden. Het ongeoorloofde karakter van de brief wordt versterkt door de daarin opgenomen suggestie dat de Pizza Gusto van Trebs niet voldoet aan de hoge kwaliteitseisen die aan een pizzaoven worden gesteld. Dat de Pizza Gusto niet voldoet aan de daaraan te stellen kwaliteitseisen, is door Food & Fun c.s., gelet op het feit dat de Pizza Gusto over de vereiste CE markering beschikt, onvoldoende aannemelijk gemaakt. Er is verder ook geen sprake van een objectieve neutrale vergelijking (als bedoeld in artikel 6:194 lid 2 onder e BW). Reeds dit maakt de mededelingen ongeoorloofd. Het door Food & Fun c.s. overlegde Dekra rapport (prod. 41) brengt daarin geen verandering.
