Overig  

Hof Den Haag 26 maart 2024, IEF (Stichting Videma tegen geïntimeerde, t.h.o.d.n. bedrijf geïntimeerde) Deze zaak betreft een geschil tussen stichting Videma en geïntimeerde, t.h.o.d.n. bedrijf geïntimeerde, een horecagelegenheid. In eerste aanleg vorderde Videma een verklaring voor recht dat geïntimeerde auteursrechtinbreuk heeft gepleegd met het vertonen van de voetbalwedstrijd zonder de benodigde licentie. Deze vordering, net als de vordering die strekt tot staking van dergelijke vertoningen, werd door de rechtbank toegewezen [zie IEF 21900]. Vorderingen tot schadevergoeding en een bevel tot indiending van een licentieaanvraag werden afgewezen. Tegen dit vonnis is Videma in hoger beroep gekomen. Zij heeft de afgewezen vorderingen deels gewijzigd en wil dat deze alsnog worden toegewezen.

HvJ EU 13 november 2018, IEF 18098; IEFbe 2790; ECLI:EU:C:2018:899; C-310/17 (Levola Hengelo tegen Smilde) Uit het persbericht: Hof volgt Conclusie AG [IEF 17873] Auteursrecht en naburige rechten – Begrip ‚werk’ – Smaak van een voedingsmiddel. De smaak van een voedingsmiddel kan niet auteursrechtelijk worden beschermd. De smaak van een voedingsmiddel kan namelijk niet worden aangemerkt als een „werk”.

[Infosorichtlijn] moet aldus worden uitgelegd dat zij eraan in de weg staat dat de smaak van een voedingsmiddel op grond van deze richtlijn auteursrechtelijk wordt beschermd en dat een nationale wettelijke regeling in die zin wordt uitgelegd dat zij auteursrechtelijke bescherming verleent aan een dergelijke smaak.

Conclusie AG bij de HR 3 augustus 2018, IEF 17930; ECLI:NL:PHR:2018:855 (ITV tegen MC&F) Auteursrecht op onderdeel TV-quiz. Maatstaf toewijzing vordering in kort geding. Motivering belangenafweging. Devolutieve werking. Dit kort geding speelt tegen de achtergrond van de vraag wie (auteurs)rechthebbende, althans exploitatiegerechtigde is op het tv-format van een onderdeel van een quiz, het Eindspel genoemd. Dat ligt gecompliceerd (vgl. de synopsis hierna in 2.2). De voorzieningenrechter vond dat geen uitgemaakte zaak en wees op grond van een belangenafweging de vordering van ITV (een verbod aan MC&F om zich als rechthebbende op het format voor te doen) toe en de spiegelbeeldige vordering van MC&F af. In hoger beroep zijn beide vorderingen afgewezen [IEF 17112]. In cassatie klaagt ITV over de maatstaf voor toewijzing in kort geding, de motivering van de belangenafweging en het miskennen van de devolutieve werking van het appel. De AG ziet deze klachten niet slagen en concludeert tot verwerping en geeft Uw Raad in overweging dat met toepassing van art. 81 RO te doen.

Geschillencommissie Auteurscontractenrecht 27 juli 2018, IEF 17883; dossiernrs 113417; 113462 (Scenarioschrijfster en regisseur Soof2) Auteursrecht. De scenarioschrijfster en regisseur doen een beroep op de bestsellerbepaling. De commissie kan geen uitspraak doen over verhouding tussen de overeengekomen vergoeding van de regisseur ten opzichte van de opbrengsten in de gehele filmketen. Ten opzichte van de exploitatie-opbrengst van de producenten is de overeengekomen royaltyvergoeding van de scenarioschrijfster en regisseur ernstig onevenredig. Ondanks dat er sprake is van een vervolgfilm op een succesvolle eerste film, had de maker zich hiervan bewust moeten zijn en zou een beroep op bestsellerbepaling van artikel 25d Aw niet opgaan, aldus de producenten. De commissie acht aannemelijk dat de positie van de maker niet gelijkwaardig is aan die van de producenten. Dat er een royaltypercentage is afgesproken en dat de maker kennis had van het succes van de voorafgaande film, staat een beroep op dat artikel niet in de weg. Er is sprake van een "ernstige onevenredigheid" en producenten zijn gehouden de royaltyvergoeding te verhogen tot een percentage van 10% (eerder 5%) respectievelijk 12% (eerder 7%).

Conclusie AG HvJ EU 25 juli 2018, IEF 17873; IEFbe 2678; ECLI:EU:C:2018:618; C-310/17 (Levola Hengelo tegen Smilde) Auteursrecht op smaak. Levola stelt dat het product 'Witte Wievenkaas' en auteursrechtelijke verveelvoudiging vormt van de smaak van haar 'Heks'nkaas'. De InfoSoc-richtlijn verzet zich tegen de auteursrechtelijke bescherming van de smaak van een voedingsmiddel. Conclusie AG:

Richtlijn 2001/29/EG van het Europees Parlement en de Raad van 22 mei 2001 betreffende de harmonisatie van bepaalde aspecten van het auteursrecht en de naburige rechten in de informatiemaatschappij verzet zich tegen auteursrechtelijke bescherming van de smaak van een voedingsmiddel.

Hof 's-Hertogenbosch 10 juli 2018, IEF 17824; IT 2600; ECLI (Newsconnection tegen Stichting BREIN) Auteursrecht. Zie eerder IEF 16448. Rechtspraak.nl: BREIN vordert afgifte van identificerende gegevens (zoals betaalgegevens, IP adressen, namen en e-mailadressen) van drie klanten van Usenetprovider, die onder aliassen opereren. Die drie klanten hebben illegaal duizenden auteursrechtelijk beschermde films en tv-series geüpload. Daarnaast vordert BREIN dat Usenetprovider haar bedrijfsvoering op een bepaalde manier inricht. In hoger beroep heeft zij die laatste vordering concreter gemaakt, namelijk dat Usenetprovider bij de verkoop van haar diensten geverifieerde identificerende gegevens registreert, dat zij bepaalde afspraken maakt met een partij van wie zij serverruimte huurt en dat zij de abonnementen van gebruikers van wie zij niet over geverifieerde identificerende gegevens beschikt, beëindigt.

Het hof oordeelt dat het uitgangspunt is dat Usenetprovider de gevraagde gegevens van de drie inbreukmakers dient te verschaffen. Voor zover zij niet zelf over alle benodigde gegevens beschikt omdat zij gebruik maakt van de diensten van een derde, moet zij ervoor zorgen dat zij over die gegevens kan beschikken. Usenetprovider heeft onder meer aangevoerd dat BREIN (eerst) die derde partij had moeten aanspreken, maar het hof is het daar niet mee eens. De vordering van BREIN dat Usenetprovider haar bedrijfsvoering zo moet inrichten als BREIN heeft aangegeven, wordt afgewezen.

Hof Arnhem-Leeuwarden 23 mei 2017, IEF 16815; IEFbe 2184; ECLI:NL:GHARL:2017:6698; C-310/17 (Levola tegen Smilde) Auteursrecht op smaak. Levola stelt dat het product 'Witte Wievenkaas' en auteursrechtelijke verveelvoudiging vormt van de smaak van haar 'Heks'nkaas'. De rechtbank [IEF 15013] heeft de vraag of smaak van een voedingsmiddel auteursrechtelijk beschermd kan worden in het midden gelaten omdat Levola had nagelaten de elementen van de smaak leiden tot bescherming van het EOK/PS. Minbuza. Het Hof stelt hiertoe prejudiciële vragen:

1.(a) Verzet het Unierecht zich ertegen dat de smaak van een voedingsmiddel - als eigen intellectuele schepping van de maker - auteursrechtelijk beschermd wordt?

In het bijzonder:

Vzr. Rechtbank Den Haag 20 januari 2017, IEF 16534; ECLI:NL:RBDHA:2017:454 (Scentsible (POO POURRI) tegen Reckitt Benckiser) Eiseres heeft eerder met succes inzage gevorderd [IEF 16210], daartegen loopt hoger beroep. Scentsible stelt dat er sprake is van merkinbreuk en op de auteursrechten die rusten op het 'marketing- en productformat' van POO POURRI en de video's (‘Girls Don’t Poop’ en V.I.Poo-), niet-geregistreerde gemeenschapsmodelrechten en onrechtmatig kopiëren van marketingstrategie. De vorderingen worden afgewezen. Het format, zo stelt Scentsible, is uniek en behelst een volledig nieuwe manier om toiletartikelen aan de man de brengen: een combinatie van taboedoorbrekende en directe taal, humor en frivole productvormgeving met expliciete verwijzingen naar toiletgebruik. Het format is echter te abstract omdat de meeste elementen daarvan in de kern neerkomen op het claimen van een bepaalde stijl en de elementen zijn onvoldoende concreet uitgewerkt om in combinatie gezien voor ‘format’-bescherming in aanmerking te komen. Voor de bescherming van een stijl, geldt dat de Auteurswet geen exclusief recht geeft aan een kenmerkende stijl. Ook het volgen van een stijl is geen nabootsing ex artikel 13 Aw. Een veelheid van grondslagen voor de vordering wordt afgewezen.

Ex parte Vzr. Rechtbank Rotterdam 7 november 2016, IEF 16378 (Micro SD -geheugenkaartjes) BREIN haalde begin november bij de Rb te Rotterdam een bevel tegen een handelaar in R4 geheugenkaarten met daarop tussen de 145 en 300 illegale games die werden verkocht voor tussen €25 em €32,50 per stuk. De kaarten bevatten collecties gericht op specifieke doelgroepen gesorteerd op leeftijd en games voor meisjes of jongens. De Voorzieningenrechter gebiedt de inbreuk op auteursrechten te staken en gestaakt te houden onder last van een dwangsom van €2.000,- per dag met een maximum van €50.000. De handelaar heeft de zaak inmiddels met BREIN geschikt voor €15.000,-

Vzr. Rechtbank Noord-Holland 1 augustus 2016, IEF 16120; ECLI:NL:RBNHO:2016:6384(Poo~Pourri tegen V.I.Poo; Scentsible tegen Reckitt Benckiser) Auteursrecht. Inzagerecht. 843a Rv jo 1019a Rv. Eiseres stelt dat gedaagde zich schuldig maakt aan: auteursrechtinbreuk, door het zonder toestemming openbaar maken en verveelvoudigen van marketingmateriaal van POO POURRI en door het zonder toestemming overnemen van de beschermde trekken van de ‘Girls Don’t Poop’-video en de marketing- en productformat in de Engelstalige V.I.Poo-video. De video's hanteren scatologische woordspelingen en juxtapositionering. Onrechtmatig handelen, door Albert Heijn en andere retailers ertoe aan te zetten niet met POO POURRI in zee te gaan en gebruik van POO POURRI’s niet-ingeschreven gemeenschapsmodel.

Eiseres heeft rechtmatig belang bij gevorderde inzage. Dat zij ook getuigen zou kunnen horen doet niet daaraan af. Bescheiden zijn voldoende bepaald. Gestelde gebrek aan wetenschap gebruik marketingmaterialen betreft gebrek bij advocaten; gedaagde zelf is hier wel van op de hoogte. In gegeven omstandigheden is de gestelde auteursrechtinbreuk op het Poo Pourri marketingmateriaal en het gestelde onrechtmatig handelen net voldoende aannemelijk om toewijzing van (een gedeelte van) de vordering te rechtvaardigen. Voor het overige afwijzing van de vordering. Bescheiden waarin inzage moet worden gegeven, moeten worden ontdaan van concurrentiegevoelige informatie. Proceskosten gedeeltelijk op IE- en op onrechtmatige daad-grondslag.