Gepubliceerd op dinsdag 28 november 2006
IEF 2975
De weergave van dit artikel is misschien niet optimaal, omdat deze is overgenomen uit onze oudere databank.

Eerst even voor jezelf lezen

- Rechtbank ’s-Gravenhage, 28 november 2006, KG ZA 06-1253. Rooding Parket B.V. tegen Rooks Holding B.V, Gooink Holding B.V en  Hoogewoonink.

“Rooding stelt dat de verstrekte merklicentie op grond van de overeenkomst is beperkt tot gebruik van het merk LORRAINE strikt in de door Hoogewoonink c.s. geëxploiteerde parketdetailvestigingen voor zover deze de zogenoemde ““Lorraine”-uitstraling” hebben. In haar optiek is door het hanteren van de handelsnamen Lorraine Shops en Lorraine Legservice en door gebruik van de website www.lorraine.nl sprake van overschrijding van de grenzen van de merklicentie en derhalve van merkinbreuk.”

Lees het vonnis hier.

- Rechtbank ’s-Gravenhage, 23 november 2006, KG ZA 06-1187. Sol De Mallorca B.V. tegen The Sun Company Benelux B.V.

“In het tussen partijen gewezen vonnis van 7 juli 2006 is reeds overwogen dat Sol de aankleding van haar studio's zodanig dient te wijzigen dat niet meer gezegd kan worden dat zij de huisstijl van Sun gebruikt en dat daarvoor niet zonder meer noodzakelijk is dat alle elementen van de huisstijl gewijzigd worden. De voorzieningenrechter is voorshands van oordeel dat Sol met de hiervoor vermelde wijzigingen voldoende afstand heeft genomen van de huisstijl van Sun.”

Lees het vonnis hier.

- Rechtbank Rotterdam, 9 november 2006, LJN: AZ3045, Duyvis Production B.V. tegen Dutch-Nut-Group B.V.

“De voorzieningenrechter is voorshands van oordeel dat de typische verschijningsvorm van de ‘tijgernootjes’ (namelijk het geschakeerd twee-kleurenpatroon van de nootjes) in zijn geheel beschouwd op zichzelf reeds als een onderscheidend kenmerk kan worden aange-merkt. (…) Geoordeeld moet worden dat de ‘poemanoten’ op deze wijze waargenomen een grote mate van overeenstemming vertonen met de ‘tijgernootjes’. Daarbij is mede van belang dat bij die waarneming niet een afzonderlijk exemplaar, maar een grotere hoeveelheid in het desbetreffende zakje, in een schaaltje of in de hand wordt gezien. Gevaar voor verwarring moet dan ook aannemelijk worden geacht. (…)  De vordering van Duyvis die strekt tot het staken van vorenbedoelde inbreuk zal derhalve worden toegewezen.  € 25.000,--  salariskosten advocaat.”

Lees het vonnis hier.

- Rechtbank Utrecht, 14 november 2006, LJN: AZ2861. Legropharma B.V. tegen Bayer.

Verloop octrooirecht, opzegging handelsrelatie “Bayer heeft betwist dat zij een doorleververbod hanteert. Ook heeft zij betwist dat zij een dergelijk verbod of enige leveringsbeperkende bepaling ooit met Legropharma heeft besproken. Bayer heeft in dit kader aangevoerd dat zij wegens het verlopen van het octrooi op Adalat® OROS beducht was voor de concurrentie van uitwisselbare versies van haar product. Om die reden heeft zij het beleid gevoerd om zoveel mogelijk distributiekanalen, waaronder Legropharma, voor de verkoop van haar product te benutten. Enig verbod op doorlevering paste derhalve ook niet in het gevoerde beleid. Bayer heeft voorts gesteld dat haar in mei 2006 is gebleken dat zij de concurrentiestrijd met de generieke en met Adalat®OROS uitwisselbare medicijnen van andere producenten had verloren waarna zij haar beleid heeft gewijzigd.”

Lees het vonnis hier.

- Rechtbank Groningen, 17 oktober 2006, LJN: AZ2541. Eiser tegen de Inspecteur van de Belastingdienst/Douane Noord/kantoor Groningen.

Sector Bestuursrecht. “De beslissing van verweerder waarin wordt toegezegd dat de douaneautoriteiten in te voeren MP3-apparatuur extra zullen controleren op mogelijke inbreuken op intellectuele eigendomsrechten brengt geen publiekrechtelijke rechtsgevolgen met zich mee. De beslissing is daarom niet aan te merken als besluit in de zin van de Awb en het bezwaar had om die reden niet-ontvankelijk moeten worden verklaard. “

Lees de uitspraak hier.